ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ν. 1406/83 – πράξη επιβολής κύρωσης για παράβαση της νομοθεσίας περί αιγιαλού (Άρθρο 3 παρ. 23 του ν. 2242/1994 και 29 παρ. 1 του ν. 2971/2001) – Για τη στοιχειοθέτηση της παράβασης απαιτείται σωρευτικά η συνδρομή δύο προϋποθέσεων: α. η μεταβολή του αιγιαλού ή της παραλίας με ανθρώπινη ενέργεια, β. η έλλειψη της σχετικής προς τούτο άδειας (ή υπέρβαση αυτής) – Έννοια της ανθρώπινης επέμβασης – Αρχή της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας – Η πράξη επιβολής κύρωσης για παράβαση της νομοθεσίας περί αιγιαλού καθίσταται παράνομη, εάν έχει εκδοθεί καθ’ υπέρβαση της αρχής της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας, το χρονικό εύρος της οποίας προσδιορίζεται ανάλογα με τις περιστάσεις εκάστης υποθέσεως (όπως το μέγεθος και το πλήθος των αυθαίρετων κατασκευών, η σοβαρότητα των διαπιστούμενων παραβάσεων κ.λπ.), όχι όμως εξαιτίας και μόνο της παρόδου συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος μεταξύ της ημερομηνίας εκδόσεώς της και της ημερομηνίας τελέσεως της παραβάσεως – Κρίση ότι η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε σε εύλογο χρόνο – Νομίμως συνεκτιμώμενο κριτήριο για την τελική επιμέτρηση της ποινής ως ελαφρυντική περίπτωση, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 3 του ν. 2242/1994, συνιστά η αποκατάσταση, έστω και μερικώς, της επελθούσας βλάβης στο φυσικό περιβάλλον εκ μέρους του υπαίτιου, ακόμα και μετά την σε βάρος του επιβολή του προστίμου, αλλά όχι η εκ των υστέρων νομιμοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών – Απορρίπτει την προσφυγή.
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
Ε΄ ΤΜΗΜΑ
Σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του στην Θεσσαλονίκη, στις 11 Οκτωβρίου 2024, με δικαστή την Αναστασία Καράτσαλου, Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα την Αναστασία Μπάτσιου, δικαστική υπάλληλο,
γ ι α να δικάσει την με αριθμό κατάθεσης …/07.03.2024 προσφυγή,
τ η ς … του …, κατοίκου Δήμου Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης (οδός … αρ. …), η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξούσιου δικηγόρου Δημητρίου Κυριακόπουλου, με την κατατεθείσα στις 08.10.2024 έγγραφη δήλωση, κατ’ άρθρο 133 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας,
κ α τ ά του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, για τον οποίο παραστάθηκε η δικαστική πληρεξούσια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Σοφία Γεωργακοπούλου, με την κατατεθείσα στις 07.10.2024 έγγραφη δήλωση, κατ’ άρθρο 133 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ η δ ι κ ο γ ρ α φ ί α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν ό μ ο
Η κ ρ ί σ η τ ο υ ε ί ν α ι η ε ξ ή ς:
1. Επειδή, με την υπό κρίση προσφυγή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. το από 07.03.2024 αποδεικτικό καταβολής του ηλεκτρονικού παραβόλου με κωδικό …), ζητείται παραδεκτώς, κατ’ εκτίμηση του δικογράφου, η ακύρωση, άλλως η μεταρρύθμιση της …/…/05.02.2024 απόφασης του Διοικητή του Α΄ Λιμενικού Τμήματος (Λ.Τ.) Ουρανούπολης του Λιμεναρχείου Ιερισσού, με την οποία απορρίφθηκαν οι από 24.01.2024 αντιρρήσεις της προσφεύγουσας κατά της …/29.08.2023 πράξης βεβαίωσης παράβασης του αρμοδίου οργάνου του ίδιου ως άνω Λιμενικού Τμήματος και επιβολής σε βάρος της προστίμου, ποσού 11.800 ευρώ, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 29 του ν. 2971/2001 σε συνδυασμό με το άρθρο 3 παρ. 23 του ν. 2242/1994. Επιπλέον, η προσφεύγουσα ζητεί να της επιστραφεί, νομιμοτόκως, κάθε ποσό που κατέβαλε σε εκτέλεση των προαναφερόμενων πράξεων.
2. Επειδή, ο ν. 2971/2001 (Α΄ 285), όπως ισχύει κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, ορίζει: Στο άρθρο 1 ότι: «1. «Αιγιαλός» είναι η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα κατά τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της. Ο αιγιαλός αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της Χώρας, που προστατεύεται από την Πολιτεία, η οποία το διαχειρίζεται, σύμφωνα με τη φύση του και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του. 2. «Παραλία» είναι η ζώνη της ξηράς η οποία προστίθεται στον αιγιαλό, σύμφωνα με τα άρθρα 3 έως 10, προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα, καθώς και για τη διατήρηση και προστασία των ακτών από τη διάβρωση και γενικότερα την προστασία του αιγιαλού …3. «Παλαιός αιγιαλός» είναι η ζώνη ξηράς η οποία προκύπτει από τη μετακίνηση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα, οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή νόμιμα τεχνικά έργα και προσδιορίζεται από τη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού. 4. …». Στο άρθρο 2 ότι: «1. Ο αιγιαλός, η παραλία, … είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο έχει υποχρέωση να τα προστατεύει και να τα διαχειρίζεται, σύμφωνα με τις αρχές της αειφορίας και του χωροταξικού σχεδιασμού. 2. Η προστασία των κοινοχρήστων πραγμάτων και του οικοσυστήματος αυτών της παραγράφου 1 είναι ευθύνη του Κράτους, το οποίο μεριμνά για την οργάνωση και λειτουργία ολοκληρωμένου συστήματος καταγραφής, διαχείρισης, εποπτείας και ελέγχου τους, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, τις αρχές της αειφορίας και του χωροταξικού σχεδιασμού. 3. Κύριος προορισμός των κοινοχρήστων πραγμάτων της παραγράφου 1 είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού προς αυτά, … Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, ύστερα από εισήγηση του κατά περίπτωση αρμοδίου Υπουργού, επιτρέπεται η εξαίρεση τμημάτων των κοινοχρήστων πραγμάτων της παραγράφου 1 από την κοινή χρήση, αποκλειστικά και μόνο για την εξυπηρέτηση επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος που αφορά τη δημόσια ασφάλεια, την υγεία και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Επιτρέπεται, επίσης, η παραχώρηση των πραγμάτων αυτών μόνο κατά χρήση, σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. 4. Απαγορεύεται η κατασκευή κτισμάτων και εν γένει η τοποθέτηση κατασκευασμάτων στον αιγιαλό, την παραλία, … Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται μόνο η εκτέλεση έργων για την επιδίωξη των σκοπών τους οποίους προβλέπει ο παρών νόμος, …». Στο άρθρο 3 ότι: «1. Ο καθορισμός των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού γίνεται από Επιτροπή, η οποία συγκροτείται σε επίπεδο νομού με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών…». Στο άρθρο 10 ότι «1. Σε περίπτωση που ιδιώτες προβάλλουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα επί χώρων που χαρακτηρίστηκαν από την Επιτροπή του άρθρου 3 ότι ανήκουν στον αιγιαλό, τα δικαιώματα αυτά θεωρούνται αναγκαστικώς απαλλοτριωθέντα υπέρ του Δημοσίου για να περιληφθούν στον αιγιαλό από και με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της έκθεσης της Επιτροπής μαζί με το διάγραμμα, όπως ορίζεται στην παράγραφο 5 του άρθρου 5. 2. Στους κυρίους των κτημάτων αυτών και σε αυτούς που αξιώνουν άλλα δικαιώματα σε αυτά, παρέχεται εξάμηνη προθεσμία από τη δημοσίευση που αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο, εντός της οποίας οφείλουν να αναγγείλουν στον Υπουργό Οικονομικών τις αξιώσεις τους, υποβάλλοντας συγχρόνως και τους τίτλους, στους οποίους στηρίζουν τα δικαιώματα που προβάλλουν. 3. Ως προς τον καθορισμό τιμής μονάδας αποζημίωσης και την περαιτέρω διαδικασία απαλλοτρίωσης εφαρμόζονται οι κείμενες διατάξεις περί αναγκαστικών απαλλοτριώσεων. 4. … 6. Μετά την πάροδο άπρακτης της προθεσμίας της παραγράφου 2 ή σε περίπτωση εμπρόθεσμης αναγγελίας αξιώσεων ιδιωτών για αποζημίωση, μετά την παρακατάθεση της αποζημίωσης που καθορίσθηκε στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, ο αιγιαλός θεωρείται ότι καθορίσθηκε οριστικά και η απόδειξή του για τη Διοίκηση και τα Δικαστήρια γίνεται μόνο με την έκθεση και το διάγραμμα του άρθρου 4». Στο άρθρο 29 ότι: «Όποιος χωρίς άδεια ή με υπέρβαση αυτής ή με άδεια που εκδίδεται κατά παράβαση του νόμου αυτού επιφέρει στον αιγιαλό, την παραλία … οποιαδήποτε μεταβολή με την κατασκευή, τροποποίηση ή καταστροφή έργων ή του εδάφους … ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο, ανεξάρτητα αν με τον τρόπο αυτόν επήλθε ζημιά σε οποιονδήποτε, τιμωρείται … και με τα πρόστιμα που επιβάλλονται διοικητικά σύμφωνα με την παράγραφο 23 του άρθρου 3 του Ν. 2242/1994, που εφαρμόζεται κατά τα λοιπά. …».
3. Επειδή, περαιτέρω, στην παρ. 23 του άρθρου 3 του ν. 2242/1994 (Α΄ 162/03.10.1994), όπως αυτή ισχύει, ορίζεται ότι: «Στους παραβάτες της παραγράφου 2 του άρθρου 24 του ν. 2344/1940 “περί αιγιαλού και παραλίας” (ΦΕΚ 154 Α΄), όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 1 του α.ν. 263/1988, ανεξαρτήτως των συντρεχουσών ποινικών ευθυνών, επιβάλλεται από την οικεία Λιμενική Αρχή πρόστιμο ύψους τουλάχιστον πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) δραχμών [ήδη 1.467,35 ευρώ] και μέχρι δέκα εκατομμύρια (10.000.000) δραχμές [ήδη 29.347,03 ευρώ] κατά τη διαδικασία του άρθρου 157 του ν.δ/τος 187/1973. Σε σοβαρές περιπτώσεις παράνομων προσχώσεων και αλλοιώσεων του αιγιαλού και της παραλίας ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας επιβάλλει πρόστιμο ύψους μέχρι εκατό εκατομμυρίων (100.000.000) δραχμών [ήδη 293.470,29 ευρώ], ύστερα από πρόταση της οικείας Λιμενικής Αρχής … Η αποκατάσταση της γενόμενης μεταβολής του φυσικού περιβάλλοντος υπό του υπαιτίου και (οπωσδήποτε προ της επιβολής του προστίμου) συνιστά ελαφρυντική περίπτωση. Η άσκηση προσφυγής κατά της αποφάσεως επιβολής προστίμου δεν αναστέλλει την καταβολή αυτού. Ο υπαίτιος αλλοιώσεως του αιγιαλού και της παραλίας, κατά τα ανωτέρω, υποχρεούται σε άμεση αποκατάσταση αυτών στην προτέρα κατάσταση. Αν ο υπόχρεος δεν συμμορφωθεί, η αποκατάσταση γίνεται με μέριμνα της αρμόδιας τεχνικής υπηρεσίας της περιφέρειας και η σχετική δαπάνη καταλογίζεται σε βάρος του. … ». Με το άρθρο 20 παρ. 4 του ν.4504/2017 (Α΄ 184) προστέθηκε παρ. 24 στο άρθρο 3 του ν. 2242/1994 ως εξής: «24. Το ύψος του προστίμου της παραγράφου 23 που επιβάλλεται από τις Λιμενικές Αρχές, υπολογίζεται, σύμφωνα με τον τύπο Π= ΚΠ + (Εμβ1*σβ1+… +Εμβν*σβν)*10, όπου: Π: νοείται το ποσό του προστίμου (σε ευρώ με στρογγυλοποίηση στην επόμενη εκατοντάδα), ΚΠ: νοείται το κατώτατο πρόστιμο που προσδιορίζεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 23, Εμβ1……ν: νοούνται τα εμβαδά σε τετραγωνικά μέτρα των επιφανειών που έχουν αλλοιωθεί ή τροποποιηθεί ή κατασκευασθεί και σβ1……..ν: νοούνται οι συντελεστές βαρύτητας που αντιστοιχούν στα ανωτέρω εμβαδά, οι οποίοι προσδιορίζονται, αναλόγως του είδους της εκάστοτε παράνομης επέμβασης. Σε περίπτωση τέλεσης της παράβασης σε περιβαλλοντικά ευαίσθητη περιοχή (ενταγμένη στο δίκτυο NATURA 2000) ή υποτροπής του υπαιτίου της παράβασης ή αναίρεσης, λόγω της παράβασης, του κοινόχρηστου χαρακτήρα του αιγιαλού, το πρόστιμο που προσδιορίζεται βάσει των ανωτέρω, διπλασιάζεται. Τα έσοδα από την είσπραξη του προστίμου των προηγούμενων εδαφίων εισάγονται στον Κρατικό Προϋπολογισμό και εισπράττονται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Ε.Δ.Ε. Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, καθορίζονται οι συντελεστές βαρύτητας (σβ1…ν) στον τύπο του πρώτου εδαφίου, καθώς και κάθε αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των αναφερομένων στην παράγραφο αυτή». Εξάλλου, κατ’ επίκληση μεταξύ άλλων και της παρ. 4 του άρθρου 20 του ν. 4504/2017, εκδόθηκε η 2131.24/47431/18/2018 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής «Καθορισμός συντελεστών βαρύτητας (σβ1…ν) στον τύπο του πρώτου εδαφίου της παρ. 24 του άρθρου 3 του ν. 2242/1994 .. και λοιπών παραμέτρων για τον υπολογισμό διοικητικών προστίμων για παραβάσεις της παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 2971/2001 …» (Β΄ 2839/16.07.2018), η οποία ορίζει: Στο άρθρο 1 ότι: «1. Προκειμένου να διασφαλισθεί κατά το δυνατόν η αναλογικότητα της κύρωσης με τη σοβαρότητα και την έκταση της εκάστοτε παράβασης της παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 2971/2001 (Α΄ 285), εφαρμόζεται από τις Λιμενικές Αρχές ο κάτωθι τύπος για τον προσδιορισμό του ύψους του επιβαλλόμενου διοικητικού προστίμου: Π=ΚΠ + (Εμβ1*σβ1 + … + Εμβν*σβν)*10, όπου Π: το ποσό του προστίμου σε ευρώ με στρογγυλοποίηση στην επόμενη εκατοντάδα, ΚΠ: το κατώτατο πρόστιμο, που προσδιορίζεται σε χίλια τετρακόσια εξήντα επτά ευρώ και τριάντα πέντε λεπτά (1.467,35) ευρώ, Εμβ1…ν: τα εμβαδά σε τετραγωνικά μέτρα των επιφανειών που έχουν μεταβληθεί/αλλοιωθεί/τροποποιηθεί/κατασκευασθεί, σβ1…ν: συντελεστές βαρύτητας που αντιστοιχούν στα ανωτέρω εμβαδά, οι οποίοι προσδιορίζονται αναλόγως του είδους της εκάστοτε παράνομης επέμβασης. 2. Στον παρακάτω πίνακα ταξινομούνται ενδεικτικά αυθαίρετα έργα/επεμβάσεις που συνήθως διαπιστώνονται, ανάλογα με τη σοβαρότητα και τις εκτιμώμενες επιπτώσεις τους στο περιβάλλον, με τους αντίστοιχους συντελεστές βαρύτητας (σβ). [Ταξινόμηση παράβασης: 1. Μικροεπεμβάσεις/επισκευή έργων. Μικρού μεγέθους αλλοίωση εδάφους, πυθμένα ή θαλασσίου χώρου. Περιγραφή παρέμβασης (ενδεικτικά): … -Απλή εναπόθεση κατασκευών χωρίς στερέωση (πχ. ξύλινο δάπεδο/ διάδρομος ή τοποθέτηση πλακών χωρίς συνδετικό με το έδαφος υλικό) … – Επισκευή υφιστάμενων κατασκευών. Συντελεστής βαρύτητας (σβ) 2. 2. Επεμβάσεις εύκολα αναστρέψιμες Ελαφριές κατασκευές συνήθως από ξύλο ή μέταλλο. Περιγραφή παρέμβασης (ενδεικτικά): … – Πλακόστρωση με συνδετικό με το έδαφος υλικό – Ξύλινο δάπεδο στερεωμένο στο έδαφος … Συντελεστής βαρύτητας 3. 3. Επεμβάσεις δύσκολα αναστρέψιμες α. Κατασκευές μονίμου φύσεως συνήθως από σκυρόδεμα β. Καταστροφή νόμιμα υφιστάμενων έργων. Περιγραφή παρέμβασης (ενδεικτικά): – Τοιχίο αντιστήριξης/μάντρα … – Βάση σκυροδέματος – Kτίρια/Ανωδομές … Συντελεστής βαρύτητας 5. 4. Επεμβάσεις μη αναστρέψιμες α. Προσχώσεις και έργα στο θαλάσσιο χώρο β. Σοβαρή αλλοίωση παράκτιου περιβάλλοντος …]. 3. Αυθαίρετα έργα/επεμβάσεις/μεταβολές που δεν περιλαμβάνονται στον παραπάνω πίνακα, ταξινομούνται σε μία εκ των ανωτέρω κατηγοριών, κατά την κρίση του Προϊσταμένου της Λιμενικής Αρχής. Η δενδροφύτευση και εν γένει η φύτευση δεν θεωρείται αλλοίωση, εφόσον δεν αίρεται ο κοινόχρηστος χαρακτήρας του χώρου». Στο άρθρο 2 ότι: «1. … 2. Το διοικητικό πρόστιμο διπλασιάζεται ομοίως σε περίπτωση υποτροπής του υπαίτιου παραβάτη. Υποτροπή εκδηλώνεται στην περίπτωση διάπραξης νέας παράβασης από τον υπαίτιο, μετά από προηγούμενη επιβολή διοικητικού προστίμου σε βάρος του για μία ή περισσότερες παραβάσεις της παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 2971/2001 (Α΄ 285). Σε κάθε περίπτωση, για να θεωρηθεί ότι συντρέχει περίπτωση υποτροπής, θα πρέπει η τέλεση της νέας παράβασης να έπεται χρονικά της ημερομηνίας επίδοσης της προηγούμενης απόφασης επιβολής διοικητικού προστίμου σε βάρος του, προκειμένου να στοιχειοθετηθεί η εμμονή του υπαιτίου στην παραβατική συμπεριφορά και η μη προσαρμογή του προς τις επιταγές της νομοθεσίας. … 3. Τυχόν αναίρεση του κοινόχρηστου χαρακτήρα τμήματος αιγιαλού, παραλίας (εφόσον αυτή έχει καταστεί κοινόχρηστη), θαλάσσιου χώρου ή ζώνης λιμένα, από οποιαδήποτε κατασκευή εμποδίζει την ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση (π.χ. περίφραξη περιμετρικά χώρου, δημιουργία αυτόνομου περίκλειστου καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος κ.λπ), συντελεί στο διπλασιασμό του επιβαλλόμενου διοικητικού προστίμου» και στο άρθρο 3 ότι: «Η αποκατάσταση της γενόμενης μεταβολής του φυσικού περιβάλλοντος υπό του υπαιτίου συνιστά ελαφρυντική περίπτωση. Η εν λόγω αποκατάσταση της γενόμενης μεταβολής αποδεικνύεται με τη σύνταξη έκθεσης αυτοψίας είτε της Υπηρεσίας που αρχικά κατέγραψε/αποτύπωσε τις παράνομες κατασκευές, είτε της αρμόδιας Λιμενικής Αρχής … Σε περίπτωση πλήρους αποκατάστασης της γενόμενης μεταβολής, το προσδιορισθέν πρόστιμο μειώνεται σε χίλια πεντακόσια ευρώ (1.500,00€), δηλ. στο κατώτατο προβλεπόμενο διοικητικό πρόστιμο (ΚΠ) στρογγυλοποιημένο στην επόμενη εκατοντάδα, εκτός και αν ο υπαίτιος είναι υπότροπος, οπότε στην περίπτωση αυτή επιβάλλεται πρόστιμο μειωμένο, κατά την κρίση του Προϊσταμένου της Λιμενικής Αρχής».
4. Επειδή, από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι το πρόστιμο που επιβάλλεται βάσει του άρθρου 3 παρ. 23 του ν. 2242/1994 στους παραβάτες του άρθρου 29 παρ. 1 του ν. 2971/2001 αποτελεί διοικητική κύρωση, αποσκοπούσα στη συμμόρφωση των διοικουμένων προς τις διατάξεις περί αιγιαλού και παραλίας (πρβλ. Σ.τ.Ε. 5373/2012, 888/2010). Προκειμένου δε να επιβληθεί το πρόστιμο αυτό απαιτείται σωρευτικά η συνδρομή δύο προϋποθέσεων, δηλαδή, αφενός μεν, η μεταβολή του αιγιαλού ή της παραλίας με ανθρώπινη ενέργεια (κατασκευή, τροποποίηση, κατεδάφιση έργου κ.λπ.), αφετέρου δε, η έλλειψη της σχετικής προς τούτο άδειας (ή υπέρβαση αυτής). Συνεπώς, για τη στοιχειοθέτηση της ως άνω παράβασης απαιτείται οι άνευ αδείας κατασκευές να διενεργούνται εντός του χώρου του αιγιαλού ή της παραλίας (πρβλ. Σ.τ.Ε. 885/2019, 102/2015, ΔΕφΧαν. 83/2024, ΔΕφΤριπ 64/2024, ΔΕφΘεσσ. 1269/2023). Στην έννοια δε της ανθρώπινης επέμβασης, η οποία αποτελεί λόγο ενεργοποίησης του σχετικού διοικητικού ελέγχου, περιλαμβάνεται όχι μόνο η εξ αρχής κατασκευή έργου στον αιγιαλό, αλλά και η ολική ή μερική ανακατασκευή τέτοιου έργου ή η τροποποίησή του, ώστε να καταστεί πιο ανθεκτικό, το δε είδος της κατασκευής, οι συνθήκες εκτέλεσής της κ.λπ. συνιστούν στοιχεία συνεκτιμώμενα κατά την επιμέτρηση του επιβλητέου προστίμου (ΔΕφΠατρ. 449/2023, ΔΕφΠειρ. 52/2023, ΔΕφΛαρ 200/2022). Περαιτέρω, κατά την έννοια των ίδιων διατάξεων, για την εκτέλεση τεχνικών έργων επί του αιγιαλού ή της παραλίας απαιτείται η προηγούμενη τήρηση της διαδικασίας του άρθρου 12 ή του άρθρου 14 του ν. 2971/2001, αναλόγως της φύσης του έργου. Η τήρηση δε της ανωτέρω διαδικασίας σκοπεί στην εξασφάλιση των όρων προστασίας των οικείων οικοσυστημάτων και της λειτουργίας και μορφολογίας της ακτής, η οποία αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος (πρβλ. Σ.τ.Ε. 102/2015, 3937/2014). Εξάλλου, ο καθορισμός της οριογραμμής του αιγιαλού και της παραλίας επάγεται την κήρυξη ως αναγκαστικώς απαλλοτριωτέων τυχόν ιδιωτικών ακινήτων κειμένων εντός των καθοριζομένων ορίων, καθώς και την επιβολή απαγορεύσεων και περιορισμών στην χρήση και εκμετάλλευση εν γένει των ακινήτων αυτών, ακόμη και προ της κατά νόμο συντέλεσης της απαλλοτρίωσης με την καταβολή της προσήκουσας αποζημίωσης στους θιγόμενους ιδιοκτήτες. Και τούτο διότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 967 του Αστικού Κώδικα και των άρθρων 1 και 5 του α.ν. 2344/1940 «Περί αιγιαλού και παραλίας» (Α΄ 154) και 2 του ν. 2971/2001, ο αιγιαλός και η παραλία περιλαμβάνονται στα κοινόχρηστα πράγματα, τα οποία προορίζονται για την άμεση εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού, η διαχείρισή τους δε αντιδιαστέλλεται από τη διαχείριση της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου και αποτελεί άσκηση δημόσιας εξουσίας (Σ.τ.Ε. 415/2019, 1907-1908/2017, 582/2016 κ.ά.). Έτσι, σε περίπτωση, κατά την οποία έχει καθορισθεί ο αιγιαλός με εκδοθείσα, κατά νόμο, διαπιστωτική διοικητική πράξη, η Διοίκηση επιλαμβανόμενη ζητήματος, για το οποίο είναι κρίσιμο στοιχείο ο προσδιορισμός των ορίων του αιγιαλού, δεν έχει κατά νόμο τη δυνατότητα να εκφέρει παρεμπίπτουσα κρίση τόσο για την συνδρομή του πιο πάνω πραγματικού γεγονότος, όσο και για τη νομιμότητα της αρμοδίως καθορισμένης οριογραμμής αιγιαλού (πρβλ. Σ.τ.Ε. 158/2017, 4790/2013, ΔΕφΘεσσ. 188/2022). Εξάλλου, η απαλλοτρίωση των κτημάτων που περιλαμβάνονται στη ζώνη αυτή ρυθμίζεται κατά τον νόμο αυτοτελώς και δεν επηρεάζει την κρίση της Διοίκησης σχετικά με τον καθορισμό της οριογραμμής του αιγιαλού και της παραλίας (Σ.τ.Ε. 3951/2009, 2859/2007).
5. Επειδή, επιπλέον, η επιβολή από την οικεία λιμενική αρχή της διοικητικής κύρωσης του προστίμου στους παραβάτες του ν. 2971/2001, κατ’ εφαρμογή της παραγράφου 23 του άρθρου 3 του ν. 2242/1994, επιτρέπεται, κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διάταξης, για παραβάσεις πλέον και του ν. 2971/2001 και όχι μόνο του α.ν. 2344/1940, συντελεσθείσες μετά την έναρξη ισχύος του ν. 2242/1994, ο οποίος δημοσιευθείς στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 03.10.1994 άρχισε να ισχύει, δυνάμει του άρθρου 8 αυτού, από την ημερομηνία εκείνη, όχι δε για παραβάσεις συντελεσθείσες σε προγενέστερο χρόνο, αφού το ανωτέρω πρόστιμο δεν χαρακτηρίζεται ούτε οργανώνεται από τον νόμο, ιδίως σε σχέση προς τον τρόπο επιμέτρησής του, ως διοικητική κύρωση για διατήρηση αυθαίρετων κατασκευών και επεμβάσεων, που συντελέσθηκαν οποτεδήποτε εντός αιγιαλού ή παραλίας, ως κύρωση, δηλαδή, που επιβάλλεται για την μη κατεδάφιση, άρση ή απομάκρυνση των αυθαίρετων κατασκευών και επεμβάσεων ανεξαρτήτως του χρόνου συντέλεσής τους (Σ.τ.Ε. 1626/2024, 2074/2016, 3745/2015, 102-103/2015 κ.ά.). Περαιτέρω, με τη διάταξη της παραγράφου 23 του άρθρου 3 του ν. 2242/1994, κατ’ εφαρμογή της οποίας επιβάλλεται πρόστιμο, δεν θεσπίζεται συγκεκριμένη αποκλειστική προθεσμία, εντός της οποίας τα αναφερόμενα στην ανωτέρω διάταξη διοικητικά όργανα υποχρεούνται να ασκήσουν την αρμοδιότητά τους προς έκδοση διοικητικής πράξεως επιβολής προστίμου για παραβιάσεις της νομοθεσίας περί αιγιαλού, η υπέρβαση της οποίας θα καθιστούσε τα όργανα αυτά αυτομάτως αναρμόδια κατά χρόνο, ή θα συνεπαγόταν την παραγραφή του δημοσίου δικαιώματος για την επιβολή του προστίμου που προβλέπεται από τη διάταξη αυτή. Τούτο, βέβαια, δεν σημαίνει ότι τα εκάστοτε αρμόδια διοικητικά όργανα δύνανται να εκδίδουν πράξεις επιβολής κυρώσεων εκτός των χρονικών ορίων που καθορίζονται με βάση την αρχή της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας. Ειδικότερα, η αρχή της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας επιβολής κυρώσεων στον ευαίσθητο τομέα του δικαίου προστασίας του παράκτιου χώρου και, εν γένει, του δικαίου της προστασίας του περιβάλλοντος, συναγόμενη ως ειδικότερη πτυχή των αρχών της ασφάλειας του δικαίου, της χρηστής διοίκησης και της διαφάνειας της διοικητικής δράσης, επιβάλλει την ταχεία διεξαγωγή των περιβαλλοντικών ελέγχων και τη λήψη των σχετικών αποφάσεων, καθώς και την αποφυγή αδράνειας της διοικήσεως για μακρά χρονικά διαστήματα που δεν δύνανται, αναλόγως των περιστάσεων, ευλόγως να δικαιολογηθούν. Πράγματι, η ταχεία έρευνα και έκδοση αποφάσεων σχετικά με τη διάπραξη παραβάσεων στον σχετικό τομέα συνιστά κρίσιμη παράμετρο για την πλήρη και αποτελεσματική προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο έχει αναχθεί σε αντικείμενο ιδιαίτερης έννομης προστασίας σύμφωνα με το Σύνταγμα (Σ.τ.Ε. 3974/2010 σκ. 11), για τη διασφάλιση της αρχής της βιώσιμης ανάπτυξης που αποτελεί ευθύνη του Κράτους, για την ενίσχυση της αποτρεπτικής λειτουργίας των διοικητικών κυρώσεων που επιβάλλονται εν προκειμένω, αλλά και για την προστασία των δικαιωμάτων άμυνας των φυσικών ή νομικών προσώπων, σε βάρος των οποίων επιβάλλονται οι επίμαχες κυρώσεις, τόσο ενώπιον της Διοικήσεως όσο και ενώπιον των δικαστηρίων της ουσίας. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι πράξη επιβολής κύρωσης για παράβαση της νομοθεσίας περί αιγιαλού, κατά το άρθρο 3 παρ. 23 του ν. 2242/1994 καθίσταται παράνομη, εάν έχει εκδοθεί καθ’ υπέρβαση της αρχής της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας, το χρονικό εύρος της οποίας προσδιορίζεται ανάλογα με τις περιστάσεις εκάστης υποθέσεως (όπως το μέγεθος και το πλήθος των αυθαίρετων κατασκευών, η σοβαρότητα των διαπιστούμενων παραβάσεων κ.λπ.), όχι όμως εξαιτίας και μόνο της παρόδου συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος μεταξύ της ημερομηνίας εκδόσεώς της και της ημερομηνίας τελέσεως της παραβάσεως (πρβλ. ΣτΕ 355/2024, 1732/2020). Όπως, εξάλλου, έχει κριθεί (Σ.τ.Ε. 103/2015), κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, ενόψει και του πραγματοπαγούς χαρακτήρα του πρωτοκόλλου κατεδάφισης αυθαιρέτου στον αιγιαλό, πρόστιμο επιβάλλεται όχι μόνον στον κατασκευαστή αλλά και σε όποιον έχει σχέση με τις αυθαίρετες κατασκευές επί του αιγιαλού, αρκεί οι κατασκευές αυτές, ανεξαρτήτως του φυσικού ή νομικού προσώπου που τις ανήγειρε, να έλαβαν χώρα μετά την έναρξη ισχύος του ν. 2242/1994 (03.10.1994). Υπό το πρίσμα αυτό, χρονικό σημείο από το οποίο εκκινεί η διαδικασία επιβολής προστίμου σε βάρος του προσώπου που έχει, κατά τα ανωτέρω, σχέση με τις αυθαίρετες κατασκευές σε αιγιαλό, και το οποίο αποτελεί την αφετηρία υπολογισμού της εύλογης διάρκειάς της, είναι ο χρόνος διαπίστωσης από τα αρμόδια διοικητικά όργανα της ύπαρξης αυθαίρετων κατασκευών στον αιγιαλό, εφόσον βεβαίως αυτές έχουν ανεγερθεί μετά τις 03.10.1994, κατά την αιτιολογημένη κρίση της Διοίκησης (Σ.τ.Ε. 1626/2024).
6. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Με το αρ. πρωτ. Κτημ. … ΑΠΑ 2023/25.05.2023 έγγραφο της Κτηματικής Υπηρεσίας Χαλκιδικής και το από 28.08.2023 έγγραφο του Αστυνομικού Σταθμού Ουρανόπολης Χαλκιδικής, διαβιβάσθηκε στο Α΄ Λιμενικό Τμήμα Ουρανούπολης η από 08.05.2023 έκθεση αυτοψίας της Κτηματικής Υπηρεσίας Χαλκιδικής. Σύμφωνα με έκθεση αυτή, που έλαβε χώρα στα πλαίσια ελέγχου, στις 27.04.2023, της κοινόχρηστης ζώνης του αιγιαλού, στον οικισμό Αμμουλιανής Χαλκιδικής, Ο.Τ. …, αρ.οικ. … του Δήμου Αριστοτέλη Χαλκιδικής, μπροστά από ακίνητο φερόμενης ιδιοκτησίας της προσφεύγουσας, και στην οποία (έκθεση) επισυνάπτονται δώδεκα (12) ληφθείσες φωτογραφίες και κατά την μετάβαση επί τόπου έγιναν μετρήσεις με γεωδαιτικό δέκτη GNSS και μετροταινία και βάσει αυτών και του τοπογραφικού διαγράμματος καθορισμού αιγιαλού συντάχθηκε τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1:1500, αφού ελήφθη υπόψη ότι στην παραπάνω θέση έχει γίνει καθορισμός των οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας με την 4057/18.04.2006 απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (Φ.Ε.Κ. Δ΄ 480/31.05.2006) και την 1065979/4566/Β0010/10.06.1998 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών (Φ.Ε.Κ. Δ΄ 445/10.06.1998), καθώς και ότι η έκταση αυτή θεωρείται κοινόχρηστη, γιατί αποτελεί τμήμα του υπ’ αρ. … αγροτεμαχίου της οριστικής διανομής του αγροκτήματος Αμμουλιανής του 1969-1971 του πρώην Υπουργείου Γεωργίας, διαπιστώθηκε η ύπαρξη των εξής δώδεκα αυθαίρετων κατασκευών-παρεμβάσεων εντός της κοινόχρηστης ζώνης του αιγιαλού-παραλίας, που φέρεται να έγιναν από την προσφεύγουσα σταδιακά, τουλάχιστον από το έτος 2007 έως το χρόνο διενέργειας αυτοψίας: 1) Τμήμα ισογείου τμήματος, πλακοσκεπούς, σε έκταση με στοιχεία 1, 2, 3, 1, εμβαδού 5 τ.μ., επί του οποίου έχει τοποθετηθεί κατασκευή με πλαίσιο από μεταλλικούς κοιλοδοκούς και δάπεδο από λαμαρίνα τραπεζοειδούς μορφής, συνολικού ύψους 7,96 μ. Συνορεύει δυτικά με ιδιοκτησία … και προς όλες τις άλλες διευθύνσεις με κοινόχρηστη ζώνη παραλίας. 2) Βεράντα μπαλκόνι 1, σε έκταση με στοιχεία 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 1, εμβαδού 69,23 τ.μ., κάτω από την οποία λόγω υψομετρικής διαφοράς έχουν δημιουργηθεί α) υπόγειος χώρος, με στοιχεία 6, 7, 8, 9, 6, εμβαδού περίπου 9 τ.μ., ο οποίος στην πλευρά 7-8 είναι ισόγειος, ενώ η πλευρά με στοιχεία 6-9 είναι τυφλή, βρίσκεται δηλαδή κάτω από το έδαφος, και β) υπόγειο διαμέρισμα, με στοιχεία 10,11, 12, 13, 14Α, 10, εμβαδού περίπου 42,44 τ.μ., το οποίο στην πλευρά 12-13 είναι ισόγειος, ενώ η πλευρά με στοιχεία 14Α-10 είναι τυφλή, βρίσκεται δηλαδή κάτω από το έδαφος. Συνορεύει δυτικά με ιδιοκτησία … και προς όλες τις άλλες διευθύνσεις με κοινόχρηστη ζώνη αιγιαλού και παραλίας. 3) Σκάλα 1 κατασκευασμένη από σκυρόδεμα, στρωμένη με πλακίδια δαπέδου, εμβαδού 2,05 τ.μ. 4) Διαμορφωμένος χώρος 3, σε επίπεδα με τη βοήθεια τοιχίων αντιστήριξης από σκυρόδεμα επενδυμένων με πέτρα, με διακοσμητικά φυτά, εμβαδού 9,30 τ.μ. 5) Διάδρομος-μπαλκόνι, που οδηγεί στον υπόγειο χώρο, στο υπόγειο διαμέρισμα και στη σκάλα 1, κατασκευασμένο από σκυρόδεμα με επένδυση πλάκες σχιστολίθου, εμβαδού 6,97 τ.μ. 6) Διάδρομος κατασκευασμένος από σκυρόδεμα με επένδυση πλάκες σχιστολίθου, εμβαδού 3,32 τ.μ. 7) Τοιχίο αντιστήριξης για συγκράτηση των πρανών, κατασκευασμένο από σκυρόδεμα με επένδυση πέτρας, μεταβλητού ύψους, σε έκταση με στοιχεία 62, 63, 64, 72, 73, 74, 62, εμβαδού 1,78 τ.μ. Συνορεύει προς όλες τις διευθύνσεις με κοινόχρηστη ζώνη αιγιαλού. 8) Διάδρομος-σκάλα που οδηγεί από το επίπεδο της βεράντας-μπαλκόνι 1 που αναφέρεται παραπάνω στην ακτογραμμή, κατασκευασμένος από σκυρόδεμα με επένδυση πλάκες σχιστολίθου, σε έκταση με στοιχεία 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 6, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 33, 34, 44, εμβαδού 27,20 τ.μ. Συνορεύει προς όλες τις διευθύνσεις με κοινόχρηστη ζώνη αιγιαλού και παραλίας. 9) Διαμορφωμένος χώρος 2, με διακοσμητικά φυτά, εμβαδού 6,46 τ.μ., στον οποίο υπάρχει τοιχίο αντιστήριξης μεταβλητού ύψους, επενδυμένου με πέτρα. 10) Βεράντα -μπαλκόνι 2, στρωμένη με κυβόλιθους, εμβαδού 44,42 τ.μ., όπου υπάρχει τοιχίο αντιστήριξης με επένδυση πέτρα, μεταβλητού ύψους, επί του οποίου έχει τοποθετηθεί μεταλλικό προστατευτικό κιγκλίδωμα λόγω υψομετρικής διαφοράς. 11) Διαμορφωμένος χώρος 1, με διακοσμητικά φυτά σε έκταση με στοιχεία 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 41, εμβαδού 9,35 τ.μ. Συνορεύει προς όλες τις διευθύνσεις με κοινόχρηστη ζώνη αιγιαλού. 12) Πλάκα από σκυρόδεμα, εμβαδού 2,94 τ.μ. Εμβαδό κοινόχρηστης ζώνης αιγιαλού και παραλίας που χρησιμοποιήθηκε αυθαίρετα με την κατασκευή των ανωτέρω Ε = 5 + 69,23 + 2,05 + 9,30 + 6,97 + 3,32 + 1,78 + 27,20 + 6,46 + 9,35 + 44,42 + 2,94 + 188,02 τ.μ. Ακολούθως, στις 29.08.2023 και περί ώρα 12:40΄, κατόπιν προφορικής διαταγής του Διοικητή του Α΄ Λιμενικού Τμήματος Ουρανούπολης, διενεργήθηκε επιτόπιος έλεγχος και από τα αρμόδια όργανα του ίδιου Λιμενικού Τμήματος, έμπροσθεν του προαναφερόμενου ακινήτου φερόμενης ιδιοκτησίας της προσφεύγουσας. Κατά τον έλεγχο, για τον οποίο συντάχθηκε η από 29.08.2023 έκθεση αυτοψίας, στην οποία επισυνάπτονται εννέα (9) ληφθείσες φωτογραφίες, διαπιστώθηκε η ύπαρξη εντός της κοινόχρηστης ζώνης του αιγιαλού-παραλίας των κατασκευών που περιγράφονται στην προμνησθείσα από 08.05.2023 έκθεση αυτοψίας της Κτηματικής Υπηρεσίας Χαλκιδικής. Εξάλλου, ο έλεγχος έλαβε υπόψη και την από 03.03.2016 έκθεση αυτοψίας των αρμοδίων οργάνων της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Μακεδονίας – Θράκης (Αυτοτελές Γραφείο Χαλκιδικής), η οποία συνοδεύεται και από σχετικό τοπογραφικό διάγραμμα, σύμφωνα με την οποία, στις 14.07.2015, ο τοπογράφος μηχανικός … και ο πολιτικός μηχανικός …, μαζί με όργανα του Λιμεναρχείου Ιερισσού, μετέβησαν σε παραλιακή θέση στο νότιο άκρο του ανατολικού οικισμού Αμμουλιανής του Δήμου Αριστοτέλη Χαλκιδικής, έμπροσθεν ακινήτου ιδιοκτησίας της προσφεύγουσας και διαπίστωσαν τα εξής: στην ανωτέρω θέση η προσφεύγουσα είχε καταλάβει το τμήμα του αιγιαλού με τα στοιχεία ΑΒΓΕΕ΄ΖΗΘΘΊΚΛΜΝΞΟΠ2ΡΑ, καθώς και την ευθύγραμμη λωρίδα ΓΔ (τοιχίο μήκους 5,50 μ. και πλάτους 0,40 μ.), συνολικού εμβαδού 80,11 τ.μ., κατασκευάζοντας τοιχία από σκυρόδεμα επενδυμένα με πέτρα, σκάλες από σκυρόδεμα επενδυμένες με πέτρα, δάπεδα από σκυρόδεμα και μπαζώνοντας τους ενδιάμεσους ελεύθερους χώρους με χώμα, ώστε να καταστούν κατάλληλοι για φύτευση διαφόρων φυτών και δέντρων. Ο συνολικά καταληφθείς χώρος του αιγιαλού συνορεύει δυτικά με μη κοινόχρηστη ζώνη παραλίας και προς τις λοιπές κατευθύνσεις με αιγιαλό. Εκτός από την επενδεδυμένη με πλάκες σχιστόλιθου σκάλα (με στοιχεία ΖΗΘΘΊΚΛΜΝΝ΄ΖΖ΄) και το τμήμα της βεράντας από σκυρόδεμα (με στοιχεία ΑΒΡΑ), τα οποία κατασκευάσθηκαν σε χρόνο άνω τη πενταετίας, οι λοιπές κατασκευές πραγματοποιήθηκαν εντός της τελευταίας διετίας. Στην ίδια έκθεση αυτοψίας, σημειώνεται ότι στην συγκεκριμένη θέση έχουν καθορισθεί οι οριογραμμές αιγιαλού και παραλίας με την 4057/18.04.2006 απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Μακεδονίας – Θράκης (ΦΕΚ Δ΄ 480/2006 και 638/2006), καθώς και ότι για το τμήμα με στοιχεία ΑΒΡΑ, εμβαδού 4,64 τ.μ. (δάπεδο από σκυρόδεμα – βεράντα) η υπηρεσία είχε εκδώσει το …/02.08.2007 πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής κατά της προσφεύγουσας. Καθόσον δε εξηγήσεις της προσφεύγουσας ως προς τις ανωτέρω διαπιστώσεις κρίθηκαν ανεπαρκείς, επιβλήθηκε σε βάρος της, με την με αρ. … και αρ.πρωτ…./…/17.10.2016 απόφαση του Λιμενάρχη Ιερισσού, πρόστιμο 8.500 ευρώ, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 3 παρ. 23 του ν. 2242/1994, για την αποδοθείσα σε αυτήν παράβαση του άρθρου 29 παρ. 1 του ν. 2971/2001, διότι οι ανωτέρω κατασκευές είχαν πραγματοποιηθεί χωρίς την άδεια των αρμόδιων αρχών. Κατά της …/…/17.10.2016 απόφασης η προσφεύγουσα άσκησε ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, η οποία απορρίφθηκε με την …/…/…/09.03.2017 απόφαση του ως άνω Υπουργού. Εξάλλου, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει ότι η προσφεύγουσα άσκησε κατά της τελευταίας αυτής …/…/…/09.03.2017 απόφασης προσφυγή, που έγινε εν μέρει δεκτή με την …/2020 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (Στ΄ Τμήμα), ως προς το ύψος του προστίμου, το οποίο περιορίσθηκε στο ποσό των 3.500 ευρώ. Κατόπιν αυτών, λαμβάνοντας υπόψη τις από 08.05.2023, από 29.08.2023 και από 03.03.2016 εκθέσεις αυτοψίας, εκδόθηκε σε βάρος της προσφεύγουσας η …/29.08.2023 πράξη βεβαίωσης παράβασης του Α΄ Λ.Τ. Ουρανούπολης, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 29 του ν. 2971/2001 σε συνδυασμό με το άρθρο 3 παρ. 23 του ν. 2242/1994, πρόστιμο ποσού 11.800 ευρώ, ήτοι διπλάσιο λόγω υποτροπής, υπολογισθέν δυνάμει του τύπου που προβλέπεται στην 2131.24/47431/18/2018 υπουργική απόφαση, ως εξής: Π = 1.467,35 + [(5Χ5) + (69,23Χ5) + (1,78Χ5) + (7,80Χ5) + (9,35Χ2)] Χ 10 = 1467,35 + 4.377,50 = 5.844,85 ευρώ και με στρογγυλοποίηση στην αμέσως επόμενη εκατοντάδα Π = 5.900 ευρώ, λόγω δε υποτροπής (άρθρο 2 της 2131.24/47431/18/2018 υπουργικής απόφασης) Π = 5.900 Χ 2 = 11.800 ευρώ. Ειδικότερα, το πρόστιμο επιβλήθηκε για τις εξής παραβάσεις (που φέρουν αρίθμηση 1, 2, 7, 8 και 11 στην από 08.05.2023 έκθεση αυτοψίας): 1) Τμήμα ισογείου τμήματος, πλακοσκεπούς, σε έκταση με στοιχεία 1, 2, 3, 1, εμβαδού 5 τ.μ., επί του οποίου έχει τοποθετηθεί κατασκευή με πλαίσιο από μεταλλικούς κοιλοδοκούς και δάπεδο από λαμαρίνα τραπεζοειδούς μορφής, συνολικού ύψους 7,96 μ. Συνορεύει δυτικά με ιδιοκτησία … και προς όλες τις άλλες διευθύνσεις με κοινόχρηστη ζώνη παραλίας. 2) Βεράντα μπαλκόνι 1, σε έκταση με στοιχεία 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 1, εμβαδού 69,23 τ.μ., κάτω από την οποία λόγω υψομετρικής διαφοράς έχουν δημιουργηθεί α) υπόγειος χώρος, με στοιχεία 6, 7, 8, 9, 6, εμβαδού περίπου 9 τ.μ., ο οποίος στην πλευρά 7-8 είναι ισόγειος, ενώ η πλευρά με στοιχεία 6-9 είναι τυφλή, βρίσκεται δηλαδή κάτω από το έδαφος, και β) υπόγειο διαμέρισμα, με στοιχεία 10,11, 12, 13, 14Α, 10, εμβαδού περίπου 42,44 τ.μ., το οποίο στην πλευρά 12-13 είναι ισόγειος, ενώ η πλευρά με στοιχεία 14Α-10 είναι τυφλή, βρίσκεται δηλαδή κάτω από το έδαφος. 3) Τοιχίο αντιστήριξης για συγκράτηση των πρανών, κατασκευασμένο από σκυρόδεμα με επένδυση πέτρας, μεταβλητού ύψους, σε έκταση με στοιχεία 62, 63, 64, 72, 73, 74, 62, εμβαδού 1,78 τ.μ. Συνορεύει προς όλες τις διευθύνσεις με κοινόχρηστη ζώνη αιγιαλού. 4) Διάδρομος-σκάλα που οδηγεί από το επίπεδο της βεράντας-μπαλκόνι 1 που αναφέρεται παραπάνω στην ακτογραμμή, κατασκευασμένος από σκυρόδεμα με επένδυση πλάκες σχιστολίθου, σε έκταση με στοιχεία 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 6, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 33, 34, 44, εμβαδού 27,20 τ.μ., από τα οποία 7,80 τ.μ. δεν είχαν καταγραφεί στην από 03.03.2016 έκθεση αυτοψίας. Συνορεύει προς όλες τις διευθύνσεις με κοινόχρηστη ζώνη αιγιαλού και παραλίας. 5) Διαμορφωμένος χώρος 1, με διακοσμητικά φυτά σε έκταση με στοιχεία 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 41, εμβαδού 9,35 τ.μ. Συνορεύει προς όλες τις διευθύνσεις με κοινόχρηστη ζώνη αιγιαλού. Το εμβαδό κοινόχρηστης ζώνης αιγιαλού-παραλίας που χρησιμοποιήθηκε αυθαίρετα στις ανωτέρω κατασκευές και το οποίο δεν είχε καταγραφεί στην από 03.03.2016 έκθεση αυτοψίας της Κτηματικής Υπηρεσίας Χαλκιδικής ήταν συνολικά (5 + 69,23 + 1,78 +, 7,80 + 9,35 =) 93,16 τ.μ. Σύμφωνα δε με την …/29.08.2023 πράξη βεβαίωσης παράβασης, οι ανωτέρω αυθαίρετες κατασκευές φέρεται να διενεργήθηκαν από την προσφεύγουσα σταδιακά, τουλάχιστον από το έτος 2007 έως και την έκδοση της πράξης, χωρίς αυτή να διαθέτει σχετική άδεια αρμόδιας αρχής. Κατά της πράξης αυτής η προσφεύγουσα υπέβαλε τις …/24.01.2024 αντιρρήσεις, με τις οποίες προέβαλε, κατ’ αρχάς, ότι το επίμαχο ακίνητο μεταβιβάσθηκε στην ίδια από τη μητέρα της, στο όνομα της οποίας είχε εκδοθεί η …/1980 άδεια ανέγερσης νέας διώροφης μονοκατοικίας, με την …/1981 πράξη της συμβολαιογράφου Ιερισσού …, στη δε υφιστάμενη διώροφη μεθ’ υπογείου μονοκατοικία, που ανεγέρθηκε σταδιακά και αποπερατώθηκε μέχρι το έτος 1984, στο σχήμα και την κάτοψη που υφίσταται μέχρι και σήμερα, η προσφεύγουσα διατηρεί τμήματα που ιδιοκατοικεί και τμήματα που λειτουργούν ως ατομική τουριστική επιχείρηση, δυνάμει νομίμων αδειών. Καθώς διαπίστωσε φαινόμενα διάβρωσης του εδάφους κάτωθεν του επίμαχου κτίσματος και μετά τη διενέργεια τεχνικής έκθεσης αυτοψίας πολιτικού μηχανικού, προέβη σε κατασκευή τοιχίου αντιστήριξης. Στη συνέχεια, λόγω παρατήρησης περαιτέρω διάβρωσης του εδάφους, προέκυψε και πάλι έκτακτη ανάγκη στήριξης του κτίσματος αυτού, που κινδύνευε από άμεση κατάρρευση, και η προσφεύγουσα από το έτος 2013 υπέβαλε αιτήσεις για άδεια έργων και εργασιών (προς την Επιτροπή του άρθρου 3 του ν. 2971/2001, σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 2, 3 και 4 του νόμου αυτού, και την Κτηματική Υπηρεσία Χαλκιδικής), που απορρίφθηκαν, ενώ το Τοπικό Συμβούλιο Αμμουλιανής επιβεβαίωσε με απόφασή του την επικινδυνότητα και ζήτησε αυτοψία από την Πολεοδομία Αρναίας. Για το λόγο αυτό, η ίδια αναγκάσθηκε να προβεί, λόγω κατάστασης ανωτέρας βίας, μέχρι το καλοκαίρι του έτους 2015, στις απαραίτητες κατασκευές στήριξης του εδάφους, βάσει των από 10ο/ 2013 και από 21.05.2015 τεχνικών εκθέσεων πολιτικών μηχανικών [στην τελευταία δε αυτή έκθεση επισημαίνεται ότι απαιτείται να διενεργηθούν άμεσες εργασίες καθαρισμού, κατασκευή ζώνης θεμελίου από οπλισμένο σκυρόδεμα στο έδαφος και κατασκευή χαμηλού τοίχου αντιστήριξης από λιθοδομή (τοίχος βαρύτητας)], μεριμνώντας ώστε τα τοιχία αντιστήριξης να αποτελούν απλές άνευ θεμελίων κατασκευές από πέτρα, στην τεχνοτροπία αντίστοιχων τοιχίων, και χωρίς να παρακωλύεται η ελεύθερη πρόσβαση έμπροσθεν του ακινήτου της, προς τον αιγιαλό. Για τις διαπιστωθείσες με την από 03.03.2016 έκθεση αυτοψίας, για τις οποίες εκδόθηκε η …/…/17.10.2016 απόφαση του Λιμενάρχη Ιερισσού και, κατόπιν υποβολής ενδικοφανούς προσφυγής, η απορριπτική …/…/…/09.03.2017 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή, που έγινε εν μέρει δεκτή με την προεκτεθείσα …/2020 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, που έχει ήδη καταστεί τελεσίδικη και αμετάκλητη, ενώ, κατόπιν άσκησης ποινικής δίωξης σε βάρος της, κηρύχθηκε αθώα της κατηγορίας ότι επέφερε μεταβολή του αιγιαλού άνευ άδειας της αρμόδιας αρχής, με την …/2017 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκιδικής, που δεν της καταλόγισε δόλο και έχει επίσης καταστεί αμετάκλητη. Εξάλλου, κατά τους ισχυρισμούς της, έκτοτε σε ουδεμία κατασκευή ή επέμβαση προέβη σε οποιοδήποτε τμήμα, πέραν της καθ’ εαυτής κατοικίας της, τον Νοέμβριο έτους 2022 εξέδωσε την …/18.11.2022 πράξη έγκρισης εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας, προκειμένου να αντικαταστήσει πέργκολα και κιγκλίδωμα επί του μπαλκονιού, τμήμα της οποίας είχε σκεβρώσει, αλλά κατόπιν καταγγελίας και διενέργειας αυτοψίας, εκδόθηκε το …/24.11.2022 σήμα διακοπής εργασιών του Τμήματος Πολεοδομίας Δήμου Αριστοτέλη, οι εργασίες ανεστάλησαν και η ίδια έχει ασκήσει ένδικα βοηθήματα κατά το σήματος αυτού. Όσον αφορά τις κατασκευές που καταγράφονται στην από 08.05.2023 έκθεση αυτοψίας, εκδόθηκαν, παρά την υποβολή του από 12.07.2023 υπομνήματος της προσφεύγουσας, από τον Προϊστάμενο της Κτηματικής Υπηρεσίας Χαλκιδικής το …/09.08.2023 πρωτόκολλο κατεδάφισης και απομάκρυνσης αυθαίρετων κτισμάτων, κατασκευών, το …/09.08.2023 πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής και το …/09.08.2023 πρωτόκολλο καθορισμού αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης αιγιαλού, με τα οποία αποβλήθηκε από τμήματα της ιδιοκτησίας της, διατάχθηκε να κατεδαφίσει, άρει και απομακρύνει όλες τις αυθαίρετες κατασκευές, καθορίσθηκαν αποζημιώσεις για την αυθαίρετη χρήση δημόσιας έκτασης (τμήμα αιγιαλού και παραλίας, τμήμα αιγιαλού), ύψους 3.288 ευρώ και 5.745 ευρώ, και επιβλήθηκε πρόστιμο κατ’ άρθρο 27 του ν. 2971/2001, ύψους 4.596 ευρώ, κατά των παραπάνω δε πρωτοκόλλων άσκησε τα προβλεπόμενα ένδικα βοηθήματα. Όσον αφορά τις κατασκευές για τις οποίες, κατόπιν της από 29.08.2023 έκθεσης αυτοψίας, εκδόθηκε η ένδικη …/29.08.2023 πράξη βεβαίωσης παράβασης και επιβολής προστίμου ύψους 11.800 ευρώ, ήτοι διπλάσιου λόγω υποτροπής, η προσφεύγουσα ισχυρίσθηκε ότι: 1) Δεδομένου ότι για τις ίδιες κατασκευές έχουν ήδη εκδοθεί το …/09.08.2023 πρωτόκολλο κατεδάφισης και απομάκρυνσης αυθαίρετων κτισμάτων, κατασκευών, το …/09.08.2023 πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής και το …/09.08.2023 πρωτόκολλο καθορισμού αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης αιγιαλού, δεν συντρέχει αρμοδιότητα του Λιμενικού Τμήματος προς επιβολή προστίμου. 2) Πρόκειται για τις ίδιες κατασκευές που είχαν ήδη γίνει κατά τα έτη 1990 έως το καλοκαίρι έτους 2015, για την αντιδιαβρωτική προστασία της θεμελίωσης της κατοικίας της, και για τις οποίες έχουν ήδη επιβληθεί τα προβλεπόμενα πρόστιμα, ενώ από την 21.10.2016, δυνάμει του …/08.10.2016 πρωτοκόλλου διοικητικής αποβολής, αποβλήθηκε από όλα τα οικεία τμήματα και έκτοτε δεν προέβη σε καμία κατασκευή ή άλλη επέμβαση, ενώ από την αποβολής της, τον 10ο/2016, δεν έκανε χρήση των περιγραφεισών εκτάσεων-κατασκευών, πέραν της κοινής χρήσης του εν λόγω κοινόχρηστου χώρου για την πρόσβασή της στον αιγιαλό. Το δε πρόστιμο επιβάλλεται άπαξ και όχι εξακολουθηματικά. 3) Ακόμη και αν οι επίμαχες κατασκευές δεν ταυτίζονται με τις προγενέστερες επεμβάσεις, που κρίθηκαν δικές της, οι εν λόγω κατασκευές δεν πραγματοποιήθηκαν από την ίδια, ιδίως κατόπιν της διοικητικής αποβολής της τον 10ο/2016. 4) Ως προς τις υπ’ αρ. 1 και 2 κατασκευές, αφορά κατασκευή της καθ’ εαυτής κατοικίας της, που υφίσταται ήδη από το έτος 1984 στην ίδια θέση και στο ίδιο περίγραμμα, πριν τον καθορισμό των ορίων του αιγιαλού και τη δημιουργία ζώνης παραλίας (κατά το έτος 1998) και πριν τον καθορισμό αιγιαλού-παραλίας (κατά το έτος 2006), δηλαδή σε χρόνο που καλόπιστα είχε την πεποίθηση ότι τα όρια του επίμαχου οικοπέδου φτάνουν μέχρι το χείλος του πρανούς. Σε κάθε περίπτωση δε, ήδη από το έτος 2014 μερίμνησε για την ένταξη των αυθαίρετων κατασκευών στις διατάξεις του ν. 4178/2013, περί «τακτοποίησης» αυθαιρέτων, έχοντας υποβάλει την …/26.03.2014 σχετική Δήλωση και καταβάλει το τέλος υπαγωγής και συνεπώς, οι όποιες αυθαιρεσίες έχουν «τακτοποιηθεί» πολεοδομικά. 5) Ενόψει των ειδικότερων συνθηκών (ανάγκη αντιδιαβρωτικών παρεμβάσεων), το επιβληθέν πρόστιμο είναι υπερβολικό και δυσανάλογο. Με την …/…/05.02.2024 απόφαση του Διοικητή του Α΄ Λιμενικού Τμήματος Ουρανούπολης απορρίφθηκαν οι παραπάνω αντιρρήσεις της προσφεύγουσας, με την αιτιολογία ότι 1) συντρέχει αρμοδιότητα της Υπηρεσίας προς επιβολή προστίμου, καθώς οι προβαλλόμενες με τις αντιρρήσεις πράξεις αφορούν ενέργειες συναρμοδίων υπηρεσιών, στα πλαίσια των προβλεπόμενων διοικητικών και ποινικών διαδικασιών, 2) όπως γνωστοποιήθηκε στην προσφεύγουσα με το …/…/22.01.2024 απαντητικό έγγραφο, δεν υπολογίσθηκαν στο υπόλοιπο του προστίμου οι κατασκευές που περιγράφονται και στην από 03.03.2016 έκθεση αυτοψίας, για την οποία είχε εκδοθεί η …/17.10.2016 απόφαση επιβολής προστίμου του Λιμεναρχείου Ιερισσού, 3) το πρόστιμο προέκυψε από τον αλγόριθμο που προκύπτει βάσει της …/…/18/2018 υπουργικής απόφασης και 4) σε περίπτωση που τυχόν συνέτρεχαν λόγοι ανωτέρας βίας, η προσφεύγουσα όφειλε να εφοδιασθεί με σχετική άδεια από την αρμόδια αρχή πριν προβεί σε οποιαδήποτε κατασκευή-παρέμβαση. Εξάλλου, εντός της δικογραφίας περιλαμβάνονται το …/…/22.01.2024 έγγραφο του ως άνω Λιμενικού Τμήματος, απαντητικό στο από 18.01.2024 μήνυμα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στον πληρεξούσιο δικηγόρο της προσφεύγουσας …
7. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, όπως οι λόγοι της συμπληρώνονται με τα κατατεθέντα στις 08.10.2024 και 16.10.2024 υπομνήματα, η προσφεύγουσα ζητεί α) την ακύρωση, άλλως τη μεταρρύθμιση της …/…/05.02.2024 απόφασης του Διοικητή του Α΄ Λ.Τ. Ουρανούπολης, με την οποία απορρίφθηκαν οι από 24.01.2024 αντιρρήσεις της κατά της …/29.08.2023 πράξης βεβαίωσης παράβασης και επιβολής σε βάρος της προστίμου, και β) να της επιστραφεί, νομιμοτόκως, κάθε ποσό που κατέβαλε σε εκτέλεση των προαναφερόμενων πράξεων. Ειδικότερα, η προσφεύγουσα, επαναφέροντας τους ισχυρισμούς που είχε προβάλει και με τις από 24.01.2024 αντιρρήσεις της, προβάλλει, κατ’ αρχάς, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 23 του ν. 2242/1994, σε συνδυασμό με τα άρθρα 14 και 29 του ν. 2971/2001 και το άρθρο 157 («Κυρώσεις κατά των παραβατών») του ν.δ. 187/1973 («Περί κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου», Α΄ 261), διότι για τις ίδιες παραβάσεις έχουν επιβληθεί σε βάρος της ήδη τα προβλεπόμενα πρόστιμα και λοιπές κυρώσεις, καθώς από την επισκόπηση της από 29.08.2023 έκθεσης αυτοψίας προκύπτει ότι όλες οι κατασκευές που καταγράφονται υπό στοιχεία 1 – 5 είναι οι ίδιες κατασκευές που είχαν ήδη γίνει κατά τα έτη 1990 και στη συνέχεια μέχρι το καλοκαίρι του έτους 2015, ενώ έκτοτε, η ίδια σε καμία άλλη κατασκευή ή επέμβαση δεν προέβη και από την αποβολή της, από τον 10ο/2016 και εφεξής, ουδέποτε κατέλαβε και έκανε χρήση των περιγραφεισών εκτάσεων-κατασκευών, πέραν της κοινής χρήσης του εν λόγω κοινόχρηστου χώρου για την πρόσβασή της στον αιγιαλό. Επομένως, κατά την προσφεύγουσα, κατά παράβαση της απορρέουσας από το άρθρο 4 παρ. 1 του 7ου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. αρχής ne bis in idem επιβλήθηκε σε βάρος της για τις ίδιες κατασκευές το ένδικο πρόστιμο, το οποίο επιβάλλεται άπαξ και όχι εξακολουθητικά. Λόγω δε του ότι έχουν ήδη επιβληθεί σε βάρος της τα προβλεπόμενα πρόστιμα και λοιπές κυρώσεις άλλων υπηρεσιών, η Λιμενική Αρχή στερείται αρμοδιότητας να της επιβάλει πρόστιμο για τις ίδιες ακριβώς κατασκευές. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η επίμαχη υφιστάμενη διώροφη μεθ’ υπογείου μονοκατοικία της ανεγέρθηκε σταδιακά, σε εκτέλεση της …/1980 άδειας της Νομαρχίας Χαλκιδικής, και αποπερατώθηκε πλήρως, στο παρόν υφιστάμενο σχήμα και κάτοψη, μέχρι το έτος 1984, και ότι η μνεία στην ένδικη πράξη βεβαίωσης παράβασης ότι οι κατασκευές φέρεται να έγιναν σταδιακά τουλάχιστον από το έτος 2007 πάσχει αφενός από αοριστία, μην προσδιορίζοντας επακριβώς το χρόνο που έγινε η κάθε επί μέρους κατασκευή, αφετέρου από ανακρίβεια, διότι όλες οι κατασκευές υφίστανται ήδη από το έτος 1984, πλην των αντιδιαβρωτικών έργων (μέρος του επίμαχου τμήματος 3), που έγιναν το έτος 2015. Επομένως, οι κατασκευές αυτές έγιναν πριν την έναρξη ισχύος του ν. 2242/1994, οπότε δεν είναι επιτρεπτή η επιβολή προστίμου κατά τις διατάξεις του τελευταίου αυτού νόμου, και πάντως, σε χρόνο κατά πολύ προγενέστερο της εικοσαετίας πριν την έκδοση της ένδικης πράξης βεβαίωσης παράβασης, η οποία, ως εκ τούτου, εκδόθηκε αν και είχε παραγραφεί η εξουσία της Διοίκησης για την επιβολή της κύρωσης αυτής, σύμφωνα με τα άρθρα 249 και 937 του Αστικού Κώδικα. Επικουρικώς, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, ακόμη και αν οι υπό στοιχεία 1 – 5 κατασκευές έστω και εν μέρει δεν ταυτίζονται με τος προγενέστερε και ήδη κριθείσες εκ μέρους της επεμβάσεις, αυτές δεν πραγματοποιήθηκαν από την ίδια. Επιπροσθέτως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση των άρθρων 1 παρ. 1 και 3 παρ. 23 του ν. 2242/1994, των άρθρων 14 και 29 του ν. 2971/2001 και του άρθρου 17 του Συντάγματος και λόγω πλάνης περί τα πράγματα, διότι κανένα τμήμα επί του οποίου υφίστανται κατασκευές για τις οποίες επιβλήθηκε σε βάρος της το ένδικο πρόστιμο δεν βρέχεται από τη θάλασσα, με μοναδική εξαίρεση τις επιβεβλημένες κατασκευές αντιδιαβρωτικής προστασίας της κατοικίας της, οι δε κατασκευές αυτές αφορούν κατασκευές της καθ’ εαυτής κατοικίας της που υφίσταται στην ίδια θέση και περίγραμμα ήδη από το έτος 1984, δηλαδή πριν τον καθορισμό των ορίων του αιγιαλού και τη δημιουργία ζώνης παραλίας και πριν τον καθορισμό του αιγιαλού-παραλίας στην ίδια θέση, οπότε η ίδια καλοπίστως τελούσε σε πεποίθηση ότι τα όρια του οικοπέδου της φτάνουν μέχρι το χείλος του πρανούς αυτού. Επιπλέον, προβάλλει ότι ουδέποτε ακολουθήθηκαν οι κατά νόμο προβλεπόμενες διαδικασίες αναγκαστικής απαλλοτρίωσης και ουδέποτε έλαβε τη συνταγματικώς επιβεβλημένη αποζημίωση, προκειμένου να αποξενωθεί από την κατοικία της, που κατά το χρόνο κατασκευής της δεν βρισκόταν εντός των ορίων της παραλίας. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ήδη από το έτος 2014 μερίμνησε για την ένταξη των αυθαίρετων κατασκευών στις ρυθμίσεις του ν. 4178/2013 περί τακτοποίησης αυθαίρετων κατασκευών, κατά το άρθρο 8 του οποίου αναστέλλεται η επιβολή κάθε κύρωσης, έχοντας υποβάλει την …/26.03.2014 σχετική Δήλωση υπαγωγής και καταβάλει το τέλος υπαγωγής. Επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση μη νόμιμα και κατά πλάνη περί τα πράγματα εκδόθηκε για κατασκευές πολεοδομικά τακτοποιημένες, τουλάχιστον κατά το μέρος που αφορούν τις υπό στοιχεία 1 και 2 παραβάσεις. Τέλος, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το ύψος του ένδικου προστίμου είναι υπερβολικό και δυσανάλογο, ενόψει του ότι οι επίμαχες κατασκευές είναι, σε κάθε περίπτωση, ήσσονος σημασίας σε σχέση με τις προηγηθείσες για τις οποίες εκδόθηκε η …/2020 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, και του ότι τα αντιδιαβρωτικά έργα που έγιναν το έτος 2015 ήταν απολύτως αναγκαία και έγιναν μόνο μετά τη δυσεξήγητη άρνηση της διοίκησης να τις χορηγήσει τις σχετικές άδειες που είχε ζητήσει, συμφώνως δε προς την αρχή της αναλογικότητας το ένδικο πρόστιμο δεν πρέπει να υπερβεί το συμβολικό ποσό των 250 ευρώ και διπλασιαζόμενο, κατ’ άρθρο 2 της 2131.24/47431/18/2018 υπουργικής απόφασης, το ποσό των 500 ευρώ. Προς απόδειξη των ισχυρισμών της, η προσφεύγουσα προσκομίζει, μεταξύ άλλων, αντίγραφα: 1) της …/1980 άδειας διώροφης μονοκατοικίας της Νομαρχίας Χαλκιδικής, 2) του …/30.09.2016 πρωτοκόλλου κατεδάφισης, άρσης και απομάκρυνσης αυθαίρετων κτισμάτων, κατασκευών, του …/08.10.2016 πρωτοκόλλου διοικητικής αποβολής και του …/08.11.2016 πρωτοκόλλου καθορισμού αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης αιγιαλού της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Μακεδονίας-Θράκης (Αυτοτελές Γραφείου Χαλκιδικής), 3) της …/27.06.2017 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκιδικής, σύμφωνα με την οποία η προσφεύγουσα κηρύχθηκε αθώα ελλείψει δόλου για την αποδιδόμενη παράβαση ότι στις 14.07.2015, στην Αμμουλιανή Χαλκιδικής, επέφερε μεταβολή στον αιγιαλό (εντός τμήματος του αιγιαλού εμβαδού 80,11 τ.μ.), χωρίς την απαιτούμενη άδεια της αρχής, μεταξύ δε των αναγνωστέων εγγράφων περιλαμβάνεται και η από 03.03.2016 έκθεση αυτοψίας, 4) της α/α … δήλωσης ένταξης ν. 4178/2013, στην οποία καταγράφεται, ανάμεσα σε άλλα, υπέρβαση δόμησης κύριων χώρων 17,40 τ.μ., 5) του …/24.11.2022 σήματος διακοπής εργασιών της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας του Δήμου Αριστοτέλη, 6) του …/09.08.2023 πρωτοκόλλου κατεδάφισης, άρσης και απομάκρυνσης αυθαίρετων κτισμάτων, κατασκευών, του …/09.08.2023 πρωτοκόλλου διοικητικής αποβολής και του …/09.08.2023 πρωτοκόλλου καθορισμού αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης αιγιαλού της Κτηματικής Υπηρεσίας Χαλκιδικής, 7) του από 23.06.2023 αποδεικτικού επίδοσης πρόσκλησης της Κτηματικής Υπηρεσίας Χαλκιδικής προς την προσφεύγουσα, προς ενημέρωσή της για τη σύνταξη της από 08.05.2023 έκθεσης αυτοψίας, προκειμένου να υποβάλει τις απόψεις της, και 8) της με αριθμό κατάθεσης …/10.11.2023 αίτησης ακύρωσης ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης που άσκησε η προσφεύγουσα κατά του προμνησθέντος …/09.08.2023 πρωτοκόλλου κατεδάφισης, άρσης και απομάκρυνσης αυθαίρετων κτισμάτων, κατασκευών.
8. Επειδή, αντιθέτως, το καθ’ ου η προσφυγή ζητεί, με την από 27.08.2024 έκθεση απόψεων του Διοικητή του Α΄ Λιμενικού Τμήματος Ουρανούπολης, την απόρριψη της υπό κρίση προσφυγής.
9. Επειδή, με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις διατάξεις που προεκτέθηκαν και όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας, το Δικαστήριο λαμβάνει, κατ’ αρχάς, υπόψη ότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ούτε η προσφεύγουσα προβάλλει ότι υφίσταται δεδικασμένο που να απορρέει από την ασκηθείσα με αριθμό κατάθεσης …/10.11.2023 αίτηση ακύρωσης. Περαιτέρω, οι επίμαχες κατασκευές και επεμβάσεις, ήτοι 1) τμήμα ισογείου τμήματος, πλακοσκεπούς, εμβαδού 5 τ.μ., επί του οποίου έχει τοποθετηθεί κατασκευή με πλαίσιο από μεταλλικούς κοιλοδοκούς και δάπεδο από λαμαρίνα τραπεζοειδούς μορφής, συνολικού ύψους 7,96 μ, 2) βεράντα μπαλκόνι 1, εμβαδού 69,23 τ.μ., κάτω από την οποία λόγω υψομετρικής διαφοράς έχουν δημιουργηθεί α) υπόγειος χώρος, εμβαδού περίπου 9 τ.μ., και β) υπόγειο διαμέρισμα, εμβαδού περίπου 42,44 τ.μ., 3) τοιχίο αντιστήριξης για συγκράτηση των πρανών, κατασκευασμένο από σκυρόδεμα με επένδυση πέτρας, μεταβλητού ύψους, εμβαδού 1,78 τ.μ., 4) διάδρομος-σκάλα που οδηγεί από το επίπεδο της βεράντας-μπαλκόνι 1 που αναφέρεται παραπάνω στην ακτογραμμή, κατασκευασμένος από σκυρόδεμα με επένδυση πλάκες σχιστολίθου, εμβαδού 7,80 τ.μ., και 5) διαμορφωμένος χώρος 1, με διακοσμητικά φυτά σε έκταση, εμβαδού 9,35 τ.μ., που, όπως προκύπτει από το σώμα τόσο της …/29.08.2023 πράξης βεβαίωσης παράβασης όσο και της …/…/05.02.2024 απόφασης του Α΄ Λιμενικού Τμήματος Ουρανούπολης, διαπιστώθηκαν με τις από 29.08.2023 και από 08.05.2023 εκθέσεις αυτοψίας, αφορούν αυθαίρετη χρήστη κοινόχρηστης ζώνης αιγιαλού-παραλίας συνολικού εμβαδού 93,16 τ.μ., το οποίο δεν είχε καταγραφεί στην από 03.03.2016 έκθεση αυτοψίας, λαμβάνοντας υπόψη και ότι για την υπό στοιχείο 4 κατασκευή υπολογίσθηκαν μόνο τα 7,80 τ.μ. εκ συνόλου 27,20 τ.μ. Κατόπιν αυτών και από τη συνολική εκτίμηση των στοιχείων της δικογραφίας, δεν προκύπτει ότι οι ένδικες πράξεις εκδόθηκαν για συγκεκριμένες κατασκευές και επεμβάσεις για τις οποίες είχε κινηθεί κατά το παρελθόν αντίστοιχη διαδικασία, ούτε κρίθηκαν με την …/2020 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και την …/27.06.2017 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκιδικής, και ο σχετικός λόγος της προσφυγής, περί επιβολής δεύτερης κύρωσης σε βάρος της προσφεύγουσας για τις ίδιες πράξεις, πέραν από αναπόδεικτος, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Εξάλλου, το προβλεπόμενο στο άρθρο 29 του ν. 2971/2001 και στο άρθρο 3 παρ. 23 του ν. 2242/1994 πρόστιμο, σε συνδυασμό με την 2131.24/47431/18/2018 υπουργική απόφαση, επιβάλλεται από την αρμόδια Λιμενική Αρχή, διακρίνεται σαφώς από άλλες τυχόν παραλλήλως επιβληθείσες κυρώσεις (όπως, ενδεικτικώς, το προβλεπόμενο στο άρθρο 27 παρ. 2 του ν. 2971/2001 πρόστιμο) για την προστασία διαφορετικών εννόμων αγαθών και αποσκοπεί στην προστασία του αιγιαλού και της παραλίας, ως στοιχείων του φυσικού περιβάλλοντος, από μεταβολές λόγω αυθαίρετων επεμβάσεων, απορριπτομένου ως αβάσιμου του λόγου της προσφυγής περί έκδοσης της ένδικης πράξη βεβαίωσης παράβασης από αναρμόδιο όργανο. Περαιτέρω, κατά τα προεκτεθέντα, η εκτέλεση τεχνικών προστατευτικών έργων επί του αιγιαλού ή της παραλίας επιτρέπεται, εφόσον τηρηθεί η διαδικασία του άρθρου 12 (ή του άρθρου 14) του ν. 2971/2001 και υπό την προϋπόθεση εξασφάλισης των όρων προστασίας της ακτής. Συνεπώς, προκειμένης οποιασδήποτε επεμβάσεως στον χώρο του αιγιαλού και της παραλίας, ο οποίος λόγω της φύσεώς του και της κατά προορισμό χρήσεώς του, χρήζει ιδιαίτερης και εξειδικευμένης προστασίας, απαιτείται, σε κάθε περίπτωση κατασκευής στους ανωτέρω χώρους κάθε φύσεως τεχνικού έργου, άρα, και στην περίπτωση που αποσκοπεί στην διαμόρφωση της ακτής, προκειμένου να αποφευχθεί η διάβρωσή της από την θάλασσα, η χορήγηση σχετικής άδειας κατά την προκαθορισμένη στο νόμο διαδικασία (πρβλ. ΔΕφΤρ. 454/2019). Στην προκείμενη περίπτωση, όπως βεβαιώνεται στις ένδικες πράξεις και δεν αμφισβητείται από την προσφεύγουσα, οι κατασκευές αυτές, σε ακίνητό της, διενεργήθηκαν χωρίς την προβλεπόμενη άδεια της αρμόδιας αρχής σε περιοχή που έχει γίνει διοικητικός καθορισμός αιγιαλού, επί του οποίου γεγονότος το παρόν Δικαστήριο δεν έχει τη δυνατότητα να εκφέρει παρεμπίπτουσα κρίση, χωρίς να ασκεί επιρροή αν αφορούν (ή όχι) έργα διαμόρφωσης της ακτής προς αποφυγή πρόκλησης κινδύνου ή ατυχήματος, αλυσιτελώς, δε, ισχυρίζεται η προσφεύγουσα ότι δεν έκανε η ίδια τις εν λόγω κατασκευές, καθόσον το ένδικο πρόστιμο επιβάλλεται όχι μόνον στον κατασκευαστή αλλά και σε όποιον έχει σχέση με τις αυθαίρετες κατασκευές επί του αιγιαλού (πρβλ. ΔΕφΘεσσ. 188/2022, ΔΕφΠατρ. 420/2022), όπως εν προκειμένω η προσφεύγουσα με το ακίνητό της, και αλυσιτελώς ισχυρίζεται ότι οι κατασκευές αυτές συνάδουν με την τεχνοτροπία αντίστοιχων τοιχίων της περιοχής και ότι δεν παρακωλύεται η πρόσβαση στην παραλία στον κάθε διερχόμενο. Λαμβάνοντας δε υπόψη ότι, όπως βεβαιώνεται στην …/29.08.2023 πράξη βεβαίωσης παράβασης, που ερείδεται στις από 29.08.2023 και από 08.05.2023 εκθέσεις αυτοψίας, αυτές έλαβαν χώρα μετά τη θέση σε ισχύ του ν. 2242/1994 και συγκεκριμένα από το έτος 2007 έως και τη σύνταξη της …/29.08.2023 πράξης, διαπίστωση που δεν ανταποδεικνύεται από την προσφεύγουσα με πρόσφορα αποδεικτικά στοιχεία, και ότι από το χρόνο διαπίστωσής τους, με τις προαναφερόμενες από 08.05.2023 και 29.08.2023 εκθέσεις αυτοψίας, εκδόθηκε η πράξη βεβαίωσης παράβασης και επιβολής προστίμου σε χρόνο που δεν απέχει περισσότερους από 4 μήνες από την αρχική διαπίστωση, η δε προσβαλλόμενη απόφαση απόρριψης των αντιρρήσεών της εκδόθηκε περίπου 6 περαιτέρω μήνες μετά, το Δικαστήριο κρίνει δεν παρήλθε η εύλογη διάρκεια της διαδικασίας επιβολής κυρώσεων στον ευαίσθητο τομέα του δικαίου προστασίας του αιγιαλού και της παραλίας ούτε υπέπεσε σε παραγραφή το δημόσιο δικαίωμα για την επιβολή του προστίμου (πρβλ. Σ.τ.Ε. 1626/2024), απορριπτομένου του οικείου λόγου της προσφυγής ως αβάσιμου. Εξάλλου, αλυσιτελώς προβάλλεται από την προσφεύγουσα ότι δεν προηγήθηκε αναγκαστική απαλλοτρίωση και καταβολή αποζημίωσης στην ίδια, διότι η λήψη προηγούμενης άδειας από τις αρμόδιες αρχές απαιτείται σε κάθε περίπτωση επεμβάσεων εντός αιγιαλού, ανεξάρτητα από τη συντέλεση ή μη της απαλλοτρίωσης του χώρου του αιγιαλού που καταλαμβάνουν οι επεμβάσεις αυτές, και χωρίς να ασκεί επιρροή το ζήτημα εάν ο χώρος του αιγιαλού ή της παραλίας που καταλαμβάνουν οι αυθαίρετες κατασκευές φέρεται ως ανήκων σε ιδιώτες και όχι στο Δημόσιο (πρβλ. Σ.τ.Ε. 662/2017, 1966/2015, πρβλ. και ΔΕφΠατρ. 420/2022, ΔΕφΤρ. 454/2019), μόνη δε η επιβολή του ως άνω προστίμου δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι στοιχειοθετεί παράβαση του άρθρου 17 του Συντάγματος (πρβλ. ΔΕφΠατρ. 420/2022). Επιπλέον, ανεξαρτήτως του αν, σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 8 του ν. 4178/2013, είχε προβλεφθεί η εξαίρεση από την κατεδάφιση ορισμένων και των κατηγοριών αυθαιρέτων κατασκευών εντός του αιγιαλού και της παραλίας (λαμβάνοντας υπόψη και το άρθρο 2 παρ. 2 περ. ζ΄ και η΄ του ίδιου νόμου) (πρβλ. Σ.τ.Ε. 585/2016 σκ.10, 126/2005 σκ. 4, πρβλ. και ακυρωτ. διαδικ. ΔΕφΠατρ. 101/2024, ΔΕφΑθ. 662/2022, 838/2021, ΔΕφΠειρ. 379/2022 κ.ά.), καθώς και του εάν, εν προκειμένω, οι επίμαχες αυθαίρετες κατασκευές ταυτίζονται με τις κατασκευές που περιλαμβάνονται στην προσκομισθείσα α/α … δήλωσης ένταξης ν. 4178/2013, πάντως, ο οικείος λόγος της προσφυγής περί «τακτοποιήσεως» δεν ασκεί επιρροή στην παρούσα δίκη, προεχόντως, διότι δεν αφορά τη νομιμότητα πράξης εκδοθείσας κατά την διαδικασία του ν. 4178/2013 αλλά την επιβολή προστίμου από την λιμενική αρχή για αυθαίρετες κατασκευές στον αιγιαλό ή την παραλία (πρβλ. ΔΕφΤρ. 454/2019). Ενόψει αυτών, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσφεύγουσα υπέπεσε στην αποδιδόμενη παράβαση για την οποία προβλέπεται η επιβολή προστίμου. Όσον αφορά δε το ύψος αυτού, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση της ένδικης παράβασης (κατασκευή των προπεριγραφόμενων έργων-επεμβάσεων εντός της κοινόχρηστης ζώνης του αιγιαλού-παραλίας άνευ σχετικής άδειας) και τη συνολική έκταση των κατασκευών-επεμβάσεων αυτών (93,16 τ.μ.), τα όρια επιμέτρησης της ένδικης κύρωσης στο νόμο, το γεγονός ότι η προσφεύγουσα είναι υπότροπή, δοθέντος ότι σε βάρος της έχει ήδη εκδοθεί η …/…/17.10.2016 απόφαση του Λιμενάρχη Ιερισσού, η οποία, κατά τα μη αμφισβητούμενα, παραμένει ισχυρή, καθώς και ότι νομίμως συνεκτιμώμενο κριτήριο για την τελική επιμέτρηση της ποινής ως ελαφρυντική περίπτωση, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 3 του ν. 2242/1994, δεν συνιστά η εκ των υστέρων νομιμοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών (πρβλ. Σ.τ.Ε. 103/2015) αλλά η αποκατάσταση, έστω και μερικώς, της επελθούσας βλάβης στο φυσικό περιβάλλον εκ μέρους του υπαίτιου, ακόμα και μετά την σε βάρος του επιβολή του προστίμου (πρβλ. Σ.τ.Ε. 102/2015), που από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι έχει λάβει εν προκειμένω χώρα, το Δικαστήριο κρίνει το ύψος της επιβληθείσας χρηματικής κύρωσης, ανερχόμενης στο ποσό των 11.800 ευρώ, ως εύλογο και προσήκον. Ως εκ τούτου, νομίμως εκδόθηκε η …/29.08.2023 πράξη βεβαίωσης παράβασης του Α΄ Λιμενικού Τμήματος Ουρανούπολης και νομίμως απορρίφθηκαν οι αντιρρήσεις της προσφεύγουσας κατά της πράξης αυτής με την …/…0/05.02.2024 απόφαση.
10. Επειδή, κατ’ ακολουθία, η υπό κρίση προσφυγή πρέπει να απορριφθεί. Τέλος, το καταβληθέν παράβολο πρέπει να καταπέσει υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου (άρθρο 277 παρ. 9 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας), κατ’ εκτίμηση, ωστόσο, των περιστάσεων, πρέπει να απαλλαγεί η προσφεύγουσα από τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου, που υπέβαλε σχετικό αίτημα (άρθρο 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απορρίπτει την προσφυγή.
Διατάσσει την κατάπτωση του καταβληθέντος παραβόλου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.
Απαλλάσσει την προσφεύγουσα από τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου η προσφυγή.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 30.06.2025, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
