(Τμήμα 5ο Τριμελές)
Έφεση κατά απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, με
την οποία απορρίφθηκε αγωγή του ήδη εκκαλούντος, με την οποία ζητούσε να
αναγνωριστεί, κατ’ άρθρα 105 ΕισΝΑΚ και 932 ΑΚ, η υποχρέωση του ήδη εφεσίβλητου
Ελληνικού Δημοσίου να του καταβάλει αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία που
υπέστη από διεξαχθείσα σε βάρος του πειθαρχική διαδικασία, καθώς και χρηματική
ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, που υπέστη από την ίδια αιτία. Διατάξεις ν.
2362/1995 (Α΄247) και ν. 4270/2014 (Α’143) – Ερμηνεία βάσει της υπ’ αριθμ. 1/2012
απόφασης του ΑΕΔ, σύμφωνα με την οποία στη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 90 του
ν. 2362/1995, που θεσπίζει διετή παραγραφή, υπάγονται όλες οι αξιώσεις των
υπαλλήλων του Δημοσίου, είτε δημοσίου είτε ιδιωτικού δικαίου, οι οποίες
απορρέουν από την υπαλληλική τους σχέση, ακόμη και αν στηρίζονται σε παρανομία
των οργάνων του Δημοσίου ή στις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού. Η
αξίωση για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που υπέστη υπάλληλος του
Δημοσίου ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ) από παράνομες πράξεις ή
παραλείψεις των οργάνων του, εμπίπτει στην έννοια της χρηματικής αξίωσης που
συνδέεται με την υπηρεσιακή του κατάσταση, εφόσον η ηθική βλάβη προκαλείται
από αδικοπραξία συναπτόμενη με ζήτημα υπηρεσιακής μεταχείρισης και, κατά
συνέπεια, υπάγεται στη διετή παραγραφή. Περαιτέρω, κατά τις οικείες διατάξεις, η
διακοπή της παραγραφής αξίωσης αποζημίωσης κατά του Δημοσίου επέρχεται: α) με
την άσκηση αίτησης ακυρώσεως, καταρχήν, της διοικητικής πράξης, η παρανομία της
οποίας αποτελεί τη βάση της σχετικής αξίωσης, β) όταν το δικαστήριο, κρίνοντας επί
διαφορετικού αντικειμένου, επιλύει αρμοδίως ζήτημα που αποτελεί τη βάση ή την
προϋπόθεση της αξίωσης ή η παρεμπίπτουσα έρευνά του είναι αναγκαία για την
επίλυση της διαφοράς που αφορά την εν λόγω αξίωση και γ) με την υποβολή αίτησης
στο ΝΣΚ για την αναγνώριση της απαίτησης. Κρίση ότι, στην ένδικη περίπτωση, η
αξίωση του ήδη εκκαλούντος, απορρέουσα από την υπαλληλική του σχέση, καθώς
αφορά πειθαρχική διαδικασία ερειδόμενη στην εν λόγω σχέση, υπόκειται στη διετή
παραγραφή του άρθρου 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995. Στην ίδια, δε, παραγραφή
υπόκειται και η αξίωση για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Η αίτηση του
εκκαλούντος προς το ΝΣΚ δεν συνιστά διακοπτικό της παραγραφής γεγονός, διότι σε
αυτήν δεν καθορίζονται τα ελάχιστα αναγκαία στοιχεία, ώστε να προκύπτει σαφώς η
συγκεκριμένη απαίτηση, προκειμένου το ΝΣΚ να προβεί στην εξέταση της βασιμότητάς της – Απορρίπτει την έφεση.
Από το Διμηνιαίο Δελτίο Νομολογίας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2025 Τεύχος 28