Προσωπική διαφορά είναι ένας παράγοντας που απαλύνει την μεγάλη πτώση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων ή των συνταξιούχων (λόγω της οικονομικής κρίσης) και αφορά μόνο τους παλαιότερους.
Με απλά λόγια ισχύει το εξής:
επειδή λόγω της κρίσης οι μισθοί του δημοσίου και οι συντάξεις μειώθηκαν, για να μην υπάρχει τεράστια πτώση στους παλιούς συνταξιούχους ή στους παλιούς δημοσίους υπαλλήλους που είχαν υψηλούς μισθούς, η προσωπική διαφορά εφαρμόστηκε για να μετριάσει την απότομη πτώση.
Έτσι παρόλο που οι νέες συντάξεις και οι μισθοί των νέων υπαλλήλων του δημοσίου πέσαν αρκετά, οι συντάξεις των παλαιότερων συνταξιούχων καθώς και οι μισθοί των παλαιότερων υπαλλήλων συγκρατήθηκαν έως ένα βαθμό λόγω της προσωπικής διαφοράς (δηλαδή δεν πέσαν τόσο πολύ όσο των νέων υπαλλήλων και συνταξιούχων).
Βέβαια οποιαδήποτε μελλοντική αύξηση γίνει στους μισθούς και στις συντάξεις, η αύξηση αυτή θα απορροφάται από την προσωπική διαφορά:
δηλαδή οι παλιοί συνταξιούχοι και οι παλιοί δημόσιοι υπάλληλοι δεν θα λάβουν αύξηση καθώς ήδη λαμβάνουν περισσότερα χρήματα λόγω της προσωπικής διαφοράς.
Η αύξηση στους παλιούς ασφαλισμένους και δημοσίους υπαλλήλους θα φανεί μόνο όταν αυτή ξεπεράσει το ποσό της προσωπικής διαφοράς.