Αίτηση ακύρωσης πρωτοκόλλων επιβολής ειδικής αποζημίωσης του Δασάρχη Πειραιά λόγω διατήρησης αυθαιρέτων κτισμάτων σε δασική έκταση. – Προηγούμενη ακρόαση. – Κρίση περί δασικού χαρακτήρα της περιοχής. – Υπολογισμός αποζημίωσης.
Αριθμός απόφασης Α326/2024 (Τμ. Α1 Ακυρ.)
Πρόεδρος: Γ. Ρεξίνη.
Εισηγήτρια: Α. Νικολακοπούλου.
Η αιτούσα ζήτησε την ακύρωση: α) των αναφερόμενων πρωτοκόλλων επιβολής ειδικής αποζημίωσης του Δασάρχη Πειραιά, με καθένα από τα οποία επιβλήθηκε στην αποβιώσασα μητέρα της ειδική αποζημίωση ύψους 18.797,5 ευρώ, λόγω διατήρησης αυθαιρέτων κτισμάτων σε δασική έκταση κατά τα αναφερόμενα χρονικά διαστήματα των ετών 2014-2018, και β) των αναφερόμενων πρωτοκόλλων επιβολής ειδικής αποζημίωσης του αυτού οργάνου, με καθένα από τα οποία επιβλήθηκε σε βάρος του αποβιώσαντος πατέρα της ειδική αποζημίωση ύψους 18.797,5 ευρώ, λόγω διατήρησης αυθαιρέτων κτισμάτων σε δασική έκταση κατά τα αναφερόμενα χρονικά διαστήματα των ετών 2016-2018.
Η αιτούσα προέβαλε παράβαση του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος, διότι δεν τηρήθηκε ο ουσιώδης τύπος της προηγούμενης ακρόασης πριν από την έκδοση του προσβαλλόμενου πρωτοκόλλου. Όπως έχει κριθεί, όμως, από το Συμβούλιο της Επικρατείας, κατά το σύστημα των παρ. 3 και 5 του άρθρου 114 του Ν. 1892/1990 (βάσει των οποίων εκδόθηκε στην προκείμενη περίπτωση, η σχετική πράξη κατεδάφισης), η υποχρέωση εκείνου που εγκατέστησε αυθαίρετη κατασκευή μέσα σε δάσος ή δασική ή αναδασωτέα έκταση, να προβεί στην καθαίρεσή της και στην αποκατάσταση του δάσους, κατ’ ακολουθίαν δε και η ευθύνη του για την καταβολή της ειδικής αποζημίωσης σε περίπτωση που παραλείπει να συμμορφωθεί προς την ανωτέρω υποχρέωση, αρχίζει από την κλήτευσή του που διενεργείται πριν από την έκδοση της διαταγής κατεδάφισης και αποτελεί ουσιώδη τύπο της διαδικασίας (βλ. ΣτΕ 2534/2020, σκ. 9, 1950/2017, σκ. 11 κ.ά). Με τον τρόπο δε αυτό ο ενδιαφερόμενος, ο οποίος τελεί εγκαίρως σε γνώση της απειλούμενης έννομης συνέπειας, μπορεί να αποτρέψει με δικές του ενέργειες, χωρίς μάλιστα να απαιτείται εκ του νόμου νέα κλήτευσή του πριν την έκδοση του πρωτοκόλλου, την επιβολή της ειδικής αποζημίωσης που αποτελεί κατά νόμο επερχόμενη συνέπεια της πράξης με την οποία διατάσσεται η κατεδάφιση της αυθαίρετης κατασκευής.
Επιπλέον, προβλήθηκε έλλειψη νόμιμης αιτιολογίας των προσβαλλόμενων πράξεων, καθώς δεν έχει κριθεί ότι η ευρύτερη έκταση, εντός της οποίας βρίσκονται οι επίδικες κατασκευές, είναι δημόσια δασική. Ο λόγος απορρίφθηκε ως απαραδέκτως προβαλλόμενος στην παρούσα δίκη, εφόσον τα ζητήματα μορφής της εκτάσεως ως δασικής ή μη αποτελούν αντικείμενα ελέγχου στη σχετική με την απόφαση κατεδάφισης δίκη και εν προκειμένω κατά της απόφασης του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής, με την οποία διατάχθηκε η κατεδάφιση των ως άνω κατασκευών, η δε αίτηση ακυρώσεως του πατέρα της αιτούσας κατά της τελευταίας αποφάσεως απορρίφθηκε με απόφαση της Προέδρου του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά.
Ο λόγος ότι στην περιοχή της επίμαχης έκτασης έχει δημιουργηθεί αστικός συνοικισμός με μόνιμες και εξοχικές κατοικίες, ασφαλτοστρωμένους δρόμους και όλες τις παροχές κοινής ωφέλειας, απορρίφθηκε διότι, ανεξαρτήτως του ότι πλήττει, κατ’ ουσίαν τον δασικό χαρακτήρα της έκτασης, ο οποίος, όπως προεκτέθηκε, δεν εξετάζεται παρεμπιπτόντως επ’ ευκαιρία της προσβολής του πρωτόκολλου επιβολής ειδικής αποζημίωσης, δεν προκύπτει ότι η προβαλλόμενη οικιστική ανάπτυξη της περιοχής έγινε επί τη βάσει εγκεκριμένου πολεοδομικού σχεδίου ή άλλου σχεδίου χρήσεων γης ή τυχόν άλλων ισχυρών διοικητικών πράξεων (πρβλ. ΣτΕ 3743/2015, 4294 – 4297/2014).
Τέλος, προβλήθηκε ότιτα προσβαλλόμενα πρωτόκολλα είναι ακυρωτέα, διότι δεν περιέχουν σαφή και ειδική αιτιολογία ως προς την βάση και τον τρόπο υπολογισμού της ένδικης αποζημίωσης. Ο λόγος αυτός απορρίφθηκε, διότι η αιτιολογία των προσβαλλόμενων πρωτοκόλλων συμπληρώνεται νομίμως από τα στοιχεία του φακέλου (εκθέσεις αυτοψίας, σχετικά τοπογραφικά, προσκλήσεις για κατεδάφιση, αποφάσεις περί κατεδαφίσεως κ.λπ.). Εξάλλου, τα πρωτόκολλα ειδικής αποζημίωσης, ως παρακολουθηματικές πράξεις των διαταγών κατεδάφισης, εκδίδονται κατά δέσμια αρμοδιότητα και με βάση τα αντικειμενικά δεδομένα που προκύπτουν από τον φάκελο των αποφάσεων περί κατεδάφισης, επομένως, δεν καταλείπεται ευχέρεια στη Διοίκηση να εκδώσει πρωτόκολλο ειδικής αποζημίωσης με βάση διαφορετικά πραγματικά δεδομένα (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2048/2019 σκ. 6, 3247/2017 σκ. 8, 1029/2017 σκ. 5, 420/2017 σκ. 11).
Κατόπιν αυτών, η αίτηση ακυρώσεως απορρίφθηκε.
