Έννομο συμφέρον Δήμου για ζητήματα προστασία του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής διοικητικής αρμοδιότητάς του. Το ΓΠΣ περιέχει, καταρχήν, γενικούς ορισμούς και κατευθύνσεις, που συνιστούν στρατηγικό σχεδιασμό με μακροπρόθεσμες εκτιμήσεις και ρυθμίσεις. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται να θεσπίζονται με το ΓΠΣ και ειδικότερες πολεοδομικές ρυθμίσεις, οι οποίες συνιστούν βασικές επιλογές και αναγκαία στοιχεία της εισαγόμενης με το σχέδιο προτάσεως πολεοδομικής οργάνωσης, αναπόσπαστα συνδεδεμένα με αυτήν. Στην περίπτωση αυτή η θέσπιση των εν λόγω ρυθμίσεων πρέπει να τεκμηριώνεται με ειδική αιτιολογία. Κατά την έγκριση και την τροποποίηση του ΓΠΣ, πρέπει να τηρείται ο θεμελιώδης κανόνας της βελτίωσης του υπάρχοντος φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος, η διαφύλαξη και προαγωγή του οποίου αποτελεί έναν εκ των πρωταρχικών στόχων του οικείου σχεδιασμού. Επομένως, κάθε τροποποίηση εγκεκριμένου ΓΠΣ πρέπει να αποβλέπει στην ενίσχυση της προστασίας του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και στη βελτίωση των όρων διαβίωσης των κατοίκων της καλυπτόμενης περιοχής.
Αριθμός 585/2025
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Ε΄
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 17 Ιανουαρίου 2024, με την εξής σύνθεση: Χρήστος Ντουχάνης, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση της Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Ελένη Παπαδημητρίου, Δημήτριος Βασιλειάδης, Σύμβουλοι, Θεοδώρα Ζιάμου, Ζωή Θεοδωρικάκου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Ειρήνη Κανάκη.
Για να δικάσει την από 4 Νοεμβρίου 2022 αίτηση:
του Δήμου ……, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Απόστολο Παπακωνσταντίνου (Α.Μ. ….), που τον διόρισε με απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του,
κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο οποίος παρέστη με τη Χριστίνα Γιωτοπούλου, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,
και κατά του παρεμβαίνοντος ….., κατοίκου ……, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Μάριο Χαϊνταρλή (Α.Μ. ….), που τον διόρισε στο ακροατήριο.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. ΥΠΕΝ/ΔΝΕΠ/101154/3731/30.6.2022 απόφαση του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΦΕΚ Δ΄ …./2022).
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Παρέδρου Θεοδώρας Ζιάμου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος Δήμου, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο του παρεμβαίνοντος και την αντιπρόσωπο του Υπουργού, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψη της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο
1. Επειδή, με την αίτηση αυτή, για την άσκηση της οποίας δεν απαιτείται καταβολή παραβόλου, ζητείται η ακύρωση της ΥΠΕΝ/ ΔΝΕΠ/101154/3731/30.6.2022 απόφασης του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας “Αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ) Δήμου …. και περιβαλλοντική έγκριση αυτού” (Δ΄ …/2022), καθ’ ο μέρος: α) στο Κεφάλαιο Β “Πολεοδομική Οργάνωση …..” παρ. 2.1, στην Πολεοδομική Ενότητα (Π.Ε.) 4, στο τμήμα της Λεωφόρου …… και σε βάθος ενός οικοδομικού τετραγώνου, στο οποίο καθορίζεται η χρήση πολεοδομικού κέντρου κατά το άρθρο 4 του π.δ. 59/2018 (Α΄ 114), προστίθεται η ειδική χρήση “Πρατήρια παροχής καυσίμων και ενέργειας”, και β) στη διάταξη της παρ. 8 του Κεφαλαίου Ζ “Γενικές Διατάξεις”, προβλέπεται ότι: “Ιδιοκτησίες που τέμνονται από όρια περιοχών με διαφορετικά θεσμικά πλαίσια χωρικών ρυθμίσεων, όπως εκείνες που βρίσκονται στη ΖΟΕ δεύτερης (β΄) κατοικίας και τη ΖΟΕ Μεσογείων και με την προϋπόθεση ότι δεν εμπίπτουν σε ειδικές απαγορευτικές διατάξεις της δασικής και αρχαιολογικής νομοθεσίας, θα περιλαμβάνονται στο ευμενέστερο από αυτά, με εξειδίκευση των παραπάνω ορίων στο υποκείμενο επίπεδο πολεοδομικού σχεδιασμού, ήτοι την πολεοδομική μελέτη, με στόχο την αντιμετώπιση ασαφειών, κενών και επικαλύψεων.”.
2. Επειδή, ο αιτών Δήμος ασκεί την κρινόμενη αίτηση με έννομο συμφέρον και εν γένει παραδεκτώς, επικαλούμενος το έννομο συμφέρον του για την προστασία του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής που εμπίπτει στην αρμοδιότητά του κατά το άρθρο 75 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων όπως ισχύει [ν. 3463/2006 (Α΄ 114)]. Ειδικότερα δε προβάλλει ότι από την πρώτη μεν προσβαλλόμενη ρύθμιση επέρχεται επιβάρυνση του οικιστικού περιβάλλοντος λόγω της ανάμιξης μη συμβατών μεταξύ τους χρήσεων και λόγω της πρόβλεψης πρατηρίου καυσίμων σε εγγύτητα με το παρακείμενο Λύκειο του …… και χωρίς την προσήκουσα διαβούλευση, από τη δεύτερη δε ρύθμιση επέρχεται υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, λόγω της σχεδιαζόμενης ένταξης στη ζώνη β’ κατοικίας της περιοχής της Μεσογαίας Ν. Αττικής, αόριστου αριθμού εκτάσεων, σε βάρος του εξωαστικού-περιαστικού χώρου και των οικείων προστατευόμενων περιοχών και χωρίς ειδική μελέτη του χαρακτήρα και των σκοπών προστασίας της περιοχής.
3. Επειδή, όπως έγινε γνωστό στο Δικαστήριο με το από 10.1.2024 έγγραφο του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η προσθήκη της χρήσης (17) “Πρατήρια παροχής καυσίμων και ενέργειας” στο τμήμα της λεωφόρου ….. με χρήση “πολεοδομικό κέντρο” διεγράφη από το προσβαλλόμενο ΓΠΣ με δημοσίευση εκ μέρους του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (βλ. ΥΠΕΝ/ΓΡΓΓΧΣΑΠ/81789/ 3138/4.8.2022 έγγραφο του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του Γενικού Γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος προς το Εθνικό Τυπογραφείο) διόρθωσης σφαλμάτων, η οποία περιελήφθη στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως Δ΄ …..2022. Με τα ανωτέρω δεδομένα, η α΄ προσβαλλόμενη ρύθμιση του ένδικου ΓΠΣ περί της προσθήκης χρήσης πρατηρίου στη Λεωφόρο Πόρτο Ράφτη, αντικαταστάθηκε κατά τρόπο πανηγυρικό και σε σύντομο χρονικό διάστημα από την έκδοση του προσβαλλόμενου ΓΠΣ, από νεότερη ρύθμιση, ευμενή για τον αιτούντα Δήμο, η οποία απέκτησε υπόσταση με μόνη τη δημοσίευση στο ΦΕΚ της διαγραφής του σχετικού χωρίου από το κείμενο του ΓΠΣ, χωρίς δε τη συνδημοσίευση των αντίστοιχων διαγραμμάτων του ΓΠΣ, τα οποία δεν τροποποιήθηκαν καθόσον δεν αποτυπώνουν τη χρήση πρατηρίου ως τέτοια (πρβλ. ΣτΕ 3055/2003). Ενόψει τούτου, η εγκατάσταση της εν λόγω χρήσης στους προβλεπόμενους στο ΓΠΣ χώρους, δεν είναι πλέον επιτρεπτή αν και εξακολουθεί τυπικώς να προβλέπεται από αυτό, θα είναι δε εφεξής δυνατή μόνον εφόσον σχετική πρόβλεψη επαναληφθεί σε μεταγενέστερη τροποποίηση του ίδιου ΓΠΣ. Το γεγονός αυτό, το οποίο θα επέφερε κατάργηση δίκης εφόσον είχε επισυμβεί μετά την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως, χωρίς μάλιστα να ερευνάται η νομιμότητα της νεότερης ρύθμισης ει μη μόνον εφόσον αυτή αποσκοπούσε σε επέμβαση σε εκκρεμή δίκη (πρβλ. ΣτΕ Ολομ. 4754/2012, Ολομ. 685/2019), στην προκειμένη περίπτωση, κατά την οποία αυτό έλαβε χώρα πριν από την άσκηση του παρόντος ένδικου μέσου και δεν αμφισβητήθηκε δικαστικώς, καθιστά την κρινόμενη αίτηση απαράδεκτη. Κατά συνέπεια, η κρινόμενη αίτηση, καθ’ ο μέρος στρέφεται κατά της α΄ προσβαλλόμενης ρύθμισης πρέπει να απορριφθεί.
4. Επειδή, παραδεκτώς παρεμβαίνει στην παρούσα δίκη ο …., ο οποίος επιθυμεί τη διατήρηση σε ισχύ της β΄ προσβαλλόμενης ρύθμισης, δυνάμει της οποίας η ιδιοκτησία του δύναται να καταστεί πολεοδομικώς αξιοποιήσιμη και στη διαδικασία θέσπισης της οποίας συμμετείχε ενεργά.
5. Επειδή, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 του ν. 1337/1983 (Α΄ 33) [άρθρο 38 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (Δ΄ 580/1999)] και των άρθρων 1 και 4 του ν. 2508/1997 (Α΄ 124), οι οποίες εφαρμόζονται εν προκειμένω δυνάμει των μεταβατικών διατάξεων της παρ. 11 του άρθρου 4 του νόμου αυτού, καθώς και του άρθρου 13 του ν. 4447/2016 (Α΄ 241), όπως οι εν λόγω διατάξεις μνημονεύονται στο προοίμιο της προσβαλλόμενης πράξης (παρ. 1, 2 και 3), το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο αποτελεί τη γενική πρόταση πολεοδομικής οργάνωσης είτε των ήδη πολεοδομημένων είτε των προς πολεοδόμηση περιοχών, η οποία διατυπώνεται ύστερα από αξιολόγηση των οικιστικών αναγκών και των επιπτώσεων της πολεοδομικής ρύθμισης στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον και στους γενικότερους αναπτυξιακούς στόχους της περιοχής που καταλαμβάνει. Το ΓΠΣ περιέχει, καταρχήν, γενικούς ορισμούς και κατευθύνσεις, που συνιστούν στρατηγικό σχεδιασμό με μακροπρόθεσμες εκτιμήσεις και ρυθμίσεις. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται να θεσπίζονται με το ΓΠΣ και ειδικότερες πολεοδομικές ρυθμίσεις, οι οποίες συνιστούν βασικές επιλογές και αναγκαία στοιχεία της εισαγόμενης με το σχέδιο προτάσεως πολεοδομικής οργάνωσης, αναπόσπαστα συνδεδεμένα με αυτήν. Στην περίπτωση αυτή η θέσπιση των εν λόγω ρυθμίσεων πρέπει να τεκμηριώνεται με ειδική αιτιολογία. Εξάλλου, η έγκριση του ΓΠΣ καθώς και οι τυχόν τροποποιήσεις του πρέπει να συνοδεύονται από ειδική μελέτη, από την οποία να προκύπτει η αξιολόγηση όλων των κατά νόμο στοιχείων, μεταξύ των οποίων και η επίδραση της προτεινόμενης νέας πολεοδομικής οργάνωσης στο περιβάλλον, ενόψει δε της μελέτης αυτής πρέπει να διατυπώνονται και οι κατά νόμον απαιτούμενες γνωμοδοτήσεις. Περαιτέρω, από τις ίδιες διατάξεις συνάγεται ότι βασικό στοιχείο του ΓΠΣ είναι και ο καθορισμός χρήσεων γης στην περιοχή που καλύπτει, ρύθμιση από την οποία εξαρτάται κατά μεγάλο ποσοστό η πολεοδομική οργάνωση και εξέλιξη της περιοχής που αφορά. Οι καθοριζόμενες χρήσεις γης, εφόσον δεν χρειάζονται περαιτέρω εξειδίκευση, είναι αμέσως εφαρμοστέες από την έναρξη ισχύος του ΓΠΣ, αν δεν ορίζεται άλλως, δεσμεύουν δε και την επακολουθούσα πολεοδομική μελέτη. Από τις ίδιες ως άνω διατάξεις συνάγεται επίσης ότι, κατά την έγκριση και την τροποποίηση του ΓΠΣ, πρέπει να τηρείται ο θεμελιώδης κανόνας της βελτίωσης του υπάρχοντος φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος, η διαφύλαξη και προαγωγή του οποίου αποτελεί έναν εκ των πρωταρχικών στόχων του οικείου σχεδιασμού. Επομένως, κάθε τροποποίηση εγκεκριμένου ΓΠΣ πρέπει να αποβλέπει στην ενίσχυση της προστασίας του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και στη βελτίωση των όρων διαβίωσης των κατοίκων της καλυπτόμενης περιοχής. Περαιτέρω, ο καθορισμός των χρήσεων γης πρέπει να γίνεται κατά τρόπο ορθολογικό, σύμφωνα με πολεοδομικά κριτήρια και χάριν του δημοσίου συμφέροντος (βλ. ΣτΕ 1695/2023, 2322-23/2022, 631/2022, 1101/2021, 269/2019 κ.ά.).
6. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, με το άρθρο 1 του π.δ. από 22.6.1983 “Καθορισμός ζώνης οικιστικού ελέγχου (ΖΟΕ) και κατωτάτου ορίου κατάτμησης σε ολόκληρη την εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προϋφισταμένων του 1923 περιοχή του Ν. Αττικής” (Δ΄ 284) καθορίστηκε ως Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) ολόκληρη η εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προϋφισταμένων του 1923 περιοχή του Νομού Αττικής. Στη συνέχεια, με το π.δ. από 20.8.1985 “Καθορισμός εντός της ΖΟΕ Αττικής περιοχών για δεύτερη κατοικία” (Δ΄ 456) καθορίστηκαν μέσα στα όρια της ως άνω ΖΟΕ περιοχές για χρήση δεύτερης (β΄) κατοικίας, μεταξύ άλλων, και για τον Δήμο Μαρκοπούλου Μεσογαίας (Πόρτο Ράφτη). Τα καθορισθέντα με το ως άνω π.δ. όρια των περιοχών β΄ κατοικίας τροποποιήθηκαν με το άρθρο 1 του π.δ. από 27.6.1988 “Τροποποίηση ορίων περιοχών για δεύτερη κατοικία εντός της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) Νομού Αττικής” (Δ΄ 556). Ακολούθως, με το π.δ. από 20.2.2003 “Καθορισμός χρήσεων γης και όρων και περιορισμών δόμησης στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του έτους 1923 ευρύτερη περιοχή Μεσογείων (Ν. Αττικής)” (Δ΄ 199) καθορίστηκαν, κατά περιοχές, μεταξύ των οποίων και στον Δήμο …., χρήσεις γης, όροι και περιορισμοί δόμησης στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του έτους 1923 ευρύτερη περιοχή των Μεσογείων Ν. Αττικής, η οποία αποτελεί τμήμα της καθορισθείσης με το από 22.6.1983 π.δ. ΖΟΕ Ν. Αττικής, τις ρυθμίσεις της οποίας το εν λόγω π.δ. συμπληρώνει και εξειδικεύει (βλ. ΠΕ 212/2002, ΣτΕ 815/2016, πρβλ. ΣτΕ 3179 – 3181/2009). Στο πλαίσιο αυτό, με το άρθρο 2 περ. ΙV του π.δ. από 20.2.2003 καθορίστηκε “Περιοχή με στοιχείο Β3 – Αττικό Πάρκο”. Ειδικότερα προβλέφθηκε ότι “1. Στην παραπάνω περιοχή επιτρέπονται οι χρήσεις: α) Πολιτιστικές εγκαταστάσεις σε δημόσιες, δημοτικές εκτάσεις ή εκτάσεις αγροτικών συνεταιρισμών με κύριο χαρακτήρα την προβολή του πολιτιστικού πλούτου και των παραδοσιακών δραστηριοτήτων της περιοχής Οι παραπάνω εγκαταστάσεις είναι δυνατόν να συμπληρώνονται με κτήρια εστίασης και αναψυχής. Προκειμένου να αποφευχθούν χρήσεις ασυμβίβαστες με τον χαρακτήρα αρχαιολογικού χώρου ή μνημείου στην περιοχή αυτή, για όλες τις ανωτέρω εγκαταστάσεις απαιτείται η προέγκριση χωροθέτησής τους από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. β) Επίσης επιτρέπονται οι εγκαταστάσεις οινοποιείων που μπορούν να περιλαμβάνουν και τη χρήση κατοικίας σε συνδυασμό με την υποχρεωτική αμπελοκαλλιέργεια ύστερα από βεβαίωση του Υπ. Γεωργίας ότι η καλλιέργεια καλύπτει τις απαιτούμενες προϋποθέσεις. 2. Οι όροι και περιορισμοί δόμησης των επιτρεπομένων χρήσεων καθορίζονται ως εξής: α) Για τις πολιτιστικές εγκαταστάσεις, η μέγιστη συνολική επιφάνεια ορόφων των κτηρίων ορίζεται σε 400 τ.μ., με τους όρους που τίθενται στην παράγραφο 27 των Γενικών Διατάξεων του άρθρου 3 του παρόντος. β) Για τις εγκαταστάσεις οινοποιείων που μπορούν να περιλαμβάνουν κατοικία η μέγιστη συνολική επιτρεπόμενη επιφάνεια ορόφων των κτηρίων ορίζεται σε 270 τ.μ. εκ των οποίων τα 200 τ.μ. αντιστοιχούν στη μέγιστη επιφάνεια ορόφων της κατοικίας. Η μέγιστη συνολική επιτρεπόμενη επιφάνεια ορόφων των κτηρίων που ανεγείρεται σε κατά παρέκκλιση άρτια γήπεδα ορίζεται σε 170 τ.μ., εκ των οποίων τα 100 τ.μ. αντιστοιχούν στη μέγιστη επιφάνεια ορόφων της κατοικίας. 4. Για το μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό ορόφων των κτηρίων και το μέγιστο ύψος αυτών εφαρμόζονται οι διατάξεις του από 24.5.1985 π.δ. “Τροποποίηση των όρων και περιορισμών δόμησης των γηπέδων των κειμένων εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων των πόλεων και εκτός των ορίων των νομίμως υφισταμένων προ του έτους 1923 οικισμών” (Δ΄ 270), όπως ισχύει. 5. Πάνω από το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτηρίων επιβάλλεται η κατασκευή κεκλιμένης στέγης με κεραμίδια βυζαντινού ή ελληνορωμαϊκού τύπου, το ύψος της οποίας δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 2.00 μ. 6. Μέχρι τη δημιουργία Φορέα Διαχείρισης η διοίκηση και η διαχείριση του Αττικού Πάρκου καθώς και η παρακολούθηση της εφαρμογής των παραπάνω διατάξεων και η προώθηση των στόχων αυτού και η υλοποίηση των δημοτικών πολιτιστικών εγκαταστάσεων, ανατίθενται στην Περιφέρεια Αττικής. 7. Στην παραπάνω περιοχή δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 24 του ν. 2508/97 (Α΄ 124).” Περαιτέρω, σύμφωνα με το 1354/20.5.2011 έγγραφο του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας Περιβάλλοντος Αθήνας (ΟΡΣΑ) προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, η ιδιοκτησία με κτηματολογικό αριθμό 534201 του παρεμβαίνοντος εμπίπτει εντός των ορίων της καθορισθείσης με το π.δ. από 20.8.1985 στη ΖΟΕ του Ν. Αττικής περιοχής για χρήση δεύτερης (β΄) κατοικίας. Η ως άνω εκτίμηση δίνεται, σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, με σχετική επιφύλαξη, δεδομένου ότι τα διαγράμματα του ως άνω διατάγματος έχουν πολύ διαφορετικά στοιχεία υποβάθρου από τα πιο πρόσφατα διαγράμματα, λόγω των μεταβολών που έχουν επέλθει από τότε στη διαμορφωμένη κατάσταση. Περαιτέρω, σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο του ΟΡΣΑ, η ως άνω ιδιοκτησία εμπίπτει στην περιοχή Β3 Αττικό Πάρκο της ΖΟΕ του Ν. Αττικής, όπως η περιοχή αυτή καθορίστηκε με το άρθρο 2 περ. ΙV του π.δ. από 20.2.2003. Επισημαίνεται δε ότι κατά τον καθορισμό των χρήσεων στη ΖΟΕ Ν. Αττικής, σύμφωνα με το τελευταίο ως άνω διάταγμα, ελήφθησαν υπόψη τα όρια των πολεοδομικών μελετών, όπου αυτές είχαν ολοκληρωθεί, στην προκειμένη δε περίπτωση, τηρήθηκαν τα όρια της πολεοδομικής μελέτης που είχε εγκριθεί με το ήδη ακυρωθέν για τυπικό λόγο, ήτοι ελλείψει προηγούμενης κατάρτισης Σχεδίου Ανάπτυξης Περιοχών (ΣΧΑΠ) β΄ κατοικίας (ΣτΕ 3217/1999), από 12/28.4.1993 π.δ. “Έγκριση πολεοδομικής μελέτης των πολεοδομικών ενοτήτων 1 και 2 περιοχή δεύτερης κατοικίας “…..” του Δήμου ….. και αναθεώρηση του εγκεκριμένου σχεδίου στην περιοχή ….. του ίδιου Δήμου” (Δ΄ ….). Όπως έγινε ειδικότερα δεκτό από τον ΟΡΣΑ, αφενός μεν, οι πολεοδομικές μελέτες είχαν συνταχθεί ύστερα από λεπτομερή εξέταση των στοιχείων της περιοχής και περιείχαν ακριβέστερη οριοθέτηση από την οριοθέτηση του από 20.8.1985 π.δ., αφετέρου δε, δεν ήταν δυνατόν να παραμείνουν ως περιοχές β΄ κατοικίας προς πολεοδόμηση οι εκτάσεις που είχαν αποκλειστεί από τις πολεοδομικές μελέτες. Στην από 12/28.4/1993 πολεοδομική μελέτη απεικονίζεται μεν ως εντός σχεδίου το 534302 όμορο ακίνητο του Σ.Δ., όχι όμως και αυτό του παρεμβαίνοντος (534201), το οποίο δεν είχε προλάβει να ενταχθεί λόγω εκκρεμούς δασικής αμφισβήτησης, η οποία όμως επιλύθηκε στη συνέχεια υπέρ του. Τέλος, στο υπ’ αριθμ. 21198/20.5.2010 έγγραφο της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΚΑ αναφέρεται ότι η επίδικη ιδιοκτησία του παρεμβαίνοντος αποκόπτεται μεν σε μικρό τμήμα της από τη ζώνη β΄ κατοικίας, αλλά αποφασίστηκε η ένταξή της, αφού “στο πλαίσιο των προδιαγραφών και της μεθοδολογίας του πολεοδομικού σχεδιασμού κατά την πολεοδομική οργάνωση της ΠΜΕ γενικώς, τα όρια της υπό ένταξη περιοχής είναι σκόπιμο να ταυτίζονται με άξονες δρόμων, όρια ιδιοκτησιών ή φυσικά όρια και επιπλέον να αποφεύγεται η άσκοπη ρυμοτόμηση ιδιοκτησιών με προσαρμογή του σχεδίου στη διαμορφωμένη κατάσταση”, ενώ επισημαίνεται ότι “τα παραπάνω όρια εξειδικεύουν το όριο της ΖΟΕ κατά τη μεταφορά του από την κλίμακα 1:10000 (ΖΟΕ) στην κλίμακα 1: 1000 (ΠΜΕ)”. Η πολεοδομική μελέτη της περιοχής β΄ κατοικίας …. του Δήμου ….. εγκρίθηκε με το π.δ. από 2.9.2009 “Έγκριση πολεοδομικής μελέτης επέκτασης τμήματος των πολεοδομικών ενοτήτων 1 και 2 της περιοχής δεύτερης κατοικίας …. του Δήμου …., αναθεώρηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου στην περιοχή …. του ίδιου ως άνω Δήμου, τροποποίηση όρων και περιορισμών δόμησης σε τμήματα εγκεκριμένου σχεδίου των παραπάνω Π.Ε. και καθορισμός οριογραμμών ρεμάτων” (ΑΑΠΘ …./2009), η εν λόγω δε πολεοδομική μελέτη συμπεριέλαβε και την ιδιοκτησία του παρεμβαίνοντος με κτηματολογικό αριθμό 534201 στο Ο.Τ. Γ 234, ως οικοδομήσιμο χώρο. Επί αιτήσεως ακυρώσεως του Σ.Δ., ιδιοκτήτη του όμορου 534302 ακινήτου, κατά της ένταξης στο σχέδιο του 534201 ακινήτου του παρεμβαίνοντος με το από 2.9.2009 π.δ., εκδόθηκε η 3087/2014 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με την απόφαση αυτή έγινε δεκτό, αφενός μεν, ότι η Διοίκηση, όταν σχημάτισε την κρίση της για τη διαμόρφωση του σχεδίου στη συγκεκριμένη περιοχή, δεν έλαβε υπόψη την ύπαρξη οικοδομής στο 534302 ακίνητο του Σ.Δ., στοιχείο, το οποίο ήταν πάντως συνεκτιμητέο κατά την απόφασή της να χαρακτηρίσει ως οικοδομήσιμο το γειτονικό προς αυτό ακίνητο, δηλαδή το 534201 ακίνητο του παρεμβαίνοντος, και να καταργήσει τον μεταξύ των δύο κτημάτων ευρισκόμενο πεζόδρομο μετατρέποντας έτσι το ακίνητο του Σ.Δ. από γωνιακό και έχον πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, σε ακίνητο μεσαίο και χωρίς πρόσωπο προς τον εν λόγω κοινόχρηστο χώρο, αφετέρου δε, ότι, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο προαναφερόμενο έγγραφο του ΟΡΣΑ, η επίδικη ιδιοκτησία του παρεμβαίνοντος με κτηματολογικό αριθμό 534201, η οποία εμπίπτει εντός των ορίων της καθορισθείσης με το π.δ. από 20.8.1985 στη ΖΟΕ του
Ν. Αττικής περιοχής για χρήση δεύτερης κατοικίας, περιλαμβάνεται με βάση το μεταγενέστερο π.δ. από 20.2.2003 στη ζώνη του Αττικού Πάρκου της ΖΟΕ, για την οποία προβλέπονται μόνο συγκεκριμένες χρήσεις, με συνέπεια να μην μπορεί να χαρακτηρισθεί ως οικοδομήσιμος χώρος, προσαρτώμενος στο Ο.Τ. Γ 234. Και ναι μεν η χάραξη των ορίων των ζωνών, στις οποίες επιτρέπονται οι διάφορες χρήσεις γης, όροι και περιορισμοί δόμησης στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προϋφισταμένων του 1923 οικισμών περιοχές, όπως προβλέπονται με το ως άνω από 20.2.2003 π.δ/μα για τις περιοχές, τις εμπίπτουσες στη ΖΟΕ, θα μπορούσε, ενόψει και του χαρακτήρα των ΖΟΕ ως μέσου επιβολής ρυθμίσεων που ισχύουν σε ορισμένη περιοχή έως την πολεοδομική οργάνωσή της με την έγκριση, κατά κανόνα, σχετικής πολεοδομικής μελέτης, να μεταβληθεί με βάση τον νεότερο πολεοδομικό σχεδιασμό, που θεσπίζεται με το από 2.9.2009 π.δ., με αποτέλεσμα το επίμαχο ακίνητο (ιδιοκτησίας του παρεμβαίνοντος) να τεθεί, με βάση το νεότερο αυτό διάταγμα, εκτός των ορίων των ζωνών, όπως αυτές είχαν χαραχθεί με το από 20.2.2003 π.δ., η μεταβολή, όμως, αυτή έπρεπε να στηρίζεται σε ειδική αιτιολογημένη κρίση των αρμόδιων πολεοδομικών οργάνων. Κατά την ως άνω απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, τέτοια κρίση και, μάλιστα, ειδικώς αιτιολογημένη, δεν εξέφερε η Διοίκηση κατά τη διαδικασία καταρτίσεως της εγκριθείσης με το από 2.9.2009 π.δ. εγκρίσεως πολεοδομικής μελέτης. Περαιτέρω δε κρίθηκε ότι, ναι μεν αναφέρεται στο προαναφερόμενο 21198/20.5.2010 έγγραφο της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΚΑ, συνταχθέν και αποσταλέν στο Δικαστήριο επ’ ευκαιρία της τότε αιτήσεως ακυρώσεως του Σ.Δ., ότι η ιδιοκτησία του παρεμβαίνοντος αποκόπτεται μεν σε μικρό τμήμα της από τη ζώνη β΄ κατοικίας, αλλά αποφασίστηκε εντούτοις η ένταξή της, αφού “στο πλαίσιο των προδιαγραφών και της μεθοδολογίας του πολεοδομικού σχεδιασμού κατά την πολεοδομική οργάνωση της ΠΜΕ γενικώς τα όρια της υπό ένταξη περιοχής είναι σκόπιμο να ταυτίζονται με άξονες δρόμων, όρια ιδιοκτησιών ή φυσικά όρια και επιπλέον να αποφεύγεται η άσκοπη ρυμοτόμηση ιδιοκτησιών με προσαρμογή του σχεδίου στη διαμορφωμένη κατάσταση”, η αιτιολογία όμως αυτή, ανεξάρτητα από το αν θα αρκούσε ή όχι για να στηρίξει την ένταξη του επιμάχου ακινήτου στις ρυθμίσεις της επίδικης πολεοδομικής μελέτης, παρατίθεται πάντως στο έγγραφο των απόψεων της Υπηρεσίας προς το Δικαστήριο, και, συνεπώς, δεν ηδύνατο να συμπληρώσει παραδεκτώς την ελλείπουσα, καταρχήν, αιτιολογία επί του εν λόγω θέματος. Ενόψει των προεκτεθέντων, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η επίμαχη, με βάση την εγκριθείσα με το προσβαλλόμενο διάταγμα πολεοδομική μελέτη, ένταξη του ακινήτου με κτηματολογικό αριθμό 534201 στο Ο.Τ. Γ 234 παρίσταται πλημμελώς αιτιολογημένη: α) διότι από την έλλειψη στο οικείο τοπογραφικό διάγραμμα αποτυπώσεως επί του γειτονικού ακινήτου (ήτοι του ακινήτου με κτηματολογικό αριθμό 534202 ιδιοκτησίας του Σ.Δ.) της υπάρχουσας οικίας, προκύπτει πλάνη της Διοίκησης περί της υφισταμένης πραγματικής καταστάσεως στην συγκεκριμένη περιοχή, και β) διότι το ακίνητο του παρεμβαίνοντος με κτηματολογικό αριθμό 534201, χωρίς αιτιολογία μετακινείται εκτός των ορίων της ορισθείσης με το άρθρο 2 περ. VI του από 20.2.2003 π.δ. ζώνης με στοιχείο Β3 (“Αττικό Άλσος”) και, αποσπώμενο από αυτήν, εντάσσεται, με βάση την επίμαχη μελέτη, στην πολεοδομούμενη με αυτή περιοχή, καθιστάμενο επιπλέον και οικοδομήσιμος χώρος. Για τους λόγους αυτούς, το Συμβούλιο Επικρατείας έκανε δεκτή την αίτηση ακυρώσεως του Σ.Δ. και ακύρωσε, κατά το αντίστοιχο μέρος, το προσβαλλόμενο π.δ., διέταξε δε να αναπεμφθεί η υπόθεση στην Διοίκηση, προκειμένου να προβεί σε νέα σύννομη κρίση επί του ζητήματος της δυνατότητας ένταξης του επίμαχου ακινήτου στην υπό πολεοδόμηση περιοχή. Σε συνέχεια της προαναφερόμενης απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, η επίμαχη ρύθμιση εξετάστηκε ειδικώς από ομάδα εργασίας συσταθείσα από το Συμβούλιο Μητροπολιτικού Σχεδιασμού (Συν../θέμα ./19.7.2018) κατά τη διάρκεια εκπόνησης της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για το προσβαλλόμενο ΓΠΣ (βλ. την ./2010 απόφαση ανάθεσης του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου …..). Στους βασικούς στόχους της ΣΜΠΕ, σύμφωνα με τη μη τεχνική περίληψη της μελέτης, συμπεριλήφθηκαν “η προστασία του περιβάλλοντος … η ρύθμιση εκκρεμοτήτων κυρίως ως προς τις χρήσεις γης στην πόλη του ….. και στο ….”. Ο αιτών Δήμος ….. γνωμοδότησε για την προσβαλλόμενη αναθεώρηση του ΓΠΣ με τις 226/2010, 328/2013, 145/2019 και 267/2019 αποφάσεις του δημοτικού του συμβουλίου. Η προαναφερόμενη ομάδα εργασίας κατέληξε σε θετικό πόρισμα για τη θέσπιση της προσβαλλόμενης διάταξης στην αναθεώρηση του ΓΠΣ “προκειμένου να επιλυθεί η εκκρεμούσα υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης προς την απόφαση του ΣτΕ”, το πόρισμα δε αυτό υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο Μητροπολιτικού Σχεδιασμού, το οποίο γνωμοδότησε υπέρ της προσβαλλόμενης ρύθμισης (Συν../πράξη ./24.6.2020) και διαβίβασε τη γνωμοδότησή του αυτή στον αιτούντα Δήμο Μαρκοπούλου με το από 23.7.2020 έγγραφό του. Ακολούθως εκδόθηκαν η “Περιβαλλοντική Έγκριση του Σχεδίου Αναθεώρησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ) Μαρκοπούλου Μεσογαίας Περιφέρειας Αττικής, κατόπιν αξιολόγησης της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του Σχεδίου” (ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/46244/…./.2021 απόφαση του Γενικού Διευθυντή Περιβαλλοντικής Πολιτικής του ΥΠΕΝ), η έγκριση γεωλογικής καταλληλότητας της περιοχής, καθώς και η θετική γνωμοδότηση του ΚΕΣΥΠΟΘΑ κατόπιν εισήγησης της Διεύθυνσης Νομοθετικού Έργου και Πρωτοβουλίας του ΥΠΕΝ (Συν.12η/πρ.43η/22.7.2021).
7. Επειδή, όπως προκύπτει από τα προαναφερόμενα στοιχεία, η β προσβαλλόμενη ρύθμιση αφορά και στο . ακίνητο του παρεμβαίνοντος, το οποίο, κατά το μεγαλύτερο μέρος του, εντάσσεται σε περιοχή β’ κατοικίας, όπως τα όρια της περιοχής αυτής καθορίστηκαν με το από 20.8.1985 π.δ. (Δ΄ 456) και τροποποιήθηκαν με το από 27.6.1988 π.δ. Ειδικώς το εν λόγω ακίνητο εντάχθηκε σε σχέδιο, το πρώτον, με το από 2.9.2009 π.δ. (ΑΑΠΘ ….) περί εγκρίσεως της πολεοδομικής μελέτης της περιοχής ….του Δήμου …. Όμως, κατά την εκδίκαση αιτήσεως ακυρώσεως του Σ.Δ. κατά της σχετικής ρύθμισης του από 2.9.2009 π.δ., το Συμβούλιο της Επικρατείας διαπίστωσε ότι μικρό τμήμα της ζώνης β΄ κατοικίας του από 20.8.1985 π.δ., στο οποίο περιλαμβάνεται το ακίνητο του παρεμβαίνοντος, τέμνεται μεν από την περιοχή Β3-Αττικό Πάρκο της ΖΟΕ Ν. Αττικής του από 20.2.2003 π.δ. (Δ΄ 199) περί καθορισμού χρήσεων γης, όρων και περιορισμών δόμησης στη ΖΟΕ Ν. Αττικής, αλλά εντάσσεται παρά ταύτα στο σχέδιο χωρίς ειδική αιτιολογία. Ενόψει των ανωτέρω διαπιστώσεων, το Συμβούλιο της Επικρατείας, με την 3087/2014 απόφασή του, ακύρωσε την ένταξη στο σχέδιο του εν λόγω ακινήτου όπως επιχειρήθηκε με το από 2.9.2009 π.δ. Στο πλαίσιο της διαδικασίας συμμόρφωσης προς τα ως άνω κριθέντα, η Διοίκηση, με την προσβαλλόμενη διάταξη του αναθεωρημένου ΓΠΣ του Δήμου ….., απηύθυνε κατεύθυνση προς τα αρμόδια πολεοδομικά όργανα για τη σύνταξη της εν λόγω πολεοδομικής μελέτης. Δυνάμει της προσβαλλόμενης αυτής διάταξης, η πολεοδομική μελέτη οφείλει να προβεί, βάσει ειδικότερης αιτιολογίας, είτε στην ένταξη στο σχέδιο του ακινήτου του παρεμβαίνοντος – εφόσον η δυνατότητα για την ένταξη αυτή υφίσταται ήδη δυνάμει των π.δ. περί καθορισμού των ορίων περιοχών β΄ κατοικίας εντός της ΖΟΕ Ν. Αττικής (π.δ. από 20.8.1985 και από 27.6.1988) – είτε στην απένταξή του από το σχέδιο σύμφωνα με τα όρια της ζώνης Β3 του Αττικού Πάρκου που αποτυπώνονται στο από 20.2.2003 π.δ. για τις χρήσεις γης στη ΖΟΕ Ν. Αττικής. Εξάλλου, με την 3087/2014 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (σκ. 16), αναγνωρίστηκε η δυνατότητα ακόμη και να μεταβληθούν τα όρια της ΖΟΕ με βάση τον νεότερο πολεοδομικό σχεδιασμό, και τούτο κατόπιν συνεκτιμήσεως των μέχρι τότε εκφρασθεισών απόψεων της Διοίκησης (ΟΡΣΑ 2011, Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΚΑ 2010, ΚΣΧΟΠ 2005). Ενόψει δε της προσβαλλόμενης ρητής διάταξης του αναθεωρημένου ΓΠΣ περί επιλογής του ευμενέστερου καθεστώτος υπό τις αναφερόμενες σε αυτήν προϋποθέσεις, η απαιτούμενη ειδική αιτιολογία, η οποία πρέπει να παρασχεθεί, κατά τα προαναφερόμενα, στο επόμενο στάδιο εκπόνησης της οικείας πολεοδομικής μελέτης, πρέπει να αναφέρεται ειδικώς στη συνδρομή των προϋποθέσεων αυτών. Η εν λόγω υποχρέωση, η οποία απορρέει ευθέως από την 3087/2014 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία ακυρώθηκε η πρώτη ένταξη στο σχέδιο του ακινήτου του παρεμβαίνοντος για λόγους ελλιπούς αιτιολογίας ως προς τα ανωτέρω ζητήματα, υποδείχθηκε στη Διοίκηση και από το Τριμελές Συμβούλιο Συμμόρφωσης προς τις δικαστικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. τα 9, 17/2018 και 3/2020 πρακτικά καθώς και τις 44/2018, 97/2020 αποφάσεις του Τριμελούς Συμβουλίου Συμμόρφωσης προς τις δικαστικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας). Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το προσβαλλόμενο ΓΠΣ, με το οποίο καθορίζονται στο στάδιο του πολεοδομικού σχεδιασμού που προηγείται της πολεοδομικής μελέτης, οι όροι και οι προϋποθέσεις για την ενδεχόμενη ένταξη του ακινήτου του παρεμβαίνοντος στο σχέδιο, κατόπιν στάθμισης των προστατευόμενων έννομων αγαθών, και με το οποίο (ΓΠΣ) δεν οριοθετούνται πολεοδομικές ενότητες – ενόψει και της μεγάλης κλίμακας σχεδιασμού (1:10.000) – ώστε να δύναται να θεωρηθεί ότι εντάσσονται ή απεντάσσονται συγκεκριμένες ιδιοκτησίες, ούτε δε αποσπώνται ιδιοκτησίες από προστατευόμενες περιοχές προς οικιστική αξιοποίηση, τελεί εντός των ορίων της εξουσιοδότησης που παρέχεται με το άρθρο 2 του ν. 1337/1983 και τα άρθρα 1 και 4 του ν. 2508/1997 για την εκπόνηση γενικών πολεοδομικών σχεδίων και είναι σε συμφωνία με τα γενόμενα δεκτά ανωτέρω στη σκέψη 5 σχετικά το περιεχόμενο της εν λόγω εξουσιοδότησης. Εξάλλου, ενόψει και του σημειακού χαρακτήρα της ειδικώς προσβαλλόμενης ρύθμισης, η οποία δεν εφαρμόζει συγκεκριμένο γεωδαιτικό σύστημα αναφοράς, δεν δύναται να θεωρηθεί ότι συντελείται υπέρβαση των όρων και των ορίων που θέτει το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθηνών-Αττικής για την προστασία του εξωαστικού χώρου και τον περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης (άρθρο 12 παρ. 3 του ν. 4277/ 2014, Α΄ 165), όπως αβασίμως προβάλλεται. Εφόσον δε η προσβαλλόμενη, επιμέρους – σε σχέση με τη συνολική κλίμακα κατάρτισης του ΓΠΣ – ρύθμιση, επιλύει, βάσει μελέτης, μια μακροχρόνια πολεοδομική εκκρεμότητα με βάση ένα σαφές πολεοδομικό κριτήριο (βλ. ΣτΕ 2654/2020 σκ. 6) και λαμβάνει υπόψη τις ισχύουσες χρήσεις γης, σε συνδυασμό με την προτεραιότητα που έχει κατά νόμο η ανάγκη διατήρησης της Ζώνης προστασίας Β3 του Αττικού Άλσους και σε συμφωνία με τα ήδη κριθέντα από το Συμβούλιο της Επικρατείας, η ρύθμιση αυτή τίθεται νομίμως από την άποψη της διατήρησης του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος και δεν καθιστά πλημμελές το προσβαλλόμενο ΓΠΣ, ούτε δε συνιστά καταχρηστική ούτε φωτογραφική υπέρ του παρεμβαίνοντος διάταξη, όπως αβασίμως προβάλλεται. Συνεπώς, όλοι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του αιτούντος Δήμου πρέπει να απορριφθούν.
8. Επειδή, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, ο αιτών Δήμος παραιτήθηκε από τους τρεις πρώτους λόγους ακυρώσεως, ήτοι από τους λόγους ακυρώσεως που περιλαμβάνονται στις σελ. 4-8 του εισαγωγικού δικογράφου και αναφέρονται, αντιστοίχως, στο νομοθετικό πλαίσιο και στο αρμόδιο όργανο για την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, στην παράλειψη υποβολής των προσβαλλόμενων ρυθμίσεων στον Δήμο Μαρκοπούλου για γνωμοδότηση και για την εν γένει τήρηση της διαδικασίας διαβούλευσης, καθώς και στο ανεπίκαιρο των γνωμοδοτήσεων που υπέβαλε ο αιτών Δήμος και ελήφθησαν υπόψη για την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, σχετικώς δε κατέθεσε το από 17.1.2024 υπόμνημα.
9. Επειδή, κατόπιν της απορρίψεως και όλων των προβαλλόμενων λόγων ακυρώσεως και ισχυρισμών που στρέφονται κατά της β’ προσβαλλόμενης ρύθμισης, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της και να γίνει δεκτή η παρέμβαση.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Απορρίπτει την αίτηση.
Δέχεται την παρέμβαση.
Επιβάλλει σε βάρος του αιτούντος Δήμου τη δικαστική δαπάνη του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία ανέρχεται σε τετρακόσια εξήντα (460) ευρώ και του παρεμβαίνοντος, η οποία ανέρχεται σε εξακόσια σαράντα (640) ευρώ.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα την 1η Φεβρουαρίου 2024
Ο Προεδρεύων Αντιπρόεδρος Η Γραμματέας
Χρήστος Ντουχάνης Ειρήνη Κανάκη
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 9ης Απριλίου 2025.
Η Προεδρεύουσα Σύμβουλος Ο Γραμματέας
Ρωξάνη Γιαννουλάτου Νικόλαος Βασιλόπουλος
