Το Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό της τράπεζας ότι οι συναλλαγές πραγματοποιήθηκαν με τη συγκατάθεση της ενάγουσας.
Με την απόφαση 10096/2025, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκανε δεκτή αγωγή κατόχου τραπεζικού λογαριασμού που υπέστη ζημία από ηλεκτρονική απάτη τύπου phishing. Η ενάγουσα παραπλανήθηκε από μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έφερε διακριτικά στοιχεία της τράπεζας, καταχώρησε τους προσωπικούς της κωδικούς και κωδικούς μίας χρήσης (OTP), με αποτέλεσμα τρίτα πρόσωπα να μεταφέρουν χρηματικό ποσό σε λογαριασμό του εξωτερικού.
Παρά την άμεση προσπάθεια επικοινωνίας με την τράπεζα, η ενημέρωση κατέστη εφικτή μετά από περίπου μισή ώρα. Η τράπεζα δεν προχώρησε σε ακύρωση ή πάγωμα των συναλλαγών, ενώ ενημέρωσε την πελάτισσα ότι έπρεπε να υποβάλει αίτηση αμφισβήτησης συναλλαγών. Μετά την απόρριψη του αιτήματός της, η ενάγουσα προσέφυγε δικαστικά.
Το Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό της τράπεζας ότι οι συναλλαγές πραγματοποιήθηκαν με τη συγκατάθεση της ενάγουσας. Έκρινε ότι δεν υφίσταται «γνήσια συναλλαγή» όταν ο πελάτης αγνοεί πλήρως ότι τρίτο πρόσωπο ενεργεί χωρίς δικαίωμα, ακόμη και αν έχουν χρησιμοποιηθεί τα προβλεπόμενα στοιχεία ταυτοποίησης.
Σύμφωνα με την απόφαση, η τράπεζα όφειλε να διαθέτει κατάλληλο λογισμικό εντοπισμού «ασυνήθιστων και ύποπτων κινήσεων» που θα ενεργοποιούσε πρόσθετα μέτρα ασφαλείας, όπως τηλεφωνική επικοινωνία με τον πελάτη ή βιομετρική ταυτοποίηση. Επισημαίνεται επίσης ότι η επίδικη μεταφορά οριστικοποιήθηκε την επόμενη ημέρα και όχι αυθημερόν, όπως υποστήριξε η τράπεζα
Το Δικαστήριο υποχρέωσε την τράπεζα να επιστρέψει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των μη εγκεκριμένων συναλλαγών, έντοκα από την ημερομηνία άσκησης της αγωγής, καθώς και 1.000 ευρώ για ηθική βλάβη. Επιπλέον, καταδίκασε την τράπεζα στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας.
Η απόφαση κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή, πράγμα που σημαίνει ότι η τράπεζα υποχρεούται σε άμεση συμμόρφωση, ανεξάρτητα από ενδεχόμενη έφεση.
Τέλος, το Δικαστήριο έκρινε ως άκυρους τους γενικούς όρους συναλλαγών που απέκλειαν την ευθύνη της τράπεζας για ζημίες από παράνομη χρήση κωδικών, καθώς αντίκεινται στο ισχύον νομικό πλαίσιο. Αναγνώρισε μόνο συνυπαιτιότητα της ενάγουσας ύψους 50 ευρώ, λόγω ελαφράς αμέλειας στην αξιολόγηση του ηλεκτρονικού μηνύματος.
Η απόφαση προσδιορίζει ότι η ευθύνη της τράπεζας καλύπτει το πλήρες ποσό, με εξαίρεση το παραπάνω όριο, καθώς δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν ασυνήθεις και απρόβλεπτες περιστάσεις που θα την απαλλάσσουν από την υποχρέωση αποζημίωσης.
