Πλήγμα στη γραφειοκρατία και ελπίδα από τη Διεύθυνση Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών (ΔΕΔ) – «Βροχή» τα ραβασάκια ενόψει παραγραφής – Ανάγκη παρέμβασης με νόμο από το υπουργείο Οικονομικών
ΚΩΣΤΗΣ ΠΛΑΝΤΖΟΣ
Δυσανάλογα βαριά πρόστιμα «σβήνει» η Διεύθυνση Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών (ΔΕΔ). Φορολογική νομοθεσία από τον καιρό των Μνημονίων, είναι η βασική αιτία που σήμερα επιβάλλονται υπέρογκα και άδικα πρόστιμα από την ΑΑΔΕ.
Σαν αυτά:
- για ηλεκτρονική υποβολή ΜΥΦ (δηλαδή μια απλή δήλωση πληροφοριακού χαρακτήρα από την οποία δεν προκύπτει καν υποχρέωση πληρωμής) η οποία ξεκίνησε να συντάσσεται εμπρόθεσμα πριν τα μεσάνυχτα, αλλά τέλειωσε και απεστάλη λίγα λεπτά μετά: πρόστιμο 250 ευρώ, επειδή «έκλεισε» η διορία υποβολής.
- για μια δήλωση απόδοσης Φόρου Διαμονής, ύψους έξι (6) ευρώ: επιβολή 250 ευρώ, επειδή υποβλήθηκε αρχές Σεπτεμβρίου αντί 31 Αυγούστου. Πρόστιμο 4.200% (!) εν σχέσει με το ύψος παράβασης…
- για 10 εκπρόθεσμες δηλώσεις Φόρου Διαμονής, συνολικού ύψους 86,18 ευρώ (και συγκεκριμένα: Ιανουάριος 8,56€, Φεβρουάριος 3,82€, Μάρτιος 6,19€, Απρίλιος 22,63€, Μάιος 6,19€, Ιούνιος 6,19€, Ιούλιος 11,66€, Αύγουστος 6,19€, Σεπτέμβριος 6,19€ και Οκτώβριος 8,56€): σύνολο 2.500 ευρώ με 10 αυτοτελή πρόστιμα που πλησιάζουν το 3.000% των παραβάσεων!
Και στις 3 περιπτώσεις αυτές η ΔΕΔ διέγραψε τα πρόστιμα. Στην πράξη επιβεβαίωσε ότι η «ταρίφα» της Εφορίας (από 100 – 250 ευρώ ανά παράβαση) για τυπική παράλειψη άνευ φορολογικής αξίας, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας που υπαγορεύεται από το Σύνταγμα. Στο παράδειγμα για Φόρο Διαμονής (μηνός Φεβρουαρίου) ύψους 3,82 ευρώ, το πρόστιμο των 250 ευρώ μεταφράζεται σε προσαύξηση …6.500%!
«Βρέχει κατοστάρικα»
Τέτοια πρόστιμα επιβάλλονται σωρηδόν όμως τις τελευταίες ημέρες του χρόνου, καθώς «τρέχουν» μαζικές διασταυρώσεις από την ΑΑΔΕ ενόψει παραγραφής σε 50 ημέρες της χρήσεως 2016. Χιλιάδες επιτηδεματίες βρίσκουν καθημερινά τέτοια «ραβασάκια» στο mail ή στις ειδοποιήσεις τους στο taxisnet.
Αυτό και μόνο μαρτυρά την ανάγκη παρέμβασης του υπουργείου Οικονομικών. Το 2013 επεβλήθησαν θηριώδη αυτοτελή πρόστιμα, επειδή υπήρχε το κίνημα «Δεν πληρώνω».
Τώρα πλέον καταγράφεται υψηλή φορολογική συμμόρφωση, αλλά τα πρόστιμα παραμένουν βαριά ακόμα και για ασήμαντες αιτίες.
Υπό την έννοια αυτή, η ΔΕΔ με τις αποφάσεις της δεν «έσωσε» απλώς κάποιους μικρομεσαίους, αλλά και έσωσε και το κύρος του Κράτους. Συνιστούν νίκη για τη λογική και πλήγμα για την άκαμπτη γραφειοκρατία.
Όχι μόνο γιατί με τα πρόστιμα αυτά προσβάλλεται η αρχή της χρηστής διοίκησης -χωρίς την οποία δεν μπορεί να υπάρξει Κράτος με οικειοθελή συμμόρφωση και ενεργό συμμετοχή του πολίτη. Ούτε μόνο επειδή παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας των ποινών. Ούτε επίσης γιατί, ενώ οι VIP φορολογούμενοι πληρώνουν για να έχουν ένα «στρατό» από δικηγόρους και λογιστές προκειμένου να δικαιωθούν στο ΣτΕ, ο απλός πολίτης υφίσταται καθημερινές μικρές ή μεγάλες αδικίες, χωρίς να μπορεί να βρει πουθενά αλλού το δίκιο του.
Αλλά κυρίως διότι, με βάση και το σκεπτικό των αποφάσεων που δημοσιεύει η ΔΕΔ και ισχύουν για όλους, επικρατεί η λογική του νομοθέτη, και όχι η στείρα και επιζήμια γραφειοκρατία!
Για παράδειγμα:
Στην περίπτωση ενός άλλου επιρριπτόμενου φόρου όπως ο ΦΠΑ (άρθρ. 38 παρ. 6 του ν. 2859/2000) το υπουργείο Οικονομικών έχει προβλέψει το εξής πολύ λογικό: αν στη δήλωση ΦΠΑ προκύπτει μικροποσόν προς απόδοση κάτω από 30 ευρώ, καταβάλλεται στο Δημόσιο σε επόμενη φορολογική περίοδο μαζί με τυχόν οφειλή από επόμενη δήλωση. Επιτρέπει δηλαδή να μη πληρωθούν μικροποσά άνευ σημασίας, μέχρι να ξεπεράσουν τα 30 ευρώ προοδευτικά.
Αντιθέτως όμως, για επιρριπτόμενο φόρο όπως ο Φόρος Διαμονής, επιβάλλει 250 ευρώ πρόστιμα για μόλις 3 ή 6 ευρώ, επειδή η επιχείρηση άργησε να τα αποδώσει!
Και όσο το υπουργείο Οικονομικών δεν παρεμβαίνει, το Κράτος θα επιβάλλει έτσι δυσανάλογα βαριές κυρώσεις για ευτελή ποσά, εφαρμόζοντας δύο μέτρα και δύο σταθμά για παρακρατούμενους φόρους! Επιβαρύνει και άλλο όμως γραφειοκρατικά και οικονομικά τις τουριστικές επιχειρήσεις, που τις έχει καταστήσει «εισπράκτορα» του κράτους και για τον «κεφαλικό» Φόρο Διαμονής –και όχι μόνο- όπως από χρόνια είναι ήδη και για τον ΦΠΑ.