ΣτΕ Δ΄ 2257/2025
Πρόεδρος: Ηλ. Μάζος, Αντιπρόεδρος
Εισηγήτρια Αλ. Γεωργαντοπούλου, Πάρεδρος
Η Διοίκηση δεν κωλύεται να ανακαλέσει παράνομη πράξη εντός πενταετίας από την έκδοσή της, από την καλή πίστη του διοικουμένου, υπέρ του οποίου είχε εκδοθεί η ανακαλούμενη πράξη, και την ανάγκη προστασίας της δημιουργηθείσας σε αυτόν εμπιστοσύνης ή για τον λόγο ότι η βλάβη που επέρχεται σε αυτόν από την ανάκληση είναι δυσαναλόγως μεγαλύτερη από το όφελος για το δημόσιο συμφέρον ούτε υποχρεούται να συνεκτιμήσει τα στοιχεία αυτά πριν αποφασίσει αν θα ανακαλέσει ή όχι την πράξη. Η δε ανάκληση παράνομης πράξης δεν προϋποθέτει απαραιτήτως την συνδρομή υπαιτιότητας ή επίμεμπτης συμπεριφοράς του διοικουμένου κατά την έκδοση της ανακαλούμενης.
Αβάσιμοι οι λόγοι ακυρώσεως ότι η επίδικη ανακλητική πράξη, ένα περίπου έτος μετά την έκδοση της ανακαλούμενης ως παράνομης, αντίκειται στις αρχές της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, ενώ αλυσιτελώς υποστηρίζει η αιτούσα ότι δεν βαρύνεται με υπαιτιότητα όσον αφορά την έκδοση της ανακαλούμενης πράξης.
Λόγος ότι η ανάκληση εχώρησε κατά κατάχρηση εξουσίας προβάλλεται μεν παραδεκτώς, εφόσον η ανάκληση πράξης ως παράνομης εντός πενταετίας από την έκδοσή της εξετάζεται από την άποψη της τυχόν κατάχρησης εξουσία, ως μέτρου της “διοικητικής ηθικής”, είναι, όμως, απορριπτέος ως αναπόδεικτος διότι, κατά τα παγίως κριθέντα, η στοιχειοθέτηση του λόγου περί κατάχρησης εξουσίας προϋποθέτει την έκδοση της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης με σκοπό καταδήλως διάφορο του σκοπού του νόμου στον οποίο στηρίζεται η έκδοσή της χωρίς να αρκούν οι σχετικές περί τούτου ενδείξεις, στην προκειμένη δε περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου δεν αποδεικνύεται, και μάλιστα καταδήλως, η πραγματική βάση του προβαλλόμενου ισχυρισμού της αιτούσας ότι η προσβαλλόμενη ανακλητική πράξη είχε ως κίνητρο την εξυπηρέτηση παράνομων ιδιωτικών συμφερόντων.
