Από την ανυπαρξία σχέσεων μεταξύ της ανακόπτουσας και του θανόντος νομίμου πατέρα της δημιουργούνται βάσιμες αμφιβολίες ως προς το ότι τελούσε σε γνώση του θανάτου του
Δεκτή έγινε ανακοπή κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής – υπερημερίας της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας, με την οποία η ανακόπτουσα κλήθηκε, υπό την ιδιότητα της εξ αδιαθέτου κληρονόμου του αποβιώσαντος πατέρα της, να καταβάλει το συνολικό ποσό των 16.869,69 ευρώ (ΜΔΠρΑθ 12255/2025).
Το δικαστήριο δέχθηκε ότι η αποποίηση της κληρονομιάς, η οποία έλαβε χώρα οχτώ χρόνια μετά το θάνατο του κληρονομούμενου, είναι εμπρόθεσμη, διότι πραγματοποιήθηκε εντός τεσσάρων μηνών από τη θετική γνώση του θανάτου από την ανακόπτουσα.
Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, η τετράμηνη προθεσμία αποποίησης της κληρονομιάς άρχεται από τη θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της από τον κληρονόμο, ενώ. Ακόμη δε και η ύπαρξη βάσιμων αμφιβολιών δεν επιτρέπει την κίνηση της ως άνω προθεσμίας αποποίησης και, συνακόλουθα, ούτε την πλασματική αποδοχή της κληρονομίας λόγω παραμέλησης της προθεσμίας αυτής.
Εν προκειμένω, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι η ανακόπτουσα είχε μεγαλώσει σε ίδρυμα παιδικής προστασίας, δεν ήταν βιολογικό τέκνο του νομικού της πατέρα – συζύγου της μητέρας της και δεν είχε σχέσεις μαζί του, με αποτέλεσμα να αγνοεί τον θάνατό του. Έλαβε δε γνώση του θανάτου με την κοινοποίηση της προσβαλλόμενης ατομικής ειδοποίησης από τη ΔΟΥ.
Κατά την κρίση του δικαστηρίου, λοιπόν, από την ανυπαρξία σχέσεων μεταξύ της ανακόπτουσας και του θανόντος νομίμου πατέρα της δημιουργούνται, τουλάχιστον, βάσιμες αμφιβολίες ως προς το ότι η ανακόπτουσα τελούσε σε γνώση του θανάτου του νομίμου πατέρα της και της συνακόλουθης επαγωγής σε αυτή της κληρονομίας του, σε χρόνο προγενέστερο της κοινοποίησης της προσβαλλόμενης ατομικής ειδοποίησης καταβολής – υπερημερίας. Μόνη, άλλωστε, η ύπαρξη συγγενικής σχέσης δεν αρκεί για τη στοιχειοθέτηση θετικής γνώσης της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της, ενώ δεν προκύπτει ούτε ανάμειξη της ανακόπτουσας στην κληρονομία.
Λαμβάνοντας, επιπλέον, υπόψη ότι η αποποίηση της κληρονομίας από την ανακόπτουσα έλαβε χώρα σε χρόνο που απείχε λιγότερο από τέσσερις μήνες από την έκδοση της ατομικής ειδοποίησης, το δικαστήριο έκρινε ότι η ανακόπτουσα αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την επαχθείσα σε αυτή κληρονομία του θανόντος νόμιμου πατέρα της και, επομένως, μη νομίμως κλήθηκε υπό την ιδιότητα της εξ αδιαθέτου κληρονόμου αυτού να καταβάλει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του τελευταίου, που περιλαμβάνονται στην προσβαλλόμενη ατομική ειδοποίηση.
Απόσπασμα απόφασης
Επειδή, με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις διατάξεις που προαναφέρθηκαν, όπως ερμηνεύθηκαν, η τετράμηνη προθεσμία αποποίησης της κληρονομίας άρχεται από τη θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της από τον κληρονόμο, ενώ, ακόμη και η ύπαρξη βάσιμων αμφιβολιών δεν επιτρέπει την κίνηση της ως άνω προθεσμίας αποποίησης και, συνακόλουθα, ούτε την πλασματική αποδοχή της κληρονομίας λόγω παραμέλησης της προθεσμίας αυτής (άρθρο 1857 Α.Κ.). Εν προκειμένω, από την ανυπαρξία σχέσεων μεταξύ της ανακόπτουσας και του θανόντος νομίμου πατέρα της, όπως αυτή προκύπτει από τα προσκομιζόμενα στοιχεία, δημιουργούνται, τουλάχιστον, βάσιμες αμφιβολίες ως προς το ότι η ανακόπτουσα τελούσε σε γνώση του θανάτου του νομίμου πατέρα της και της συνακόλουθης επαγωγής σε αυτή της κληρονομίας του, σε χρόνο προγενέστερο της κοινοποίησης της ./5.9.2022 (α/α ./2022) ατομικής ειδοποίησης καταβολής – υπερημερίας της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Χολαργού. Μόνη, άλλωστε, η ύπαρξη συγγενικής σχέσης δεν αρκεί για τη στοιχειοθέτηση θετικής γνώσης της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της, ενώ δεν προκύπτει ούτε ανάμειξη της ανακόπτουσας στην κληρονομία. Κατόπιν τούτων, λαμβάνοντας, επιπλέον, υπόψη ότι η αποποίηση της κληρονομίας από την ανακόπτουσα έλαβε χώρα σε χρόνο (21.12.2022) που απείχε λιγότερο από τέσσερις μήνες από την έκδοση της ./5.9.2022 ατομικής ειδοποίησης, το Δικαστήριο κρίνει, κατά τον παρεμπίπτοντα έλεγχό του, ότι η ανακόπτουσα αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως, δηλαδή εντός της προβλεπόμενης στο άρθρο 1847 Α.Κ. τετράμηνης προθεσμίας, την επαχθείσα σε αυτή κληρονομία του θανόντος νόμιμου πατέρα της και, επομένως, μη νομίμως κλήθηκε υπό την ιδιότητα της εξ αδιαθέτου κληρονόμου αυτού να καταβάλει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του τελευταίου, που περιλαμβάνονται στην προσβαλλόμενη ατομική ειδοποίηση. Για τον λόγο δε αυτόν που προβάλλεται βασίμως, πρέπει αυτή να ακυρωθεί, ενώ παρέλκει ως αλυσιτελής η έρευνα της βασιμότητας των λοιπών λόγων που προβάλλονται με την ανακοπή.
Επειδή, κατ’ ακολουθίαν, η ανακοπή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η ./5.9.2022 (α/α ./2022) ατομική ειδοποίηση καταβολής – υπερημερίας της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Χολαργού, καθώς και η συμπροσβαλλόμενη με αυτή …/27.5.2011 πράξη ταμειακής βεβαίωσης, καθ’ ο μέρος αφορά στην ανακόπτουσα. Περαιτέρω, το καταβληθέν παράβολο πρέπει να αποδοθεί στην ανακόπτουσα, κατά το άρθρο 277 παρ. 9 του Κ.Δ.Δ., ενώ, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, το καθ’ ου πρέπει να απαλλαγεί από την καταβολή των δικαστικών εξόδων αυτής (άρθρα και 275 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ.).
Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο dsanet.gr.
