Αριθμός 772/2024
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μαρία Λεπενιώτη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωστούλα Πρίγγουρη, Παρασκευή Τσούμαρη, Σταυρούλα Κουσουλού – Εισηγήτρια και Ευαγγελία Γιακουμάτου, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 5 Απριλίου 2024, με την παρουσία του Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνου Τζαβέλλα (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Γεράσιμου Βάλσαμου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος – κατηγορουμένου A. M. J. ή H. του A. η I., κρατούμενου στο Κατάστημα Κράτησης Αλικαρνασσού, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ευτύχιο Αλιγιζάκη, για αναίρεση της υπ’αριθμ. 328, 473/2021 αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών. Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και o αναιρεσείων – κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 6.4.2023 και με αρ. εκθ. κατ. 38/2023 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 455/23.
Αφού άκουσε Ι)Τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε: α) να αναιρεθεί εν μέρει η προσβαλλόμενη απόφαση και δη μόνο κατά το μέρος που αφορά τους αυτοτελείς ισχυρισμούς για αναγνώριση στο πρόσωπο του αναιρεσείοντος των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρου 84 παρ. 2 περ. γ’, δ’, ε’ Π.Κ απορριπτομένων αυτών “σιγή” και ως προς τις διατάξεις της περί επιβολής σ’ αυτόν πινών και συνολικής ποινής, β) να παραπεμφθεί η υπόθεση κατά το αναιρούμενο μέρος της για νέα συζήτηση ενώπιον του ιδίου Δικαστηρίου, συγκροτούμενου από δικαστές άλλους από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως και γ) να απορριφθεί κατά τα λοιπά η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης.
ΙΙ)Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 6/4/2023 και με αρ. εκθ. κατ. 38/2023 αίτηση του A. (επών.) M. J. ή H. (όν.) του A. ή I., υπηκόου Τυνησίας και ήδη κρατουμένου του Καταστήματος Κράτησης Αλικαρνασσού, για αναίρεση της υπ` αριθμό 328,473/2021 τελεσίδικης απόφασης του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών, όπως αυτή συμπληρώθηκε και διορθώθηκε δυνάμει της υπ’ αρ. 331/2023 Διατάξεως της Προέδρου Εφετών Αθηνών, με την οποία αυτός κρίθηκε ένοχος ,σε δεύτερο βαθμό, για τα εγκλήματα : 1) της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, 2) της παράνομης οπλοφορίας και 3) παράνομης οπλοχρησίας, και καταδικάστηκε σε ποινή ισόβιας κάθειρξης και συνολική ποινή φυλάκισης ενός [1] έτους και πέντε [5] μηνών και χρηματική ποινή χιλίων (1.000) ευρώ, ασκήθηκε νομότυπα από τον ίδιο [αναιρεσείοντα] με δήλωσή του στον διευθυντή του ανωτέρω καταστήματος κράτησης, για την οποία συντάθηκε έκθεση (άρ. 464, 466 παρ.1, 474 παρ.1 εδ.β’ και 4 ΚΠΔ), και εμπρόθεσμα (άρθρα 473 παρ.2 εδ. α’ και παρ.3 εδ.α’ ΚΠΔ), ήτοι εντός είκοσι ημερών αφότου η ως άνω προσβαλλόμενη απόφαση καταχωρίστηκε [20-3-2023] καθαρογραμμένη στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 142 παρ.2 ΚΠΔ, που τηρείται από την αρμόδια γραμματεία, ως ασκηθείσα στις 6-4-2023.
Συνεπώς, η αίτηση αυτή είναι παραδεκτή, και πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Κατά το άρθρο 171 παρ.1 του ΚΠΔ, “ακυρότητα που λαμβάνεται και αυτεπαγγέλτως υπόψη από το δικαστήριο σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και στον Άρειο Πάγο ακόμη, προκαλείται: 1] Αν δεν τηρηθούν οι διατάξεις που καθορίζουν :α]….,β]……,γ]……, δ] την εμφάνιση, την εκπροσώπηση και την υπεράσπιση του κατηγορουμένου και την άσκηση των δικαιωμάτων που του παρέχονται από το νόμο, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά Δικαιώματα”.2]…. Αν ο κατηγορούμενος ζήτησε να ασκήσει δικαίωμα που του παρέχεται από το νόμο και το δικαστήριο του το αρνήθηκε ή παρέλειψε να αποφανθεί για την σχετική αίτηση.3]……”. Περαιτέρω, με τη διάταξη του άρθρου 6 παρ.1 εδ. α’της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου [ΕΣΔΑ], η οποία κυρώθηκε για πρώτη φορά από την Ελλάδα με το Ν. 2329/1953 και εκ νέου με το Ν.Δ 53/74, αποτελεί δε κατά το άρθρο 28 του Συντάγματος, αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού Ελληνικού Δικαίου και υπερισχύει κάθε άλλης αντίθετης διάταξης εσωτερικού νόμου, ορίζεται ότι “Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα η υπόθεσή του να δικαστεί δίκαια, δημόσια και εντός λογικής προθεσμίας, από ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο που λειτουργεί νόμιμα, το οποίο θα αποφασίσει είτε… είτε για το βάσιμο κάθε εναντίον του κατηγορίας ποινικής φύσης”. Από τη διάταξη αυτή, που καθιερώνει την αρχή της δίκαιης δίκης, προκύπτει, ότι η πολιτεία μέσω των οργάνων της οφείλει να απαντά σε όλα τα επιχειρήματα του κατηγορουμένου και να εξετάζονται αυτά κατά τρόπο πραγματικό από το δικαστήριο, δηλαδή το δικαστήριο να προβαίνει σε αποτελεσματική εξέταση των παρατηρήσεων, επιχειρημάτων και αποδείξεων που επικαλούνται οι διάδικοι. Παραβίαση της ως άνω αρχής, πέραν της ίδρυσης του αναιρετικού λόγου της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας (άρ.510 παρ.1 στοιχ.Δ’ ΚΠΔ), επάγεται απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας, κατά το άρθρο 171 παρ.1 εδ. δ’ του Κ.Π.Δ. ,και ιδρύεται ο από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α’ του ίδιου Κώδικα λόγος αναίρεσης (ΑΠ 769/2023, ΑΠ 709/2020, ΑΠ 694/2020, ΑΠ 1827/2019). Αυτοτελείς είναι οι ισχυρισμοί που προβάλλονται στο δικαστήριο της ουσίας από τον κατηγορούμενο ή το συνήγορό του, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 171 παρ. 2 και 333 παρ. 2 του Κ.Ποιν.Δ. και τείνουν στην άρση του άδικου χαρακτήρα της πράξης ή στον αποκλεισμό ή στη μείωση της ικανότητας προς καταλογισμό ή στην εξάλειψη του αξιοποίνου της πράξης ή στη μείωση της ποινής. Η προβολή όμως των ισχυρισμών αυτών απαιτείται να γίνεται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, δηλαδή με όλα τα πραγματικά περιστατικά, που απαιτούνται κατά το νόμο για τη θεμελίωσή τους, έτσι ώστε να μπορούν να αξιολογούνται και, σε περίπτωση αποδοχής τους, να οδηγούν στο ευνοϊκό για τον κατηγορούμενο αποτέλεσμα. Διαφορετικά, το δικαστήριο της ουσίας δεν έχει υποχρέωση να απαντήσει επί των ισχυρισμών αυτών, ούτε πολύ περισσότερο να διαλάβει στην απόφασή του ειδική αιτιολογία γι’ αυτούς. Τέτοιοι αυτοτελείς ισχυρισμοί, η απόρριψη των οποίων πρέπει να αιτιολογείται ιδιαίτερα, είναι και οι ισχυρισμοί του κατηγορουμένου περί συνδρομής στο πρόσωπό του ελαφρυντικών περιστάσεων από τις αναφερόμενες στο άρθρο 84 παρ. 2 του ΠΚ, αφού η παραδοχή τους οδηγεί στην επιβολή μειωμένης, κατά το άρθρο 83 του ίδιου Κώδικα, ποινής (ΑΠ 1302/2023). Αν ο αυτοτελής ισχυρισμός απορριφθεί “σιγή” από το δικαστήριο, ιδρύεται ο αναιρετικός λόγος της απόλυτης ακυρότητας της διαδικασίας, εκ του άρ. 510 παρ.1 στοιχ. Α’ ΚΠΔ σε συνδ. με άρ. 171 παρ.2 ΚΠΔ, για έλλειψη ακρόασης του κατηγορούμενου ή του συνηγόρου του. Ενώ, αν το δικαστήριο αρνηθεί ή παραλείψει να αποφανθεί για αίτηση είτε του Εισαγγελέα είτε του παριστάμενου για την υποστήριξη της κατηγορίας, ανακύπτει η σχετική ακυρότητα του άρ. 172 παρ.2 του ΚΠΔ και η παραβίαση αυτή ελέγχεται μέσω του αναιρετικού λόγου του άρ. 510 παρ.1 στοιχ.Β’ ΚΠΔ.
Με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, κατ’ ορθή εκτίμηση αυτής, ο αναιρεσείων αιτιάται ότι το Δικαστήριο της ουσίας απέρριψε “σιγή” τους προβληθέντες, δια του συνηγόρου του, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης αυτοτελείς ισχυρισμούς, οι οποίοι αναπτύχθηκαν προφορικά και κατατέθηκαν εγγράφως, περί αναγνώρισης στο πρόσωπό του των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρ. 84 παρ.2 περ.γ’, δ’ και ε’ του ΠΚ, καθό κεφάλαιο και μόνον πλήττει την προσβαλλόμενη απόφαση για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας, λόγω έλλειψης ακρόασης (άρ. 510 παρ.1 στοιχ. Α’ ΚΠΔ σε συνδ. με άρ. 171 παρ.2 του ιδίου κώδικα). Από την παραδεκτή επισκόπηση των πρακτικών συνεδρίασης της προσβαλλόμενης απόφασης και της υπ’ αρ. 331/2023 Διάταξης της Προέδρου Εφετών Αθηνών ,με την οποία η προσβαλλόμενη απόφαση συμπληρώθηκε και διορθώθηκε, για τις ανάγκες ελέγχου της βασιμότητας του ανωτέρω μοναδικού αναιρετικού λόγου, προκύπτουν τα ακόλουθα : Κατά την δημόσια συνεδρίαση της 2ας Νοεμβρίου 2021, κατά την οποία συνεχιζόταν η εκδίκαση της ένδικης υπόθεσης στο Δικαστήριο της ουσίας κατόπιν διακοπής από τις δικασίμους της 17ης/9/2021 και 19ης/10/2021, μετά την απαγγελία της περί ενοχής του κατηγορούμενου και νυν αναιρεσείοντος απόφασης για τις ένδικες αξιόποινες πράξεις : 1)της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, 2) της παράνομης οπλοφορίας και 3) παράνομης οπλοχρησίας, και την εν συνεχεία ανάγνωση του ποινικού του μητρώου, ο κατηγορούμενος και νυν αναιρεσείων πρόβαλε , δια του συνηγόρου του Ευτύχιου Αλιγιζάκη, τους από 17/9/2021 αυτοτελείς ισχυρισμούς περί αναγνώρισης στο πρόσωπό του των ελαφρυντικών του άρ. 84 παρ.2 γ’ ,δ’ και ε’ του ΠΚ καθώς και του άρθρου 85 παρ.2 ΠΚ, τους οποίους ανέπτυξε προφορικά και κατέθεσε εγγράφως. Πλην όμως, από παραδρομή, αναγράφηκε εσφαλμένα στο 64ο φύλλο των πρακτικών της προσβαλλόμενης απόφασης ότι ο ως άνω συνήγορος του κατηγορούμενου ζήτησε να αναγνωριστεί στο πρόσωπό του μόνον “η ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 85 παρ.2 ΠΚ”, ενώ το ορθό είναι ότι ο συνήγορός του, κατά την ως άνω συνεδρίαση, ανέπτυξε προφορικά και κατέθεσε εγγράφως, τους ως άνω από 17/9/2021 αυτοτελείς ισχυρισμούς περί αναγνώρισης των ελαφρυντικών του άρ. 84 παρ.2 γ’ ,δ’ και ε’ του ΠΚ, και του άρ. 85 παρ.2 ΠΚ. Κατόπιν των ανωτέρω, ο κατηγορούμενος-αναιρεσείων υπέβαλε την με αρ.πρωτ. 3600/30-3-2023 αίτηση διόρθωσης-συμπλήρωσης των πρακτικών της προσβαλλόμενης απόφασης, κατ’ άρ. 145 παρ.3 του ΚΠΔ, η οποία έγινε δεκτή από την Πρόεδρο Εφετών Αθηνών, που με την υπ’ αρ. 331/2023 Διάταξή της διέταξε : α) τη διόρθωση των πρακτικών συνεδρίασης της προσβαλλόμενης απόφασης, και δη του 64ου φύλλου αυτής, από το λανθασμένο στο ορθό, κατά τα ήδη εκτεθέντα, και β) τη συμπλήρωση των πρακτικών συνεδρίασης της προσβαλλόμενης απόφασης με την καταχώριση των κατατεθέντων κατά τη συζήτηση της ένδικης υπόθεσης, ενώπιον του Δικαστηρίου της ουσίας, από 17/9/2021 αυτοτελών ισχυρισμών του κατηγορούμενου περί αναγνώρισης στο πρόσωπό του των ελαφρυντικών του άρ. 84 παρ.2 γ’, δ’ και ε’ του ΠΚ και του άρ. 85 παρ.2 ΠΚ, που περιέχονται στη δικογραφία. Οι δε προβληθέντες αυτοτελείς ισχυρισμοί του κατηγορούμενου περί αναγνώρισης στο πρόσωπό του των ελαφρυντικών του άρ. 84 παρ.2 γ’, δ’ και ε’ του ΠΚ, που ενδιαφέρουν εν προκειμένω, έχουν, κατά πιστή μεταφορά τους, ως εξής: Α] Ελαφρυντική περίσταση της ώθησης στην πράξη από ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος (άρθρο 84 παρ.2 γ’ ΠΚ) “…..
Εν προκειμένω, …..στην πράξη μου αυτή ωθήθηκα λόγω της αδικαιολόγητης και ανάρμοστης συμπεριφοράς του θύματος, το οποίο εν πρώτοις με είχε προμηθεύσει με χώμα αντί για ηρωίνη. Όταν δε την ημέρα του περιστατικού τον βρήκα τυχαία και του ζήτησα εξηγήσεις, αρχικά μου επιτέθηκε λεκτικά εξυβρίζοντας με ,ενώ επίσης λίγο αργότερα έβγαλε ένα μαχαίρι, προσπαθώντας να με βλάψει. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι αν εξέλιπε αυτή του η συμπεριφορά δεν θα είχα προβεί στην πράξη για την οποία καταδικάστηκα. Το ζήτημα της προμήθειας από το θύμα με χώμα ,αντί για ηρωίνη, επιβεβαίωσε πλήρως στον πρώτο βαθμό η αποβιώσασα σύζυγός μου, Κ. Λ. Μ., η οποία αναφέρει χαρακτηριστικά ….. “Το θύμα είχε κοροϊδέψει τον άνδρα μου στο παρελθόν (…..).Ξέρω ότι αγόραζε ο άνδρας μου ναρκωτικά από το θύμα, αφού κάναμε μαζί χρήση και είχαμε βρει χώμα αντί για ηρωίνη…”. Το συγκεκριμένο στοιχείο δε, δεν αμφισβητήθηκε με κανένα τρόπο από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, αλλά ούτε και εισεφέρθη από οποιονδήποτε κάποιο στοιχείο που θα μπορούσε να αντικρούσει ή να αμφισβητήσει την ανωτέρω ρήση της μάρτυρος υπεράσπισης…”.Β] Ελαφρυντική περίσταση της ειλικρινούς μεταμέλειας (άρθρο 84 παρ.2 δ’ ΠΚ) “Εξάλλου έχω μεταμεληθεί ειλικρινά για την πράξη μου η οποία είχε την τραγική αυτή κατάληξη, ……Σημειωτέον ότι συνεργάστηκα με τις Αστυνομικές αρχές συνδράμοντας για την διαλεύκανση του αδικήματος που διέπραξα καθώς επιθυμούσα και επιθυμώ να αποδοθεί δικαιοσύνη σεβόμενος την οικογένεια του θύματος, αλλά και την μνήμη αυτού. Μάλιστα πρέπει να σημειωθεί ιδιαιτέρως ότι κατά την προανακριτική κατάθεσή μου, χωρίς να έχω λάβει γνώση του προανακριτικού υλικού, άμεσα ομολόγησα την πράξη μου, ενώ τόσο κατά την απολογία μου ενώπιον της κας Ανακρίτριας του Β’ Τακτικού Τμήματος Πλημμελειοδικών Αθήνας, όσο και ενώπιον του ακροατηρίου του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθήνας, ζήτησα συγγνώμη, δηλώνοντας με απόλυτη ειλικρίνεια την μεταμέλειά μου και προσπάθησα να εξηγήσω με ακρίβεια τις συνθήκες τέλεσης του αδικήματος. Τέλος, όντας κρατούμενος επιδεικνύω άριστη συμπεριφορά, προσπαθώντας να αποκτήσω νέες αξίες και κανόνες συμπεριφοράς καθώς και αναθεωρημένες σκέψεις έναντι του τρόπου ζωής που όφειλα να ακολουθήσω και ακολουθώ έως και σήμερα, ενώ όπως προκύπτει από την πλέον πρόσφατη βεβαίωση παρακολούθησης του προγράμματος του ΚΕΘΕΑ εντός του Καταστήματος Κράτησης Αλικαρνασσού, συμμετείχα ανελλιπώς στο θεραπευτικό πρόγραμμα μέχρι και την έξαρση του ιού covid, συνεπεία της οποίας τον εν λόγω πρόγραμμα σταμάτησε τη λειτουργία του”. Γ] Ελαφρυντική περίσταση της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη για μεγάλο χρονικό διάστημα (άρθρο 84 παρ.2ε’ΠΚ) “….
Εν προκειμένω, παρότι παραμένω κρατούμενος από τον Μάρτιο του έτους 2014, ωστόσο επιδεικνύω καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού άψογη συμπεριφορά. Μάλιστα θα πρέπει να αναφερθεί ότι παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με την από 08-04-2021 βεβαίωση διαγωγής του ΚΚ Αλικαρνασσού (ΣΧΕΤΙΚΟ 9), τιμωρήθηκα πειθαρχικά για κατοχή κάρτας sim, εντούτοις θέλω να τονίσω ότι η εν λόγω κάρτα δεν ήταν καν δική μου, αφού ανήκε σε συγκρατούμενο του κελιού μου ,ο οποίος είχε τότε αποφυλακιστεί και εσφαλμένως λοιπόν θεωρήθηκε ότι ήταν στην κατοχή μου. Πέραν δε της εν λόγω πειθαρχικής ποινής μου ουδέποτε άλλοτε τιμωρήθηκα πειθαρχικά στα επτά έτη που παραμένω κρατούμενος. Επιπρόσθετα, αδιάσειστη απόδειξη της καλής διαγωγής μου, της συμμόρφωσής μου σε κάθε σωφρονιστικό κανόνα και της συνέπειας που διέπει τη συμπεριφορά μου εν γένει, αποτελεί και αδιάλειπτη εργασία μου όλα αυτά τα έτη με ευεργετικό υπολογισμό αφενός στη θέση του μάγειρα των φυλακών, ήτοι σε μία από τις πλέον υπεύθυνες θέσεις της φυλακής και αφετέρου πλέον στη θέση του καθαριστή (ΣΧΕΤΙΚΟ 9). Ειδικότερα, επιδεικνύω αφενός υπευθυνότητα και συνέπεια στα καθήκοντά μου, και αφετέρου έχω καταφέρει να ανταπεξέλθω στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στο χώρο, προσπαθώντας, παράλληλα, να αξιοποιήσω δημιουργικά το χρόνο μου, ενώ κατά το χρονικό διάστημα της κράτησής μου είχα την ευκαιρία να αναλογιστώ τα λάθη μου και φέρομαι αποφασισμένος να χαράξω νέα πορεία στη ζωή μου. Εξάλλου η εργασία μου εντός των φυλακών αποδεικνύεται και από το από 08- 04-2021 Βιβλίο Μερίδων Εργασίας από τα οποία προκύπτει ότι έχω πραγματοποιήσει 1.062 και 2/4 ημερομίσθια. (ΣΧΕΤΙΚΟ 10). Επιπλέον, όπως ανέφερα και προηγουμένως, πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι συνέχισα να καταβάλλω επίπονες προσπάθειες για να αποβάλλω την έξη της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, συμμετέχοντας ενεργά στο θεραπευτικό πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ, όπως αυτό προκύπτει από την πλέον πρόσφατη βεβαίωση παρακολούθησης του προγράμματος του ΚΕΘΕΑ εντός του Καταστήματος Κράτησης Αλικαρνασσού (ΣΧΕΤΙΚΟ 8). Η προσπάθειά μου δε να εξελίσσομαι διαρκώς και να είμαι αποδοτικός αποδεικνύεται, εξάλλου, και από το γεγονός ότι, παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζω πολλά και σοβαρά προβλήματα λόγω της χρόνιας τοξικομανίας μου, δεν παραμένω αδρανής, κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού μου, αλλά επιδιώκω τη διαρκή αυτοβελτίωσή μου και προσπαθώ να έχω ενεργό ρόλο και να αποτελώ χρήσιμο μέλος, ακόμα και στα πλαίσια της μικρής “κοινωνίας” της φυλακής, αναλαμβάνοντας σημαντικές ευθύνες και διεκπεραιώνοντας τες με απόλυτη επιτυχία. Μάλιστα θέλω να τονίσω ότι παρά το γεγονός ότι επιθυμούσα διακαώς να φοιτήσω στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, δεν είχα αυτή τη δυνατότητα, καθόσον το Κατάστημα Κράτησης Αλικαρνασσού παρέχει μόνο τη δυνατότητα κατ’ ιδίαν διδασκαλίας για την οποία δεν πληρούσα τις προϋποθέσεις, πλην όμως με τη βοήθεια των θεραπευτών μου από το πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ κατόρθωσα να μάθω να διαβάζω την Ελληνική Γλώσσα και να μιλάω αυτήν καλά, γεγονός που αποδεικνύει τις συνεχείς προσπάθειες που καταβάλλω εντός του σωφρονιστικού καταστήματος. Τέλος, όπως προκύπτει από την από 03-09-2021 του Καταστήματος Κράτησης Αλικαρνασσού, την παρούσα περίοδο παρακολουθώ το εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο “Κρατούμενοι- Επικοινωνία στην καθημερινή ζωή” το οποίο υλοποιείται στο κατάστημά μας στα πλαίσια της Πράξης “Κέντρα Δια Βίου Μάθησης (Κ.Δ.Β.Μ.)- Νέα Φάση” και της τριμερούς συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, του Δήμου Ηρακλείου και του Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ (ΣΧΕΤΙΚΟ 20). Από τα ανωτέρω λοιπόν αποδεικνύεται όχι είμαι παράδειγμα κρατουμένου, τηρώντας κάθε σωφρονιστικό κανόνα, συνεργαζόμενος με τον τρόπο λειτουργίας του συγκεκριμένου καταστήματος κράτησης και ενεργώντας σύμφωνα με τις επιταγές του. Με τη στάση μου δε αυτή και τη συμπεριφορά μου απέδειξα ότι δεν ενσωματώθηκα στην υποκουλτούρα της φυλακής, αλλά αντίθετος προσπαθώ να αποφύγω τις δυσμενείς επιπτώσεις του εγκλεισμού μου, ενώ αποδεικνύεται επίσης, ότι η διαγωγή μου υπερβαίνει κατά πολύ εκείνη που θα ήταν αναγκασμένος να επιδείξει ο μέσος κρατούμενος, αυτή δε είναι αποτέλεσμα της ελεύθερης επιλογής και προσπάθειάς μου να ενταχθώ και πάλι στην κοινωνία”. Το Δικαστήριο της ουσίας παρέλειψε να αποφανθεί επί των ανωτέρω παραδεκτώς προβληθέντων αυτοτελών ισχυρισμών του αναιρεσείοντος-κατηγορούμενου, εκ του άρ. 84 παρ.2 εδάφ. γ’, δ’ και ε’ του ΠΚ, που περιέχονταν στη δικογραφία, αφού από την επισκόπησή της προσβαλλόμενης απόφασης προκύπτει ότι δεν διαλαμβάνει απάντηση επ’ αυτών, προσηκόντως αιτιολογημένη.
Συνεπώς, ο συναφής μοναδικός λόγος της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης, εκ του άρ. 510 παρ.1 στοιχ. Α’ του ΚΠΔ σε συνδ. με άρ. 171 παρ. 2 του ιδίου κώδικα, είναι βάσιμος. Κατόπιν τούτου, πρέπει ν’ αναιρεθεί εν μέρει η προσβαλλόμενη απόφαση, και δη κατά τα κεφάλαια που αφορούν : α) τους προβληθέντες αυτοτελείς ισχυρισμούς περί αναγνώρισης στον αναιρεσείοντα-κατηγορούμενο των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρ. 84 παρ.2 εδάφ. γ’, δ’ και ε’ του ΠΚ, και β) ως προς τις διατάξεις αυτής περί επιβολής ποινής και συνολικής ποινής για τις αξιόποινες πράξεις 1) της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, 2) της παράνομης οπλοφορίας και 3) παράνομης οπλοχρησίας, για τις οποίες κηρύχθηκε ένοχος ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος. Περαιτέρω δε, πρέπει να παραπεμφθεί η υπόθεση ,κατά το ανωτέρω αναιρούμενο μέρος της, για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, το οποίο πρέπει να συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (άρ. 519 και 522 ΚΠΔ), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΝΑΙΡΕΙ εν μέρει την υπ’ αρ. 328,473/2021 απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών, όπως αυτή συμπληρώθηκε και διορθώθηκε δυνάμει της υπ’ αρ. 331/2023 Διατάξεως της Προέδρου Εφετών Αθηνών, ως προς τα κεφάλαια που αφορούν: α) τους προβληθέντες αυτοτελείς ισχυρισμούς περί αναγνώρισης στον αναιρεσείοντα-κατηγορούμενο των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρ. 84 παρ.2 εδάφ. γ’, δ’ και ε’ του ΠΚ, και β) ως προς τις διατάξεις αυτής περί επιβολής ποινής και συνολικής ποινής για τις αξιόποινες πράξεις 1) της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, 2) της παράνομης οπλοφορίας και 3) παράνομης οπλοχρησίας, για τις οποίες κηρύχθηκε ένοχος ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος.
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την υπόθεση, κατά το ανωτέρω αναιρούμενο μέρος της, για νέα εκδίκαση στο ίδιο Δικαστήριο, που θα συγκροτηθεί από άλλους Δικαστές, εκτός από εκείνους οι οποίοι είχαν δικάσει προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 17 Μαΐου 2024.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 28 Μαΐου 2024.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Πηγή :
Προηγούμενο άρθροΔασικοί χάρτες – Προβλήματα πολεοδομικού σχεδιασμού
