Για την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, εφόσον αυτή εκδόθηκε σαν να ήταν παρών ο εκκαλών δεν απαιτείται προηγουμένως να ευδοκιμήσει κάποιος λόγος της έφεσης, αλλά αρκεί η τυπική παραδοχή της. Η εξαφάνιση της απόφασης οριοθετείται από το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της έφεσης. Δουλεία διόδου. Η σχετική αγωγή στρέφεται κατά του κυρίου του ακινήτου που μεσολαβεί μεταξύ του ακινήτου του ενάγοντος και του δημόσιου, δημοτικού ή κοινοτικού δρόμου και αν μεταξύ του ακινήτου του ενάγοντος και του δρόμου αυτού μεσολαβούν περισσότερα ακίνητα, απευθύνεται κατά των κυρίων όλων των ακινήτων. Σε περίπτωση περισσότερων δημόσιων, δημοτικών ή κοινοτικών δρόμων εναπόκειται στον εναγόμενο να ισχυρισθεί και να αποδείξει ότι υπάρχει άλλο ακίνητο από το οποίο μπορεί να παρασχεθεί δίοδος, λιγότερο επαχθής από εκείνη που ζητείται. Εύλογη αποζημίωση. Η προσεπίκληση που ασκείται στο πλαίσιο εμπράγματης ή μικτής αγωγής περί ακινήτου απαιτείται να εγγραφεί στα βιβλία διεκδικήσεων. Αυτεπάγγελτη διαταγή προσεπίκλησης τρίτου αν υπάρχει περίπτωση να προσεπικαλέσει ένας διάδικος κάποιον τρίτο και το δικαστήριο κρίνει αναγκαία την παρέμβασή του στη δίκη. Στη σχετική απόφαση ορίζεται με την επιμέλεια ποιου διαδίκου θα γίνει η προσεπίκληση καθώς και ο χρόνος κατά τον οποίο πρέπει να γίνει. Η προσεπίκληση όμως που διατάχθηκε επιτρέπεται να γίνει και με την επιμέλεια οποιουδήποτε άλλου διαδίκου. Προσεπίκληση αναγκαίου ομοδίκου. Η προσεπίκληση μπορεί να διαταχθεί το πρώτον στον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΛΕΙΑΣ
ΕΦΕΣΗ – ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης 155/2022
[αριθμός έκθεσης κατάθεσης έφεσης ./20.5.2019]
[αριθμός έκθεσης προσδιορισμού συζήτησης έφεσης ΜΤ./09.10.2019]
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΛΕΙΑΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Βασιλική Ρέππα, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Προϊστάμενος του παρόντος Πρωτοδικείου, Πρόεδρος Πρωτοδικών, και από τη Γραμματέα Σοφία Καυκανιώτη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 27 Οκτωβρίου 2021, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Των εκκαλούντων : 1). κατόχου αριθμού φορολογικού μητρώου [ΑΦΜ] . ΔΟΥ . Ηλείας, κατοίκου τοπικής κοινότητας . Δήμου Πύργου Ηλείας, και 2) ., κατόχου αριθμού φορολογικού μητρώου [ΑΦΜ] ., ΔΟΥ ., οι οποίοι παραστάθηκαν δια του πληρεξούσιου Δικηγόρου τους Ευσταθίου Καννή [Δικηγορικός Σύλλογος Ηλείας, ΑΜ 000039, από 25 Οκτωβρίου 2021 έγγραφες εξουσιοδοτήσεις με θεώρηση του γνησίου της υπογραφής αρμοδίως, γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Ηλείας με αριθμό Η./27.10.2021] και κατέθεσαν προτάσεις.
Της εφεσίβλητης : ., κατόχου αριθμού φορολογικού μητρώου [ΑΦΜ] ., ΔΟΥ . Ηλείας, κατοίκου . Αττικής, οδός ., η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας Δικηγόρου της Μαρίνας Μπεβούδα [Δικηγορικός Σύλλογος Ηλείας, ΑΜ 000096, από 25 Οκτωβρίου 2016 έγγραφη εξουσιοδότηση με θεώρηση του γνησίου της υπογραφής αρμοδίως, γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ.Ηλείας με αριθμό Η./27.10.2021] και κατέθεσε προτάσεις.
Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας την από 02 Αυγούστου 2016 αγωγή, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./05.10.2016, επί της οποίας εκδόθηκε αρχικά η υπ’αριθμ.248/10.9.2018 μη οριστική απόφασή του, ερήμην των εναγομένων, η οποία διέταξε την επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο, και εν συνεχεία η υπ’αριθμ.40/26.3.2019 οριστική απόφασή του, ερήμην των εναγομένων, η οποία δέχτηκε εν μέρει την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη. Την απόφαση αυτή [40/2019] εκκαλούν οι εναγόμενοι ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, με την από 20 Μαΐου 2019 έφεσή τους, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./20.5.2019. Ακριβές αντίγραφο της έφεσης κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΜΤ./09.10.2019 και προσδιορίστηκε να συζητηθεί στη δικάσιμο της 26.02.2020. Κατόπιν διαδοχικών αναβολών [10.6.2020, 14.10.2020] η συζήτηση της υπόθεσης προσδιορίστηκε στη δικάσιμο της 27 Ιανουαρίου 2021, ότε η υπόθεση αποσύρθηκε και δεν εκφωνήθηκε, λόγω της προσωρινής λειτουργίας των Δικαστηρίων προς αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού, δυνάμει της υπ’αριθμ.Δ1α/ΓΠ.οικ.4992 Κ.Υ.Α. [ΦΕΚ Β 186/23.01.2021]. Με την υπ’αριθμ../09.3.2021 Πράξη του Προϊσταμένου του παρόντος Πρωτοδικείου, Πρόεδρου Πρωτοδικών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στη διάταξη του άρθρου 158 Ν.4764/2020 [ΦΕΚ Α 256/23.12.2020], προσδιορίστηκε να συζητηθεί στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας [27.10.2021].
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ότε εκφωνήθηκε κατά τη σειρά εγγραφής της στο οικείο πινάκιο, οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις που κατέθεσαν.
Αφού Μελέτησε τη Δικογραφία
Σκέφθηκε Σύμφωνα με το Νόμο
(α) Σύμφωνα με το άρθρο 528 ΚΠολΔ «Αν ασκηθεί έφεση από τον διάδικο που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως.». Κατά την έννοια της ανωτέρω διάταξης του άρθρου 528 ΚΠολΔ, με την οποία ρυθμίζονται τα αποτελέσματα της έφεσης κατά αποφάσεως που εκδόθηκε ερήμην του εκκαλούντος, η εκκαλουμένη εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους και ο εκκαλών δικαιούται να προτείνει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει και πρωτοδίκως. Του παρέχεται δηλαδή η δυνατότητα, δεδομένου του ότι δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, όπως, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, ακουστεί και προτείνει στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως, επανορθώνοντας με την έφεση τις συνέπειες που η απουσία του ενδεχομένως επέφερε. Επομένως, για την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, εφόσον αυτή εκδόθηκε σαν να ήταν παρών ο εκκαλών, δεν απαιτείται προηγουμένως να ευδοκιμήσει κάποιος λόγος της έφεσης, αλλά αρκεί η τυπική παραδοχή της, καθόσον αυτή έχει τα αποτελέσματα της αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας (ΑΠ 251/2009, ΑΠ 254/2008, ΑΠ 829/2008, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΔωδ 5/2008, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, Σαμουήλ, Η Έφεση, εκδ. 2003, σελ. 97 επ.). Η εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης γίνεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους αυτής. Με τη διάταξη αυτή εφαρμόζεται η θεσπιζομένη από το άρθρο 106 ΚΠολΔ γενική αρχή της διάθεσης, σύμφωνα με την οποία το δικαστήριο ενεργεί μόνον ύστερα από αίτηση διαδίκου και αποφασίζει με βάση τους πραγματικούς ισχυρισμούς που προτείνουν και αποδεικνύουν οι διάδικοι και τις αιτήσεις που υποβάλλουν, εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά, την οποία αρχή ρυθμίζει ειδικά η διάταξη του άρθρου 522 ΚΠολΔ. Έτσι, στην περίπτωση που ο διάδικος, ο οποίος δικάστηκε ερήμην στον πρώτο βαθμό, διατυπώνει με την έφεσή του παράπονα για την κρίση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, ως προς την ουσιαστική βασιμότητα της αγωγής, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, εφόσον η έφεση είναι τυπικά παραδεκτή, εξαφανίζει την απόφαση χωρίς ανάγκη να γίνει δεκτός ως βάσιμος κατ’ ουσίαν κάποιος λόγος της έφεσης. Όμως η εξαφάνιση της απόφασης οριοθετείται από το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της έφεσης, όπως αυτό προσδιορίζεται από τα παράπονα που διατυπώνονται με την έφεση ή τους πρόσθετους λόγους έφεσης του εκκαλούντος ή την αυτοτελή έφεση ή αντέφεση του εφεσίβλητου και των ισχυρισμών που ο τελευταίος προβάλλει ως υπεράσπιση κατά των λόγων της έφεσης, σύμφωνα με το άρθρο 527 αρ.1 ΚΠολΔ, καθώς και εκείνων των ζητημάτων, η έρευνα των οποίων προηγείται ως αναγκαίο προαπαιτούμενο για να ληφθεί απόφαση σχετικά με τα παράπονα της έφεσης, τα οποία κατά νόμο εξετάζει αυτεπαγγέλτως το δικαστήριο, όπως είναι το ορισμένο ή η νομική βασιμότητα της αγωγής (ΕφΠατρ 161/2019, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Αν ο ερημοδικασθείς εκκαλών αρνηθεί τους αγωγικούς ισχυρισμούς ή προβάλλει εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς τη βάση της αγωγής, η απόφαση πλήττεται στο σύνολό της και πρέπει να εξαφανιστεί ως προς όλες τις διατάξεις της (ΕφΔωδ 136/2009, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ).
Η κρινόμενη έφεση στρεφόμενη κατά της υπ’αριθμ.40/26.3.2019 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας και της συνεκκαλουμένης μη οριστικής υπ’αριθμ. 248/10.9.2018 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, αμφότερες των οποίων εκδόθηκαν ερήμην των εναγομένων, κατά την τακτική διαδικασία, παραδεκτά και αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου [άρθρο 17 Α ΚΠολΔ] προκειμένου να συζητηθεί κατά την ίδια διαδικασία. Έχει δε ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις [ΚΠολΔ 495, 496, 498, 499, 511, 513 §§1 περ.β και 2, 518§2], δεδομένου και του ότι έχει καταβληθεί από τους εκκαλούντες το απαιτούμενο κατά το άρθρο 495 παρ.3 ΚΠολΔ παράβολο, όπως βεβαιώνεται στην υπ’αριθμ../20.5.2019 έκθεση κατάθεσης ενδίκου μέσου της Γραμματείας του Ειρηνοδικείου Πύργου, και εμπρόθεσμα εντός δύο [2] ετών από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης [26.3.2019], καθώς από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας δεν προκύπτει ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλουμένης. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και η συνεκκαλουμένη στο σύνολό τους, κατά τη διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ και σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην ανωτέρω υπό στοιχείο [α] νομική σκέψη της παρούσας, καθώς άπαντες οι λόγοι εφέσεως αφορούν την πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο και να εξεταστεί περαιτέρω η από 02.8.2016 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./05.10.2016 αγωγή ως προς το παραδεκτό και το νομικά και ουσιαστικά βάσιμο αυτής.
Με την κρινόμενη αγωγή, η ενάγουσα εκθέτει ότι τυγχάνει αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος ενός ακινήτου [ελαιοστασίου], συνολικού εμβαδού τετρακοσίων ογδόντα ενός τετραγωνικών μέτρων και εβδομήντα εκατοστών [481,70 τ.μ.], κείμενου στη θέση «Μ.» και ειδικότερα στην παρυφή του εγκεκριμένου σχεδίου του υφιστάμενου και πριν από το 1923 οικισμού Κοινότητας Αμπελώνας Ηλείας, όπως αυτό περιγράφεται αναλυτικά κατά θέση, έκταση και όρια στο αγωγικό δικόγραφο, το οποίο απέκτησε δυνάμει του υπ’ αριθμ../1989 συμβολαίου ανταλλαγής ακινήτων του Συμβολαιογράφου Αθηνών ., νομίμως μεταγεγραμμένου. Ότι το ακίνητο αυτό τυγχάνει περίκλειστο, στερούμενο της αναγκαίας διόδου προς το δημόσιο-κοινόχρηστο δρόμο, διότι ο φερόμενος ως ευρισκόμενος στα δυτικά του οικοπέδου της δρόμος δεν υφίσταται και στη θέση αυτή, δυτικά – νοτιοδυτικά, υπάρχει ακίνητο των εναγομένων. Ότι σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μονοπάτι που δεν καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες επικοινωνίας του ακινήτου της με το δημόσιο δρόμο και η χρήση του είναι ανέφικτη ενόψει της κατάληψής του από παρόδιους ιδιοκτήτες, μεταξύ των οποίων και οι εναγόμενοι. Ότι οι σύγχρονες καλλιεργητικές ανάγκες απαιτούν πρόσβαση στο ακίνητό της με οχήματα και με καλλιεργητικά μηχανήματα, γεγονός που καθίσταται αδύνατο δια μέσου του προαναφερθέντος στα δυτικά του ακινήτου της δρόμου. Ότι οι εναγόμενοι τυγχάνουν συγκύριοι, συννομείς και συγκάτοχοι ενός αγροτεμαχίου, εμβαδού έξι χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων [6.000 τ.μ.], το οποίο είναι όμορο με το δυτικό-νοτιοδυτικώς κείμενο ακίνητό της [ενάγουσας]. Ότι το ακίνητο των εναγομένων, το οποίο ανήκει σε έκαστο εξ αυτών κατά ποσοστό 50% αδιαιρέτως, έχοντας περιέλθει σε αυτούς κατά τον ειδικότερα αναφερόμενο στην αγωγή τρόπο, έχει πρόσοψη, στη δυτική πλευρά αυτού, με τον δημόσιο δρόμο. Ότι παλαιότερα οι εναγόμενοι, προς το σκοπό εξυπηρέτησης των αναγκών του αγροτεμαχίου της, της επέτρεπαν τη διέλευση δια μέσου του δικού τους ακινήτου, πλην, όμως, το πρώτο δεκαήμερο του 2013 απαγόρευσαν τη διέλευσή της εντός του ακινήτου τους. Με βάση το ιστορικό αυτό ζητά να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της παράσχουν την αναφερόμενη δίοδο, όπως αυτή περιγράφεται αναλυτικά στην υπό κρίση αγωγή και εμφαίνεται στο από Αυγούστου 2018 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού – συγκοινωνιολόγου ., να της παραδώσουν την οιονεί νομή της συσταθείσας δουλείας διέλευσης, να καταβληθεί στους εναγομένους ως αποζημίωση, λόγω της μείωσης της αξίας του ακινήτου τους από τη σύσταση δουλείας, το ποσό των πεντακοσίων ευρώ [500,00 €], να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στη δικαστική της δαπάνη.
Σημειωτέον ότι περίληψη της κρινόμενης αγωγής στις 02 Οκτωβρίου 2018 καταχωρήθηκε στα βιβλία διεκδικήσεων του Υποθηκοφυλακείου Πύργου στον τόμο . και με αριθμό . [βλ. το Αριθ. Β. Γεν. Εκθ. ./04.10.2018 πιστοποιητικό του Υποθηκοφύλακα Πύργου].
[β] Κατά τα άρθρα 1012 και 1013 ΑΚ, αν το ακίνητο στερείται της αναγκαίας διόδου προς το δρόμο, έχει δικαίωμα ο κύριος αυτού να απαιτήσει δίοδο από τους γείτονες, έναντι ανάλογης αποζημίωσης. Η κατεύθυνση της διόδου και η έκταση του δικαιώματος για τη χρήση της, καθώς και η αποζημίωση που πρέπει να καταβληθεί, καθορίζονται με δικαστική απόφαση. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι το ακίνητο στερείται της αναγκαίας διόδου όταν δεν έχει διέξοδο προς το δρόμο (δημόσιο, δημοτικό, κοινοτικό), που να εξυπηρετεί την κανονική και σύμφωνη με τον προορισμό του εκμετάλλευση. Πότε συμβαίνει αυτό δεν κρίνεται από τις υποκειμενικές συνθήκες του ιδιοκτήτη του φερόμενου ως περίκλειστου ακινήτου, αλλά αντικειμενικά από τις συνθήκες της συγκεκριμένης περίπτωσης και ειδικότερα από τον προορισμό του ακινήτου, τις ανάγκες του και τις ειδικότερες συνθήκες της περιοχής ανεξάρτητα αν πρόκειται για ακίνητο αστικό ή αγροτικό, με κριτήριο την ωφέλεια του περίκλειστου ακινήτου και την όσο το δυνατόν μικρότερη ζημία των γειτονικών ακινήτων στα οποία θα χαραχθεί ή θα διαπλατυνθεί, χωρίς το Δικαστήριο να έχει υποχρέωση να δεχτεί το αίτημα του δικαιούχου ενάγοντος αναφορικά με την χάραξη ή την τυχόν διαπλάτυνση της διόδου αν κρίνει ότι ο τρόπος αυτός είναι επιζήμιος. Το δικαστήριο θα προτιμήσει την προσφορότερη δίοδο και εκείνη που δεν απαιτεί μεγάλες δαπάνες χαράσσοντας τη δίοδο, που κατά την κρίση του παρέχει συντομότερη επικοινωνία με τον δημόσιο δρόμο, δεν πρέπει όμως να ακολουθήσει την αρχή της συντομότερης διόδου, όταν η τήρησή της εμφανίζει μεγάλες φυσικές ή τεχνητές δυσχέρειες, είτε πλήττει υπερβολικά το ακίνητο από το οποίο θα διέλθει η δίοδος. Η σχετική αγωγή ασκούμενη από τον κύριο του ακινήτου, που στερείται επαρκούς διόδου, απευθύνεται κατά του κυρίου του ακινήτου, το οποίο μεσολαβεί μεταξύ του ακινήτου αυτού και του δημόσιου, δημοτικού ή κοινοτικού δρόμου, και εάν μεταξύ του ακινήτου του ενάγοντος και του δρόμου αυτού μεσολαβούν περισσότερα από ένα ακίνητα, απευθύνεται κατά των κυρίων όλων των ακινήτων. Αν όμως υπάρχουν περισσότεροι από ένας δημόσιοι, δημοτικοί ή κοινοτικοί δρόμοι, με τους οποίους μπορεί να συνδεθεί το ακίνητο του ενάγοντος με δίοδο, παρεχόμενη κατά τις πιο πάνω διατάξεις, ο ενάγων δεν υποχρεούται να απευθύνει την αγωγή του κατά των κυρίων όλων των ακινήτων που παρεμβάλλονται μεταξύ του ακινήτου του και όλων αυτών των δρόμων, αλλά απόκειται στον εναγόμενο να ισχυρισθεί και να αποδείξει ότι υπάρχει άλλο ακίνητο, από το οποίο μπορεί να παρασχεθεί δίοδος, λιγότερο επαχθής από αυτή που ζητείται με την αγωγή. Ο ισχυρισμός αυτός του εναγομένου διαμορφώνεται δικονομικά σε αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής, με την απόδειξη δε αυτή, η αγωγή απορρίπτεται ως ουσία αβάσιμη. Εξάλλου, ως ανάλογη αποζημίωση, κατά το άρθρο 1012 ΑΚ, νοείται η καλύπτουσα κάθε ζημία του κυρίου του βαρυνομένου ακινήτου και συνεπώς η αποζημίωση αυτή περιλαμβάνει όχι μόνο την μείωση της αξίας του γειτονικού ακινήτου αλλά και κάθε άλλη ζημία που προκύπτει από τη δημιουργία του βάρους, όπως από την βλάβη ή την εκρίζωση δένδρων, από την καταστροφή τεχνικών έργων ή από τη μείωση της προσόδου του ακινήτου κατά τον χρόνο συζήτησης της σχετικής αγωγής (ΑΠ 442/2021, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1352/2010, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 643/2006, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΔωδ 346/2005, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΠΠΑθ 2499/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ).
(γ) Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 89 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με το άρθρο πρώτο του άρθρου 1 Ν. 4335/2015 (έναρξη ισχύος σύμφωνα με το άρθρο ένατο παρ. 4 του αυτού άρθρου και νόμου από 01ης.01.2016), «Η προσεπίκληση ασκείται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για την αγωγή και κοινοποιείται στον προσεπικαλούμενο. Η άσκηση της προσεπίκλησης έχει τα αποτελέσματα, που έχει και η άσκηση της αγωγής». Η προσεπίκληση, που ασκείται στο πλαίσιο εμπράγματης ή μικτής αγωγής περί ακινήτου (άρθρο 220 του ΚΠολΔ), απαιτείται να εγγραφεί στα βιβλία διεκδικήσεων [ΕφΛαρ 361/2020, ηλεκτρονική έκδοση νομολογίας ΔΣΑ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»].
Η προσεπίκληση είναι ένδικο βοήθημα αναγκαστικής συμμετοχής τρίτου προσώπου, μη διαδίκου, στη μεταξύ άλλων εκκρεμή δίκη, και ορίζεται περιοριστικά στις τρεις περιπτώσεις των άρθρων 86, 87 και 88 ΚΠολΔ. Με την άσκηση της προσεπίκλησης διευρύνονται τα υποκειμενικά όρια της δίκης και το τρίτο πρόσωπο καθίσταται διάδικος [ΕφΑθ 6271/2019, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ].
(δ) Αναγκαστική ομοδικία κατά το άρθρο 76 παρ.1 του ΚΠολΔ δεν σημαίνει αναγκαστική συμμετοχή όλων των ομοδίκων στο εισαγωγικό δικόγραφο της δίκης, με την έννοια της εξάρτησης από αυτό του παραδεκτού της αγωγής, παρά μόνο όταν ο νόμος ρητά επιτάσσει, με ποινή απαραδέκτου, την κοινή νομιμοποίηση όλων των αναγκαίων ομοδίκων (άρθρα 478, 517, 543, 558, 588 § 1, 609, 936 § 2 ΚΠολΔ). Αντίθετα, στις λοιπές περιπτώσεις, το δικόγραφο της αγωγής δεν είναι απαράδεκτο, από το λόγο ότι δεν απευθύνεται κατά όλων των ομοδίκων, αλλά απλώς χορηγείται δικαίωμα και στον εναγόμενο να προσεπικαλέσει στη δίκη τους μη εναχθέντες ομοδίκους του, το δε δικαστήριο, εάν κρίνει αναγκαία την παρέμβαση αυτών στη δίκη, έχει εξουσία να διατάξει και αυτεπαγγέλτως την προσεπίκλησή τους (ΑΠ 1824/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 337/2016,Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ ΕφΑθ 3389/2003, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ).
(ε) Κατά τη διάταξη του άρθρου 90 ΚΠολΔ, αν υπάρχει περίπτωση να προσεπικαλέσει ένας διάδικος κάποιον τρίτο και το δικαστήριο κρίνει αναγκαία την παρέμβασή του στη δίκη, έχει την εξουσία να διατάξει και αυτεπαγγέλτως την προσεπίκλησή του, με απόφαση που ορίζει με την επιμέλεια ποιου διαδίκου θα γίνει η προσεπίκληση καθώς και τον χρόνο, κατά τον οποίο πρέπει να γίνει, η προσεπίκληση όμως που διατάχθηκε επιτρέπεται να γίνει και με την επιμέλεια οποιουδήποτε άλλου διαδίκου. Η διάταξη αυτή, αποτελούσα ειδικότερη εκδήλωση της κατά το άρθρο 245 παρ.1 του ίδιου Κώδικα εξουσίας του δικαστηρίου « να διατάξει οτιδήποτε μπορεί να συντελέσει στη διάγνωση της διαφοράς», θέτει ως προϋπόθεση της προσεπίκλησης με δικαστική διαταγή να συντρέχει μία από τις περιοριστικά αναφερόμενες στις διατάξεις των άρθρων 86 έως 88 του ως άνω Κώδικα περιπτώσεις προσεπίκλησης τρίτου από διάδικο, μεταξύ των οποίων και η προσεπίκληση του αναγκαίου ομοδίκου. Η προσεπίκληση μπορεί να διαταχθεί το πρώτον στο δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας (ΟλΑΠ 24/1996 ΕλλΔνη 1997, 30, ΕφΠειρ 337/2016 ο.π. ΕφΘεσ 1304/1993 Αρμ.1993, 1143).
Από τα έγγραφα, που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων [άρθρα 336 παρ.3, 339, 395 ΚΠολΔ], την υπ’αριθμ. ./25.10.2016 ένορκη βεβαίωση της . ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών ., η οποία δόθηκε επιμελεία της ενάγουσας, κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των αντιδίκων της – εναγομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 421-424 ΚΠολΔ [βλ. τις υπ’ αριθμ. .Γ & .Γ/19.10.2016 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πατρών, με έδρα το Πρωτοδικείο Ηλείας, ., με συνημμένη σε αυτές την από 19 Οκτωβρίου 2016 κλήση για εξέταση μαρτύρων], την υπ’αριθμ. ./25.10.2016 ένορκη βεβαίωση του . ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών ., η οποία δόθηκε επιμελεία της ενάγουσας, κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των αντιδίκων της – εναγομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 421-424 ΚΠολΔ [βλ. τις υπ’αριθμ. . Γ & .Γ/19.10.2016 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πατρών, με έδρα το Πρωτοδικείο Ηλείας, ., με συνημμένη σε αυτές την από 19 Οκτωβρίου 2016 κλήση για εξέταση μαρτύρων], την από 11 Νοεμβρίου 2016 τεχνική έκθεση του Πολιτικού Μηχανικού – Συγκοινωνιολόγου ., που προσκομίζει με επίκληση η ενάγουσα και η οποία ως γνωμοδότηση εκτιμάται ελεύθερα κατά το άρθρο 390 ΚΠολΔ, την επισκόπηση των φωτογραφιών, που η ενάγουσα επικαλείται και προσκομίζει, την γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητούν οι αντίδικοί της (άρθρα 444 παρ.1 περ. γ, 448 παρ.2, 457 παρ.4 και 458 ΚΠολΔ), τις ομολογίες που συνάγονται από τους ισχυρισμούς των διαδίκων (άρθρα 261 και 352 ΚΠολΔ), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως [άρθρο 336 ΚΠολΔ],αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Η ενάγουσα είναι αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος ενός ακινήτου, που βρίσκεται στη θέση «Μ.» και ειδικότερα στη παρυφή του εγκεκριμένου σχεδίου του υφιστάμενου και πριν από το έτος 1923 οικισμού κοινότητας Αμπελώνα Ηλείας, έκτασης τετρακοσίων ογδόντα ενός τετραγωνικών μέτρων και 0,70 [481,70 τ.μ.], το οποίο εμφαίνεται με τα κεφαλαία αλφαβητικά στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Α στο από μηνός Μαΐου 1984 τοπογραφικό διάγραμμα του Πολιτικού Μηχανικού . και συνορεύει γύρωθεν βόρεια σε πλευρά Α-Δ μήκους μέτρων είκοσι έξι [26,00] με ιδιοκτησία κληρονόμων ., ανατολικά σε πλευρά Δ-Γ μήκους μέτρων δέκα επτά και 0,20 [17,20 τ.μ.] με ιδιοκτησία ., νότια σε πλευρά Γ-Β μήκους μέτρων είκοσι εννέα [29] με ιδιοκτησία . και ήδη ιδιοκτησία αδελφών . και δυτικά σε πλευρά Α-Β μήκους μέτρων δέκα επτά και 0,70 [17,70] με δρόμο πλάτους μέτρων δύο και 0,50 [2,50]. Το ακίνητο αυτό περιήλθε στην ενάγουσα, δυνάμει του υπ’αριθμ../30.8.1989 συμβολαίου ανταλλαγής ακινήτων του Συμβολαιογράφου Αθηνών ., νόμιμα μεταγεγραμμένου στον τόμο . και με αριθμό . των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου του Δήμου Πύργου Ηλείας. Αντίστοιχα οι εναγόμενοι και η μη διάδικος ., η οποία τυγχάνει τέκνο και αδερφή της πρώτης και του δεύτερου των εναγομένων, αντίστοιχα, είναι συγκύριοι, συννομείς και συγκάτοχοι, κατά ποσοστό 16/24, 4/24 και 4/24 εξ αδιαιρέτου, αντίστοιχα, ενός αγροτεμαχίου, εκτάσεως έξι [6] στρεμμάτων, στην ίδια ως άνω θέση «Μ.» Αμπελώνα, το οποίο συνορεύει κατά τον τίτλο κτήσης με επαρχιακή οδό, με αγρό ., με ιδιοκτησία ., με ιδιοκτησία . και με ελαιοστάσιο .. Το εν λόγω ακίνητο περιήλθε αρχικά σε μεγαλύτερη έκταση οκτώ [8] στρεμμάτων στη πρώτη των εναγομένων και στον σύζυγό της ., κατά ποσοστό ½ [άλλως 12/24] αδιαιρέτως σε έκαστο εξ αυτών, αιτία πωλήσεως, δυνάμει του υπ’ αριθμ../1972 συμβολαίου αγοραπωλησίας του Συμβολαιογράφου Πύργου ., νόμιμα μεταγεγραμμένου στον τόμο . και αριθμό . των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πύργου, τμήμα του οποίου, εκτάσεως δύο [2] στρεμμάτων, μεταβιβάστηκε με το υπ’ αριθμ../1981 συμβόλαιο αγοραπωλησίας της Συμβολαιογράφου Πύργου ., νόμιμα μεταγεγραμμένο στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πύργου στον τόμο . και με αριθμό .. Στις 10 Οκτωβρίου 1981 απεβίωσε ο ανωτέρω συγκύριος . και κατέλιπε, κατά τον χρόνο θανάτου του, μοναδικούς εξ αδιαθέτου κληρονόμους του την πρώτη εναγομένη, σύζυγό του, και τα τρία τέκνα του, ήτοι τον δεύτερο εναγόμενο, την . και τον ., κατά ποσοστό ένα τέταρτο [¼] εξ αδιαιρέτου έκαστο επί της κληρονομιαίας περιουσίας του, μεταξύ της οποίας περιλαμβανόταν και το ανήκον σε αυτόν ποσοστό ένα δεύτερο [½] [άλλως 12/24] εξ αδιαιρέτου επί του απομένοντος ως άνω ακινήτου των έξι [6] στρεμμάτων στη θέση «Μ.». Συνεπώς, εκ του ανωτέρω ακινήτου περιήλθε σε έκαστο από τους εναγομένους, από την κληρονομία του ., ποσοστό 1/8 [άλλως 3/24 εξ αδιαιρέτου]. Εν συνεχεία, στις 22 Φεβρουαρίου 1988 απεβίωσε στον Πύργο Ηλείας ο εκ των ανωτέρω κληρονόμων ., ο οποίος κατέλιπε κατά τον χρόνο θανάτου του μοναδικούς εξ αδιαθέτου κληρονόμους τους εναγομένους [μητέρα και αδερφό του] και την . [αδερφή του], κατά ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου έκαστο επί της κληρονομιαίας περιουσίας του, μεταξύ της οποίας περιλαμβανόταν και το περιελθόν σε αυτόν ποσοστό του 1/8 [άλλως 3/24] εξ αδιαιρέτου επί του ανωτέρω ακινήτου. Συνεπώς εκ του ανωτέρω ακινήτου περιήλθε σε έκαστο από τους εναγομένους και την . από κληρονομία του . ποσοστό 1/24 εξ αδιαιρέτου. Με την υπ’ αριθμ../29.8.1994 πράξη αποδοχής κληρονομίας της Συμβολαιογράφου Πύργου ., νόμιμα μεταγεγραμμένης στον τόμο . και με αριθμό . των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πύργου, την οποία προσκομίζουν και επικαλούνται οι εναγόμενοι, οι τελευταίοι [εναγόμενοι] και η . αποδέχτηκαν για λογαριασμό τους αλλά και για λογαριασμό του μεταποβιώσαντος . την κληρονομία του ., έκαστος κατά το ποσοστό των 3/24 εξ αδιαιρέτου, καθώς επίσης με την ίδια πράξη οι εναγόμενοι και η . αποδέχτηκαν την κληρονομία του ., έκαστος κατά το ποσοστό του 1/24 αδιαιρέτως. Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι συγκύριοι, συννομείς και συγκάτοχοι του ανωτέρω ακινήτου των έξι [6] στρεμμάτων, επί του οποίου η ενάγουσα αιτείται την παροχή διόδου, τυγχάνουν η πρώτη εναγομένη κατά ποσοστό 16/24 εξ αδιαιρέτου, ο δεύτερος εναγόμενος κατά ποσοστό 4/24 εξ αδιαιρέτου και η μη διάδικος . κατά ποσοστό 4/24 εξ αδιαιρέτου. Ωστόσο η αγωγή δεν ασκήθηκε και κατά της συγκύριας ., ούτε προσεπικλήθηκε στη παρούσα δίκη επί της αγωγής αυτής από τον εναγόμενο, ούτε παρέστη αυτοκλήτως ως αναγκαία ομόδικος. Ενόψει τούτου, και δοθέντος περαιτέρω ότι το Δικαστήριο κρίνει αναγκαία τη συμμετοχή όλων των συγκύριων του επιδίκου ακινήτου των έξι [6] στρεμμάτων στην παρούσα εκκρεμή δίκη, συντρέχει περίπτωση, αφού αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης, να διαταχθεί αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 90 ΚΠολΔ, η προσεπίκληση της ανωτέρω συγκύριας, συννομέα και συγκατόχου . στην παρούσα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου δίκη, η οποία θα γίνει με την επιμέλεια της ενάγουσας μέσα σε προθεσμία εκατόν είκοσι [120] ημερών από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης και σε δικάσιμο που θα προσδιοριστεί αρμοδίως με την επιμέλεια της ίδιας αλλά θα απέχει τουλάχιστον τριάντα [30] ημέρες από την κοινοποίηση της προσεπίκλησης, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας. Είναι αυτονόητο, ενόψει και του εδαφ.β του άρθρου 90 του ΚΠολΔ ότι την προσεπίκληση μπορεί να επισπεύσουν και οι εναγόμενοι.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την από 20 Μαΐου 2019 [αριθμός έκθεσης κατάθεσης ./20.5.2019, αριθμός έκθεσης προσδιορισμού ΜΤ./09.10.2019] έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 40/26.3.2019 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας και της αυτοδικαίως συνεκκαλουμένης υπ’ αριθμ. 248/10.9.2018 απόφασης του ιδίου ως άνω Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη άνω υπ΄ αριθμ. 40/26.3.2019 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας και την αναγκαίως θεωρουμένη ως συμπροσβαλλομένη, προεκδοθείσα υπ’ αριθμ. 248/10.9.2018 μη οριστική απόφαση του ίδιου πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, επί της οποίας στηρίχθηκε η εκκαλουμένη οριστική απόφαση.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και ΔΙΚΑΖΕΙ την από 02 Αυγούστου 2016 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./05.10.2016 αγωγή.
ΑΝΑΒΑΛΛΕΙ την έκδοση οριστικής απόφασης.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την προσεπίκληση, με την επιμέλεια της ενάγουσας, μέσα σε προθεσμία εκατόν είκοσι (120) ημερών από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης και σε δικάσιμο που θα προσδιοριστεί αρμοδίως με την επιμέλεια της ίδιας αλλά θα απέχει τουλάχιστον τριάντα [30] ημέρες από την κοινοποίηση της προσεπίκλησης, της ..
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πύργο Ηλείας, στις 15 Ιουνίου 2022.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
