ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Διοικητική Εκτέλεση- Κατάσχεση ακινήτου-Φορολογικές οφειλές εμπίπτουσες στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ)-Υποχρεωτική η κοινοποίηση ή η πλήρης γνώση της έκδοσης και του περιεχομένου συγκεκριμένης ατομικής ειδοποίησης, ως μόνης εκτελεστής, προσβαλλόμενης με ανακοπή πράξης-Μόνη η γνώση των χρεών για την είσπραξη των οποίων επιβλήθηκε η κατάσχεση, που προκύπτει από την ρύθμισή τους ή προηγούμενες πράξεις εκτέλεσης δεν αρκεί, διότι οι καταχωρήσεις των εκτελεστών τίτλων των οφειλών που εμπίπτουν στον ΚΦΔ στερούνται εκτελεστότητας και δεν δύνανται να προσβληθούν με ανακοπή-Απορριπτέος ο ισχυρισμός της Διοίκησης ότι ο ανακόπτων τελούσε σε γνώση των καταχωρήσεων των οφειλών του στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων της Φορολογικής Διοίκησης, λόγω ρύθμισης και προηγούμενων κατασχέσεων εις χείρας τρίτων-Γνώση, όμως, της έκδοσης συγκεκριμένης ατομικής ειδοποίησης και του περιεχομένου αυτής άρα και δυνατότητα άσκησης ανακοπής κατά της ειδοποίησης αυτής μπορεί να συναχθεί όταν σε εύλογο χρονικό διάστημα από την φερόμενη παράδοση της ατομικής ειδοποίησης στα ΕΛΤΑ προς αποστολή της στον οφειλέτη, ο τελευταίος συνήψε ρύθμιση με την φορολογική αρχή για τα χρέη που περιλαμβάνονται στην εν λόγω ατομική ειδοποίηση-Σε τέτοια περίπτωση νομίμως επισπεύδεται κατάσχεση για τις συγκεκριμένες οφειλές-Οριστικές κρίσεις προδικαστικής απόφασης δεν ανακαλούνται-Εφόσον με την προδικαστική απόφαση κρίθηκε ότι μόνη η γνώση των καταχωρήσεων των εκτελεστών τίτλων φορολογικών οφειλών δεν αρκούσε στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν συνέτρεχε λόγος αναστολής της δίκης λόγω υποβολής προδικαστικού ερωτήματος στο ΣτΕ για το συγκεκριμένο ζήτημα, διότι η διάταξη αυτή της προδικαστικής απόφασης δεν μπορούσε να ανακληθεί-Δέχεται εν μέρει την ανακοπή, περιορίζει το χρέος για το οποίο επιβλήθηκε η κατάσχεση στο χρηματικό ποσό που αντιστοιχεί στις οφειλές που περιλαμβάνονταν σε 2 ατομικές ειδοποιήσεις, για τις οποίες κρίθηκε ότι ο ανακόπτων είχε λάβει γνώση της έκδοσης και του περιεχομένου τους.
TO
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΜΗΜΑ B΄
ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 16 Ιανουαρίου 2025, με δικαστή την Κασσιανή Μανωλάκογλου, Πρωτοδίκη Δ.Δ. Ως γραμματέας συμμετείχε η Χρυσούλα Δήμου Μπόζη, δικαστική υπάλληλος,
για να δικάσει την ανακοπή με αριθμό καταχώρησης ΑΚ264/30.1.2024,
του … του …, κατοίκου …., για τον οποίο παρέστη η δικηγόρος Ουρανία Μπρέζιου, που διορίστηκε με το από 9.4.2024 ιδιωτικό έγγραφο παροχής πληρεξουσιότητας με θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του εντολέα της μέσω των υπηρεσιών της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης,
κατά της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, ως εκπροσώπου του Ελληνικού Δημοσίου, εκπροσωπούμενης εν προκειμένω από την Προϊσταμένη του Κέντρου Βεβαίωσης και Είσπραξης (KEΒΕΙΣ) Θεσσαλονίκης, για την οποία παρέστη, με δήλωση της παρ. 2 του άρθρου 133 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, η Φωτεινή Μαρία Σολδάτου, δικαστική πληρεξούσια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, κατά την οποία ο διάδικος που παρέστη στο ακροατήριο ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά, το Δικαστήριο
Μελέτησε τη δικογραφία
Σκέφτηκε κατά το νόμο
1.Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης ανακοπής καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο ύψους 100 ευρώ (βλ. το ηλεκτρονικό παράβολο με κωδικό πληρωμής 667157712954 1007 0044).
2.Επειδή, με την ανακοπή αυτή, η οποία εισάγεται προς νέα συζήτηση μετά την εκτέλεση όσων διατάχθηκαν με την 4010/29.8.2024 προδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, επιδιώκεται, παραδεκτώς, η ακύρωση της …/15.1.2024 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης του Δικαστικού Επιμελητή του Εφετείου Θεσσαλονίκης Θεόδωρου Καρατζιώτη. Με την έκθεση αυτή επιβλήθηκε, σε εκτέλεση της …/2023 (αρ. πρωτ. …/2023) παραγγελίας της Προϊστάμενης της ΔΟΥ Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, αναγκαστική κατάσχεση ιδανικού μεριδίου 62,82% εξ αδιαιρέτου του ανακόπτοντος επί του σε αυτήν την έκθεση περιγραφόμενου ακινήτου, για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων ατομικών φορολογικών οφειλών του τελευταίου αλλά και ληξιπρόθεσμων φορολογικών οφειλών της εταιρείας «…», με έδρα την Κύπρο, κατ΄ επίκληση της ιδιότητάς του ως νομίμου εκπροσώπου του εγκατεστημένου στην Ελλάδα υποκαταστήματος της εταιρείας αυτής. Οι οφειλές αυτές ανέρχονται, σύμφωνα με τον συνημμένο στην έκθεση κατάσχεσης πίνακα χρεών, στο συνολικό ύψος του 1.696.276,59 ευρώ πλέον συνεισπραττομένων ύψους 400.769,73 ευρώ (συνολικό χρέος 2.097.046,32 ευρώ).
3.Επειδή, στον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ΚΔΔ, ν. 2717/1999, Α΄ 97), προβλέπονται τα ακόλουθα: στο άρθρο 217 παρ. 1, όπως ίσχυε προ της τροποποίησής του από το άρθρο 59 του ν.5172/2025 (Α΄10), ότι «Ανακοπή χωρεί κατά κάθε πράξης που εκδίδεται στα πλαίσια της διαδικασίας της διοικητικής εκτέλεσης και, ιδίως, κατά: α) της πράξης της ταμειακής βεβαίωσης του εσόδου β) της κατασχετήριας έκθεσης, γ)… δ)… και ε)…», στο άρθρο 224 ότι: «1. Το δικαστήριο ελέγχει την προσβαλλόμενη πράξη κατά το νόμο και την ουσία, στα όρια της ανακοπής, τα οποία προσδιορίζονται από τους λόγους και το αίτημά της. 2. […] 3. Κατά τον έλεγχο του κύρους των προσβαλλόμενων με την ανακοπή πράξεων της εκτέλεσης, δεν επιτρέπεται ο παρεμπίπτων έλεγχος της νομιμότητας προηγούμενων πράξεων της εκτέλεσης 4. Στην περίπτωση της ανακοπής κατά της ταμειακής βεβαίωσης, επιτρέπεται ο παρεμπίπτων έλεγχος, κατά το νόμο και τα πράγματα, του τίτλου βάσει του οποίου έγινε η βεβαίωση, εφόσον δεν προβλέπεται κατ` αυτού ένδικο βοήθημα που επιτρέπει το έλεγχό του κατά το νόμο και την ουσία ή δεν υφίσταται σχετικώς δεδικασμένο. […]» και στο άρθρο 225 ότι: «Το δικαστήριο, αν διαπιστώσει παράβαση νόμου ή ουσιαστικές πλημμέλειες της προσβαλλόμενης πράξης, προβαίνει στην ολική ή μερική ακύρωση ή την τροποποίησή της. Σε διαφορετική περίπτωση, προβαίνει στην απόρριψη της ανακοπής».
4.Επειδή, ο Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013, A’ 170), όπως ίσχυε κατά τον χρόνο έκδοσης των εκτελεστών τίτλων για την είσπραξη των οποίων επιβλήθηκε η προσβαλλόμενη κατάσχεση (βλ. παρ. 13 του άρθρου 66 και ήδη 72 του εν λόγω Κώδικα, όπως το άρθρο 66 αναριθμήθηκε με το άρθρο 8 του ν. 4337/2015, Α’ 129, και όπως οι παρ. 1 – 29 προστέθηκαν στο άρθρο αυτό με την παρ. 1 του άρθρου 50 του ν. 4223/2013, Α’ 287) και εφαρμόζεται, εν προκειμένω, λόγω της φύσης των σχετικών οφειλών (βλ. άρθρο 2 του ίδιου Κώδικα παρ. 1 περ. α, β, γ και ε), ορίζει στο άρθρο 30, όπως η παρ. 1 του άρθρου αυτού αντικαταστάθηκε από το άρθρο 46 παρ.1 του ν.4223/2013 (Α΄287), ότι «1.Πράξη προσδιορισμού φόρου είναι η πράξη, με την οποία καθορίζεται το ποσό της φορολογικής οφειλής ή απαίτησης του φορολογουμένου για μια ή περισσότερες φορολογικές περιόδους ή για ένα ή περισσότερα φορολογικά έτη ή διαχειριστικές περιόδους ή για μια ή περισσότερες φορολογικές υποθέσεις. Με την πράξη προσδιορισμού φόρου συνιστάται και βεβαιώνεται η φορολογική οφειλή ή απαίτηση του φορολογούμενου. Η πράξη αυτή καταχωρίζεται ως εισπρακτέο ή επιστρεπτέο ποσό στα βιβλία της Φορολογικής Διοίκησης…» και στο άρθρο 45 ότι «1.Η είσπραξη των φόρων και των λοιπών εσόδων του Δημοσίου που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα πραγματοποιείται δυνάμει εκτελεστού τίτλου. 2. Εκτελεστοί τίτλοι από το νόμο είναι: α) στην περίπτωση άμεσου προσδιορισμού φόρου, ο προσδιορισμός του φόρου, όπως προκύπτει ταυτόχρονα με την υποβολή της δήλωσης, β) στην περίπτωση διοικητικού προσδιορισμού φόρου…». Περαιτέρω, ο νεότερος Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ, ν. 4987/2022, A΄206/4.11.2022), όπως ίσχυε πριν από την κατάργησή του (πλην των άρθρων 39, 54Ζ και 70) από το άρθρο 86 του ν. 5104/2024 (Α’ 58), ορίζει τα ακόλουθα: στο άρθρο 47 ότι: «1. Σε περίπτωση μη καταβολής των ποσών που αναφέρονται στην πράξη προσδιορισμού του φόρου ή στην πράξη επιβολής προστίμων ή στην πράξη εκκαθάρισης του φόρου μετά την έκδοση οριστικής δικαστικής απόφασης ή σε οποιονδήποτε άλλο εκτελεστό τίτλο του άρθρου 45 μέχρι την προβλεπόμενη σε αυτά ημερομηνία πληρωμής, η Φορολογική Διοίκηση κοινοποιεί στον φορολογούμενο ατομική ειδοποίηση καταβολής των οφειλών του που δεν έχουν καταβληθεί μέσα στις νόμιμες προθεσμίες πριν τη διενέργεια οποιασδήποτε πράξης εκτέλεσης σύμφωνα με όσα ορίζονται στα επόμενα άρθρα του Κώδικα. 2. Σε περίπτωση μη καταβολής των ποσών που αναφέρονται στην ατομική ειδοποίηση μέσα σε τριάντα (30) ημέρες από την κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλής, η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να προβεί στη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης σύμφωνα με όσα ορίζονται στον Κώδικα. Δεν απαιτείται η κοινοποίηση της ειδοποίησης για την επιβολή κατάσχεσης στις περιπτώσεις κατάσχεσης χρηματικών ποσών ή απαιτήσεων στα χέρια του φορολογούμενου ή τρίτου. 3. […]4. Η ατομική ειδοποίηση, η οποία δεν εξομοιώνεται με επιταγή προς πληρωμή, κοινοποιείται στον φορολογούμενο σύμφωνα με το άρθρο 5. […]» και στο άρθρο 5 ότι «1.Η κοινοποίηση πράξεων και λοιπών εγγράφων που εκδίδει σύμφωνα με τον Κώδικα η Φορολογική Διοίκηση προς φορολογούμενο ή άλλο πρόσωπο γίνεται εγγράφως ή ηλεκτρονικώς. 2. Εάν η πράξη ή το έγγραφο αφορά φυσικό πρόσωπο, η κοινοποίηση συντελείται εφόσον: α) κοινοποιηθεί ηλεκτρονικά […], β) αποσταλεί συστημένη επιστολή στην τελευταία δηλωθείσα ταχυδρομική διεύθυνση κατοικίας ή επαγγελματικής εγκατάστασης του εν λόγω προσώπου, ή γ) επιδοθεί στο εν λόγω πρόσωπο, κατά τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ.), μόνο εφόσον δεν είναι δυνατή η επίδοση με άλλον τρόπο. Η κοινοποίηση, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, κατά το πρώτο εδάφιο, θεωρείται νόμιμη, εφόσον γίνει στην τελευταία δηλωθείσα στη Φορολογική Διοίκηση διεύθυνση κατοικίας ή επαγγελματικής εγκατάστασης του εν λόγω προσώπου […] 5. Πράξη ή έγγραφο που αποστέλλεται με συστημένη επιστολή, θεωρείται ότι έχει νομίμως κοινοποιηθεί μετά την παρέλευση δεκαπέντε (15) ημερών από την ημέρα αποστολής, εάν η ταχυδρομική διεύθυνση του παραλήπτη κατά τα ανωτέρω βρίσκεται στην Ελλάδα […] Σε περίπτωση που η επιστολή δεν παραδοθεί και δεν κοινοποιηθεί στον φορολογούμενο ή στον εκπρόσωπό του για οποιονδήποτε λόγο, η Φορολογική Διοίκηση ζητά από την ταχυδρομική υπηρεσία την επιστροφή αυτής με συνοδευτικό κείμενο, στο οποίο περιλαμβάνονται οι ακόλουθες πληροφορίες: α) η ημερομηνία, κατά την οποία η συστημένη επιστολή προσκομίστηκε και παρουσιάστηκε στην ως άνω διεύθυνση και β) ο λόγος για τη μη κοινοποίηση ή τη μη βεβαίωση της κοινοποίησης. Η Φορολογική Διοίκηση μεριμνά, προκειμένου αντίγραφο της συστημένης επιστολής να βρίσκεται στη διάθεση της αρμόδιας υπηρεσίας της Φορολογικής Διοίκησης και να μπορεί αυτή να παραδοθεί στον φορολογούμενο ή εκπρόσωπό του οποιαδήποτε στιγμή και χωρίς δαπάνη […]». Ομοίου περιεχομένου διατάξεις περιλάμβανε, άλλωστε, και ο προισχύων Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας, ως προς την κοινοποίηση των πράξεων που εκδίδει η Φορολογική Διοίκηση και ως προς την υποχρέωση αποστολής ατομικής ειδοποίησης (άρθρα 5 και 47 του ν.4174/2013).
5.Eπειδή, περαιτέρω, στον ΚΔΔ, στον οποίο παραπέμπει ως προς την επίδοση των πράξεων που εκδίδει η Φορολογική Διοίκηση το άρθρο 5 του ΚΦΔ ορίζονται τα ακόλουθα: στο άρθρο ότι «1. Οι επιδόσεις προς τους ιδιώτες διενεργούνται στην κατοικία ή στο χώρο της εργασίας, κατά περίπτωση, προσωπικώς στους ίδιους ή στους νόμιμους αντιπροσώπους ή στους εκπροσώπους ή στους δικαστικούς πληρεξουσίους ή στους αντικλήτους τους, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις ειδικότερες αντίστοιχες διατάξεις. 2. Για την εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα, νοείται, ως κατοικία, η οικία, το διαμέρισμα και γενικώς ο στεγασμένος χώρος που προορίζεται για διημέρευση και διανυκτέρευση […]», στο άρθρο 51 ότι «1. Αν τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρου 50 απουσιάζουν από την κατοικία τους, το έγγραφο παραδίδεται στο σύζυγο ή σε οποιονδήποτε από τους συγγενείς ή σε μέλος του προσωπικού, εφόσον τα πρόσωπα αυτά συνοικούν μαζί τους […]» και στο άρθρο 56 ότι «1. Για κάθε επίδοση, το όργανο που τη διενεργεί συντάσσει έκθεση. 2. Η έκθεση, εκτός από τα στοιχεία που ορίζονται στην παρ. 3 του άρθρου 44, πρέπει να μνημονεύει: […] δ) το πρόσωπο στο οποίο παραδόθηκε το έγγραφο και την ιδιότητα με την οποία το παρέλαβε […]». Από τις διατάξεις των άρθρων 50 παρ. 1-2 και 51 παρ. 1 προκύπτει ότι εάν το πρόσωπο, στο οποίο απευθύνεται η επιδοτέα διοικητική πράξη δεν βρίσκεται στην κατοικία του, η επίδοση μπορεί να γίνει και σε συγγενή, εάν αυτός είναι και σύνοικος, τούτο δε πρέπει να βεβαιώνεται στη συντασσόμενη έκθεση επίδοσης, στην οποία πρέπει επίσης για το κύρος της επιδόσεως στο σύνοικο συγγενή, να βεβαιώνεται ότι ο επιδούς δεν βρήκε στην κατοικία του τον προς ον η επίδοση και για το λόγο αυτό, προέβη στην επίδοση στο «σύνοικο συγγενή» (ΔΕφΑ 3813/2022, 874/2014 ΔΕφΠειρ. 1773/2023, 703/2023, 1836/2020, 1546/2018, ΔΕφΘ 1111/2022 πρβλ. ΣτΕ 4184/2014, 2886/2014, 5465/2012, 174/2012, 2891/2006, 3055/2001).
6.Επειδή, όπως έχει κριθεί (ΣτΕ ΕΑ 215/2016), η προβλεπόμενη στις διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν.4174/2014 και ήδη ν.4987/2022) πράξη καταχώρισης του τίτλου της φορολογικής οφειλής στα βιβλία της Φορολογικής Διοίκησης δεν ταυτίζεται, κατά τη νομική της φύση, με την ταμειακή (εν στενή εννοία) βεβαίωση της οφειλής προς το Δημόσιο, την οποία προέβλεπαν οι διατάξεις του ΚΕΔΕ, όπως αυτές ίσχυαν προ της ενάρξεως της ισχύος του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, αλλά, αποτελούσα, σε αντίθεση με εκείνη, εσωτερική απλώς διοικητική διαδικασία, μη παράγουσα για το διοικούμενο έννομες συνέπειες, δεν φέρει εκτελεστό χαρακτήρα. Αντιθέτως, η έκδοση της προβλεπόμενης από τη διάταξη του άρθρου 47 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας ατομικής ειδοποίησης, επαγόμενη, κατά τα προεκτεθέντα, την επέλευση σοβαρών εννόμων συνεπειών σε βάρος του υποχρέου φορολογικής οφειλής, αποτελεί τη μόνη εκτελεστή πράξη, η οποία εκδίδεται κατά το στάδιο που προηγείται της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης προκειμένου να εισπραχθεί η οφειλή και, κατ’ ακολουθία, παραδεκτώς ασκείται κατ’ αυτής η προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 217 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ανακοπή. Η ατομική αυτή ειδοποίηση αποσκοπεί στο να γνωστοποιηθεί στον οφειλέτη το χρέος του και η αιτία τούτου, ούτως ώστε να δυνηθεί να στραφεί, με τα προβλεπόμενα στο Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ένδικα βοηθήματα [ανακοπή ή αναστολή εκτελέσεως], κατά περίπτωση, κατά της ατομικής ειδοποιήσεως καταβολής – υπερημερίας (βλ. Επ.Αν.ΣτΕ 215-216/2016), ή να προβεί σε ρύθμιση της οφειλής του. Χωρίς την κοινοποίηση ατομικής ειδοποιήσεως, δεν δύναται να χωρήσει εγκύρως η περαιτέρω διαδικασία, ήτοι η λήψη σε βάρος του οφειλέτη αναγκαστικών μέτρων για την είσπραξη του χρέους. Ενόψει αυτού, καθώς και του ότι οι διατάξεις του άρθρου 47 του ΚΦΔ πρέπει να ερμηνεύονται σύμφωνα προς την διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, τυχόν μη περιέλευση της ατομικής ειδοποιήσεως στον οφειλέτη ή καθυστερημένη τοιαύτη, η οποία θα είχε ως αποτέλεσμα να απωλέσει ο τελευταίος (οφειλέτης) στάδιο δικονομικής προστασίας προ της λήψεως συγκεκριμένου μέτρου εκτελέσεως, όπως η κατάσχεση κινητών ή ακινήτων του, οδηγεί σε ακύρωση της πράξεως αυτής εκτελέσεως, εφόσον ο οφειλέτης επικαλεσθεί το γεγονός τούτο (ΔΕΘ 589/2024, 456/2024, 395/2024, ΔΕΠειρ 72/2024, 418/2024, 2118/2023, 441/2024, 721/2024, ΔΕΠατ. 1/2024). Τα παραπάνω ισχύουν, δηλαδή απαιτείται η προηγούμενη αποστολή ατομικής ειδοποίησης στον οφειλέτη και όταν λαμβάνεται μέτρο εκτέλεσης σε βάρος του για την είσπραξη προσωπικής οφειλής του προς το Δημόσιο (ΔΕΠειρ 441/2024 πρβλ ΣτΕ 1074/2017, 2701/2011, 1655/2022 υπό το προϊσχύσαν του ΚΦΔ καθεστώς). Τούτο και με το σκεπτικό ότι εφόσον, υπό το καθεστώς του ΚΦΔ, δεν υφίσταται στάδιο ταμειακής βεβαίωσης των φόρων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του, αλλά μόνον προβλέπεται η εσωτερική διαδικασία της καταχώρισης του εκτελεστού τίτλου στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων της Φορολογικής Διοίκησης, δεν κοινοποιείται πλέον ούτε η πράξη της ταμειακής βεβαίωσης ούτε η στερούμενη, άλλωστε, εκτελεστότητας καταχώριση του εκτελεστού τίτλου, ούτε στον πρωτοφειλέτη ούτε στους αλληλεγγύως με αυτόν ευθυνομένους, λόγος για τον οποίο και προβλέπεται, κατά ρητή επιταγή της διάταξης του άρθρου 47 παρ. 1 του ΚΦΔ, η κοινοποίηση σ’ αυτούς ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλών, της μόνης πλέον εκτελεστής διοικητικής πράξης (πρβλ ΔΕΑ 1151/2023, ΔΕΠειρ 617/2023, 1605/2022) πριν από τη διενέργεια οποιασδήποτε πράξης εκτέλεσης, χωρίς να επαναλαμβάνεται η προηγούμενη ρύθμιση της παραγράφου 3 του άρθρου 4 του προϊσχύοντος ΚΕΔΕ (ν.356/1974 Α΄90), κατά την οποία η παράλειψη αποστολής της προβλεπόμενης στην παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου ατομικής ειδοποίησης δεν ασκούσε επίδραση στο κύρος των αναγκαστικών μέτρων εκτέλεσης κατά του οφειλέτη (ΔΕΑ 815/2022, 1694/2022, 3489/2021). Ως εκ τούτου, μόνο μετά την κοινοποίηση της εν λόγω ατομικής ειδοποίησης, ο ανακόπτων δύναται να ασκήσει ανακοπή, αιτούμενος παράλληλα και προσωρινή δικαστική προστασία, επιτυγχάνοντας εγκαίρως την αποτροπή λήψης μέτρων αναγκαστικής είσπραξης σε βάρος του σε περίπτωση κινδύνου ανεπανόρθωτης βλάβης του. Άλλωστε, υπό το καθεστώς του ΚΦΔ το γεγονός ότι ο οφειλέτης γνωρίζει την ύπαρξη, το είδος και την αιτία των οφειλών του καθώς και τις καταχωρίσεις αυτών στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων δεν αρκεί από την ανωτέρω εξεταζόμενη άποψη, καθώς προ της περιέλευσης σε αυτόν ή της γνώσης του περί της έκδοσης συγκεκριμένης ατομικής ειδοποίησης περιέχουσας τις εν λόγω οφειλές του, ο τελευταίος δεν έχει την δικονομική δυνατότητα να αμυνθεί με ανακοπή και αναστολή εκτέλεσης, διότι οι σχετικές καταχωρίσεις, αντιθέτως από τις πράξεις ταμειακής βεβαίωσης, στερούνται εκτελεστότητας και δεν προσβάλλονται παραδεκτώς. Περαιτέρω, όπως έχει κριθεί (ΣτΕ 7μ 1545/2024), το τεκμήριο νόμιμης κοινοποιήσεως, το οποίο θεσπίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 5 παρ. 5 του ΚΦΔ, και το οποίο έχει μαχητό χαρακτήρα, δεν έχει, πάντως, έδαφος εφαρμογής στην περίπτωση κατά την οποία η επίδοση αμφισβητείται από τον προς ον, ήτοι εφ’ όσον αυτός αμφισβητεί ότι πράγματι παρέλαβε τη συστημένη επιστολή. Στην περίπτωση αυτή, κατά την αληθή έννοια της ως άνω διατάξεως, ερμηνευόμενης υπό το φως των συνταγματικών αρχών του κράτους δικαίου, της φανερής δράσεως της Διοικήσεως, της ασφάλειας δικαίου και της παροχής αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, δεν εφαρμόζεται το προαναφερθέν τεκμήριο, αλλά η Φορολογική Διοίκηση οφείλει, πλέον, να αποδείξει, με κάθε πρόσφορο τρόπο, την πραγματική παραλαβή της πράξεως από τον προς ον αυτή αφορά ή την πλήρη γνώση του περιεχομένου της από αυτόν.
7.Επειδή, στον νέο Κώδικα Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ), που κυρώθηκε με το πρώτο άρθρο του ν.4978/2022 (Α΄ 190) και, σύμφωνα με το άρθρο 85 παρ. 4, καταλαμβάνει τις διαδικαστικές πράξεις που διενεργούνται μετά την έναρξη ισχύος του στις 07.10.2022, ορίζει στο άρθρο 9, ότι: «1. Τα αναγκαστικά μέτρα που εφαρμόζονται για την είσπραξη των δημοσίων εσόδων είναι τα εξής: α) […] β) κατάσχεση ακινήτων […] Η χρήση των αναγκαστικών αυτών μέτρων, καθώς και των μέτρων του άρθρου 8, εναπόκειται στην κρίση του Διοικητή της ΑΑΔΕ, ο οποίος μπορεί να τα λαμβάνει, είτε αθροιστικά είτε καθένα χωριστά, κατά την ελεύθερη κρίση του, για έναν ή περισσότερους οφειλέτες … 3. Πράξη εκτέλεσης, που επισπεύδεται για περισσότερα από ένα χρέη, δεν κηρύσσεται άκυρη στο σύνολό της, εφόσον έστω και ένα από τα χρέη αυτά οφείλεται νόμιμα. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που κρίθηκε ότι το χρέος ή τα χρέη οφείλονται νόμιμα αλλά για ποσό μικρότερο από εκείνο για το οποίο επισπεύδεται η εκτέλεση …» και στο άρθρο 39 ότι «[…] 2. Ο ενεργών την κατάσχεση μεταβαίνει στον τόπο όπου βρίσκεται το ακίνητο, συντάσσει έκθεση, η οποία περιλαμβάνει τον χρόνο της κατάσχεσης, τον αριθμό, τη χρονολογία της παραγγελίας κατάσχεσης και το ονοματεπώνυμο του παραγγέλλοντος, το ονοματεπώνυμο και το πατρώνυμο του οφειλέτη και αν πρόκειται για νομικό πρόσωπο την επωνυμία του, καθώς και τον Α.Φ.Μ. του, εφόσον υπάρχει, το ονοματεπώνυμο του συμπράττοντα μάρτυρα και το συνολικό ποσό του χρέους, όπως αυτό αναγράφεται στην παραγγελία κατάσχεσης […]».
8.Επειδή, από τις διατάξεις του άρθρου 9 του ΚΕΔΕ, συνάγεται ότι η λήψη των μέτρων διοικητικής εκτέλεσης είναι μεν ελεύθερη για την επισπεύδουσα την εκτέλεση αρχή, δεν πρέπει, όμως, να παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, ούτε εκείνη της χρηστής διοίκησης, οι οποίες αποτελούν κριτήρια που καθορίζουν τα άκρα όρια της διακριτικής της ευχέρειας και σύμφωνα με τις οποίες οφείλει να απέχει από τη λήψη μέτρων αναγκαστικής είσπραξης που δεν είναι αναγκαία ούτε κατάλληλα για την επίτευξη του σκοπού της είσπραξης των οφειλών, ενόψει των συγκεκριμένων περιστάσεων (ΣτΕ 359/2018, 848 – 50/2012, ΔΕφΑθ 352/2025, 550/2024, 1411/2019, 1669, 4593/2018, 1226/2016, ΔΕφΠειρ 91/2025, 603/2024, 1467/2020, 224/2019, 1313, 1607/2018, ΔΕφΠατ 693/2017, ΔΕφΘεσ 1436/2021, 1345/2020, 1322/2015 κ.ά.). Τέτοια περίπτωση έχει κριθεί ότι συντρέχει όταν επιβάλλονται αναγκαστικά μέτρα είτε σε στοιχεία πολύ μεγαλύτερης αξίας, παρόλο που ο οφειλέτης διαθέτει και άλλα, μικρότερης αξίας, επί των οποίων θα μπορούσαν να επιβληθούν τα συγκεκριμένα μέτρα καλύπτοντας τη σχετική απαίτηση (ΔΕφΑ 1689/2024, 312/2024, 1088/2021 ΔΕφΠειρ 392/2024, ΔΕφΠατ 693/2017), είτε σε περισσότερα στοιχεία, ορισμένα εκ των οποίων καλύπτουν πλήρως την απαίτηση για την οποία επισπεύδεται η εκτέλεση (ΔΕφΘεσ 1322/2015 ή όταν τα αναγκαστικά μέτρα λαμβάνονται κατά τη διαπραγμάτευση για τη ρύθμιση του χρέους που εξασφαλίζει την άμεση είσπραξη πολύ μεγαλύτερου μέρους αυτού απ’ ό,τι το ληφθέν μέτρο αναγκαστικής εκτέλεσης (ΣτΕ 848 – 50/2012). Εάν, δηλαδή, το επαχθέστερο αναγκαστικό μέτρο δεν είναι αναγκαίο για την είσπραξη της απαίτησης, τότε η διοικητική πράξη που το επιβάλλει είναι παράνομη, λόγω υπέρβασης των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας της επισπεύδουσας την εκτέλεση αρχής (ΔΕφΠατ 693/2017, ΔΕφΑθ 105/2012, 1633/2010 κ.ά.). Εξάλλου, κατά την έννοια των συνδυασμένων διατάξεων των άρθρων 2 παρ. 1 και 21 παρ. 4 του ισχύοντος Συντάγματος, η Διοίκηση δεν υποχρεούται να εξαιρεί την πρώτη κατοικία του οφειλέτη από τη λήψη αναγκαστικών μέτρων προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του Δημοσίου κατ’ αυτού και μάλιστα όταν πρόκειται για επίτευξη σκοπού δημοσίου συμφέροντος, συνισταμένου στη διασφάλιση της είσπραξης οφειλών που εδράζονται στη μη εκπλήρωση φορολογικών ή ασφαλιστικών υποχρεώσεων. Και τούτο, διότι, οι διατάξεις αυτές δεν εγκαθιδρύουν συνταγματικό δικαίωμα στην επαρκή στέγαση στο πλαίσιο του σεβασμού και της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αλλά έχουν κατευθυντήριο χαρακτήρα, εξουσιοδοτώντας τον κοινό νομοθέτη να προσδιορίσει ο ίδιος, κατά την εκτίμησή του, το είδος και την έκταση της ειδικής φροντίδας του κράτους για την απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς (πρβλ. ΔΕΑ 2157/2023, 1411/2019, ΔΕΠειρ 224/2019).Περαιτέρω, αν μετά την έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης και την επιβολή κατάσχεσης σε περιουσιακό στοιχείο του οφειλέτη, περιοριστεί για οποιονδήποτε λόγο το χρέος του, το γεγονός αυτό δεν οδηγεί σε ολική ακύρωση, ύστερα από ανακοπή του ενδιαφερομένου, όπως θα συνέβαινε σε περίπτωση πλήρους απόσβεσης του χρέους, αλλά σε μεταρρύθμιση της έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης, η οποία ισχύει πλέον για το υπολειπόμενο ποσό του χρέους (σχετ. ΔΕφΠειρ 604/2024, 438/2024, 1623/2023, ΔΕφΘεσ 1501/2023, ΔΕφΑθ 1282/2023, πρβλ. ΣτΕ 3302/1999, 4539/1997 και 1016/1994 για την ερμηνεία του άρθρου 9 πριν από την τροποποίησή του).
9.Επειδή, τέλος, στο άρθρο 1 του ν.3900/2010 (Α΄213), όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 26 του ν.5119/2024 (Α΄103) ορίζονται τα ακόλουθα: «…2. Όταν διοικητικό δικαστήριο επιλαμβάνεται υπόθεσης, στην οποία ανακύπτει τέτοιο ζήτημα, μπορεί με απόφασή του, που δεν υπόκειται σε ένδικα μέσα, να υποβάλει σχετικό προδικαστικό ερώτημα στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου κοινοποιείται ηλεκτρονικά στη Γενική Επιτροπεία της Επικρατείας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων. Η Γενική Επιτροπεία γνωστοποιεί την απόφαση αυτή σε όλα τα διοικητικά δικαστήρια και αναρτά στον ιστότοπό της τη σχετική γνωστοποίηση. Η σύμφωνα με τα άρθρα 20 και 20Α του π.δ. 18/1989 (Α’ 8) πράξη του Προέδρου, που αφορά τη δίκη επί του προδικαστικού ερωτήματος, δημοσιεύεται σε δύο (2) ημερήσιες εφημερίδες των Αθηνών και αναρτάται στον ιστότοπο του Συμβουλίου της Επικρατείας. 3. Από την ανάρτηση της γνωστοποίησης της πράξης της τριμελούς επιτροπής ή της απόφασης διοικητικού δικαστηρίου περί υποβολής προδικαστικού ερωτήματος στον ιστότοπο της Γενικής Επιτροπείας της Επικρατείας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων σύμφωνα με τις παρ. 1 και 2, αντιστοίχως, αναστέλλεται η διαδικασία έκδοσης απόφασης επί υποθέσεων στις οποίες τίθεται το ίδιο νομικό ζήτημα με εκείνο που αφορά η πράξη της τριμελούς επιτροπής ή η απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου περί υποβολής προδικαστικού ερωτήματος…». Με την 704/19.2.2025 απόφαση του Δ΄ Μονομελούς Τμήματος του Δικαστηρίου τούτου, η οποία αναρτήθηκε στον ιστότοπο της Γενικής Επιτροπείας της Επικρατείας των τακτικών δικαστικών δικαστηρίων στις 5.3.2025, τέθηκαν προδικαστικά ερωτήματα στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ειδικότερα, με αφορμή την επιβολή κατάσχεσης εις χείρας τραπεζικού ιδρύματος ως τρίτου, με το πρώτο ερώτημα που τέθηκε ερωτάται εάν η διάταξη της παρ.2 εδ. β του άρθρου 47 του ν.4987/2022, σύμφωνα με την οποία δεν απαιτείται η κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης καταβολής –υπερημερίας της παρ.1 του ιδίου άρθρου για την επιβολή κατάσχεσης στις περιπτώσεις κατάσχεσης χρηματικών ποσών ή απαιτήσεων στα χέρια του φορολογούμενου ή τρίτου, τελεί σε αρμονία με το κατοχυρωμένο στα άρθρα 20 παρ. 1 του Συντάγματος και 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ δικαίωμα του οφειλέτη του Δημοσίου-φορολογούμενου σε έννομη δικαστική προστασία, συνιστάμενο στην άσκηση ανακοπής κατά της ατομικής αυτής ειδοποίησης, με την οποία δύναται να αμυνθεί αποτελεσματικά πριν από την επιβολή του ανωτέρω αναγκαστικού μέτρου, ενώ με το δεύτερο ερωτάται εάν, σε περίπτωση που κριθεί υποχρεωτική η προηγούμενη νόμιμη κοινοποίηση ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας και στις περιπτώσεις κατάσχεσης χρηματικών ποσών ή απαιτήσεων στα χέρια του φορολογούμενου ή τρίτου, εξετάζεται, στην περίπτωση που αυτή δεν έχει κοινοποιηθεί νομίμως στον οφειλέτη, εάν ο οφειλέτης έχει λάβει πλήρη γνώση του χρέους και της καταχώρισης του ως εισπρακτέου εσόδου με άλλον τρόπο. Εξάλλου, όπως έχει κριθεί (ΣτΕ 1628/2018, 268/2018, 3017/2015, 4020/2013, 538/2007 7 μ., 3983/2001 7 μ.), κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 187 του ΚΔΔ, η ανάκληση των μη οριστικών αποφάσεων επιτρέπεται μόνο κατά το μέρος που δεν περιέχουν οριστικές διατάξεις. Χαρακτήρα δε οριστικής διάταξης, η οποία δεν επιτρέπεται να ανακληθεί, έχει οποιαδήποτε περιεχόμενη στην απόφαση κρίση, με την οποία υπάγονται πραγματικά περιστατικά υπό τον εφαρμοστέο κανόνα δικαίου, έστω και αν στο διατακτικό της απόφασης δεν έχει περιληφθεί διάταξη σχετική με την κρίση αυτή. Χαρακτήρα οριστικής διάταξης, που δεν επιτρέπεται να ανακληθεί, έχει και εκείνη με την οποία γίνεται δεκτό ή απορρίπτεται αίτημα στο διατακτικό της απόφασης.
10.Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με την προσβαλλόμενη πράξη, κατασχέθηκε αναγκαστικά, στις 15.1.2024, κατά τις διατάξεις των άρθρων 38 επ. του νέου ΚΕΔΕ και κατόπιν της …/2023 (αριθμ. πρωτ. …/2023) παραγγελίας της Προϊσταμένης της ΔΟΥ Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, η παρακάτω περιγραφόμενη ακίνητη περιουσία του ανακόπτοντος και συγκεκριμένα ιδανικό μερίδιο 62,82% εξ αδιαιρέτου ενός οικοπέδου, στο οποίο αντιστοιχεί το δικαίωμα ανοικοδομήσεως στο βόρειο και βορειοανατολικό τμήμα του οικοπέδου αυτού, το οποίο αντιστοιχεί σε εμβαδόν …τ.μ., με την επ΄αυτού διώροφη οικοδομή, με πρόσοψη στην οδό …, αποτελούμενης από υπόγειο αποθηκευτικό χώρο, ισόγειο κατάστημα και διαμέρισμα πρώτου ορόφου εμβαδού …τ.μ., … τ.μ. και … τ.μ. αντίστοιχα. Το οικόπεδο αυτό με αριθμό …, συνολικού εμβαδού … τ.μ., στο οποίο έχει συσταθεί κάθετη ιδιοκτησία, βρίσκεται στο … ΟΤ της … Δήμου … Θεσσαλονίκης. Το κατασχεθέν ακίνητο είχε περιέλθει στην κυριότητα του ανακόπτοντος με το …/…1999 συμβόλαιο σύστασης κάθετων ιδιοκτησιών και γονικής παροχής ιδανικού μεριδίου οικοπέδου της Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης Χρυσούλας Μαυρίδου Πιρπιρή. Η αξία του κατασχεθέντος εκτιμήθηκε από τον εκτιμητή Θεολόγο Μπαλίδη, εγγεγραμμένο στο Μητρώο Πιστοποιημένων Εκτιμητών της Διεύθυνσης Οικονομικού Συντονισμού και Μακροοικονομικών Προβλέψεων της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών, στο ποσό των 260.000 ευρώ και στο ίδιο ύψος ορίστηκε και η τιμή πρώτης προσφοράς. Η κατάσχεση επιβλήθηκε προς ικανοποίηση απαίτησης του Ελληνικού Δημοσίου κατά του ανακόπτοντος, συνολικού ύψους 1.696.276,59 ευρώ πλέον συνεισπραττομένων ύψους 400.769,73 ευρώ (συνολικό χρέος 2.097.046,32 ευρώ). Η απαίτηση αυτή αφορούσε: 1.ατομικές φορολογικές οφειλές του ανακόπτοντος (υπ΄αύξοντα αριθμό 1 έως 37 του συνημμένου στην κατασχετήρια έκθεση πίνακα χρεών) και ειδικότερα οφειλές ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ με βάση υποβληθείσες χρεωστικές δηλώσεις, φόρου εισοδήματος και ειδικής εισφοράς ν.3986/2011 και αμοιβών από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, αναγόμενες στα έτη 2015 έως 2023 και 2.φορολογικές οφειλές της εδρεύουσας στην Κύπρο εταιρείας «…», με βάση υποβληθείσες χρεωστικές δηλώσεις ΦΠΑ (υπ. αυξ. αριθμ. 38 έως και 40 και 42 έως 61 του πίνακα χρεών) και πρόστιμο ΦΠΑ (υπ. αυξ. αριθμ. 41 του πίνακα χρεών), αναγόμενες στα έτη 2018 έως 2023. Τις οφειλές του νομικού προσώπου κλήθηκε να καταβάλει ο ανακόπτων, κατ΄επίκληση της ιδιότητάς του ως νομίμου εκπροσώπου του εγκατεστημένου στην Ελλάδα υποκαταστήματός του. Για την απόδειξη της ανωτέρω ιδιότητάς του με το διοικητικό φάκελο προσκομίζεται το με …/…2018 έγγραφο του Προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, που υπογράφεται από την Διευθύντρια Διοικητικών και Οικονομικών Υπηρεσιών, σύμφωνα με το περιεχόμενο του οποίου στις …2018 καταχωρίστηκαν στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο με Κωδικό Αριθμό Καταχώρισης … οι ακόλουθες πράξεις: 1.η από 13.12.2017 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με έδρα στη … της Κύπρου «…», με την οποία αποφασίστηκε ο διορισμός νέου εκπροσώπου και αντικλήτου του υποκαταστήματός της στην Θεσσαλονίκη [ο ανακόπτων], στον οποίον δόθηκαν εκτεταμένες αρμοδιότητες εκπροσώπησης και 2.το από …2017 ειδικό πληρεξούσιο έγγραφο, στο οποίο αναλυτικά περιγράφονται οι αρμοδιότητες εκπροσώπησης του νέου εκπροσώπου. Σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο ο ανακόπτων διορίστηκε ως αληθής νόμιμος εκπρόσωπος και αντίκλητος της εταιρείας και του χορηγήθηκε η εξουσία να προβαίνει επ΄ονόματι και για λογαριασμό της τελευταίας σε οποιεσδήποτε ανεξαιρέτως ενέργειες, δηλαδή: 1.σε τραπεζικές συναλλαγές (άνοιγμα και διαχείριση τραπεζικών λογαριασμών, εκταμιεύσεις, έκδοση και οπισθογράφηση επιταγών επιταγών), υπό την υποχρέωση να ενημερώνει την εταιρεία, 2.σε σύναψη εμπορικών συμφωνιών και συμβολαίων, σε έκδοση τιμολογίων «τα οποία θα εξουσιοδοτούνται από τον διευθυντή», 3.σε μισθώσεις ακινήτων, με υποχρέωση ενημέρωσης της εταιρείας, 4.σε παραλαβές εγγράφων, κοινοποιήσεις και 5.σε εξουσιοδότηση και άλλων προσώπων που θα ενεργούν εκ μέρους του για την επίτευξη των σκοπών και την λειτουργία του υποκαταστήματος στην Ελλάδα.
11.Επειδή, με τον πρώτο λόγο της κρινόμενης ανακοπής, ο ανακόπτων προβάλλει ότι προ της επιβολής της επίδικης κατάσχεσης ουδέποτε του κοινοποιήθηκε κατά νόμο ατομική ειδοποίηση καταβολής βεβαιωμένων οφειλών. Όπως υποστηρίζει η αποστολή ατομικής ειδοποίησης αποτελούσε αναγκαία προϋπόθεση για την λήψη οποιουδήποτε μέτρου αναγκαστικής είσπραξης σε βάρος του, αφενός διότι όσον αφορά τα ατομικά του χρέη αυτή αποτελούσε την πρώτη εκτελεστή διοικητική πράξη, δοθέντος ότι οι πράξεις καταχώρισης των φορολογικών του οφειλών στερούνται εκτελεστότητας, αφετέρου διότι για τα χρέη του νομικού προσώπου η ατομική αυτή ειδοποίηση αποτελεί προϋπόθεση για την γένεση της πρόσθετης ευθύνης του. Η καθ΄ης Αρχή με την από 1.3.2024 έκθεση των απόψεων του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Αμπελοκήπων υποστηρίζει ότι προ της επιβολής της προσβαλλόμενης κατάσχεσης και συγκεκριμένα στις 17.11.2023 κοινοποιήθηκε στον ανακόπτοντα, κατά τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, η …/2023 (αρ. πρωτ. …/17.11.2023) ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας του άρθρου 47 του ΚΦΔ, στην οποία συμπεριλαμβάνονταν όλα τα χρέη, για την είσπραξη των οποίων επισπεύσθηκε η προσβαλλόμενη κατάσχεση. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι σε κάθε περίπτωση ο ανακόπτων τελούσε σε γνώση των επίμαχων οφειλών του, καθώς: 1.έχει προηγηθεί η αποστολή σε αυτόν με συστημένη επιστολή των …/2022, …/2021, …/2019, …/2018 και …/2016 ατομικών ειδοποιήσεων, 2.οι ατομικές του οφειλές που συμπεριλαμβάνονται στον πίνακα χρεών με αύξοντες αριθμούς 1 έως 26 είχαν υπαχθεί σε ρύθμιση, κατόπιν αίτησής του και η ρύθμιση αυτή απωλέσθη, λόγω μη πληρωμής των δόσεων, 3.όλες οι ατομικές οφειλές του ανακόπτοντα που περιλαμβάνονται στον πίνακα χρεών είχαν περιληφθεί και στις …/2018, …/2022 και …/2023 αιτήσεις για την ποινική του δίωξη, για την διασφάλισή τους ενεγράφησαν σε βάρος του οι …/2018, …/2021 και …/2023 υποθήκες και προς είσπραξή τους είχαν επιβληθεί κατασχέσεις εις χείρας τρίτων, για τις οποίες υποβλήθηκαν και θετικές δηλώσεις, 4.για τις ατομικές του οφειλές του πίνακα χρεών με αύξοντα αριθμό 1 έως 11 είχε επιβληθεί κατάσχεση στην ήδη κατασχεθείσα ακίνητη περιουσία του με την …/30.10.2018 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Θεσσαλονίκης Θεόδωρου Στ. Καρατζιώτη, η οποία τελικώς ακυρώθηκε με την 5253/2021 απόφαση του Δ΄ Μονομελούς Τμήματος του Δικαστηρίου τούτου και 5.για τις οφειλές της «…», για τις οποίες ευθύνεται αλληλεγγύως ο ανακόπτων, έχουν ήδη επιβληθεί σε βάρος του κατασχέσεις εις χείρας τρίτων, έχουν εγγραφεί προς διασφάλιση της είσπραξής τους οι …/2023 και …/2021 υποθήκες επί της ακίνητης περιουσίας, έχουν υποβληθεί οι …/2022 και …/2020 αιτήσεις για την ποινική του δίωξη, έχει γίνει η …/2021 αναγγελία χρεών και έχει αποσταλεί σε αυτόν η …/2022 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας. Τέλος, υποστηρίζεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών για τις οποίες επιβλήθηκε η προσβαλλόμενη κατάσχεση προέκυψε με βάση τις χρεωστικές δηλώσεις ΦΠΑ που υποβλήθηκαν από τον ίδιο ανακόπτοντα και, στις σχετικώς εκδοθείσες πράξεις προσδιορισμού φόρου, ο τελευταίος είχε πρόσβαση μέσω του συστήματος TAXIS, είχε δε ειδοποιηθεί με ηλεκτρονικό μήνυμα μετά την εκκαθάρισή τους από την Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων. Προς απόδειξη των ανωτέρω, με τον διοικητικό φάκελο προσκομίζονται: 1.η …/2023 (αρ. πρωτ. …/17.11.2023) ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Αμπελοκήπων, απευθυνόμενη προς τον ανακόπτοντα, στην οποία περιλαμβάνονται όλες οι οφειλές που συμπεριλήφθηκαν στον συνημμένο στην προσβαλλόμενη κατασχετήρια έκθεση πίνακα χρεών, 2.η …/17.11.2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Θεσσαλονίκης Νικηφόρου Φουλιρά, στην οποία αναφέρεται ότι ο ανακόπτων δεν ευρέθη στη διεύθυνση κατοικίας του επί της οδού … στη … Θεσσαλονίκης και η …/2023 (αρ. πρωτ. …/17.11.2023) ως άνω αναφερόμενη ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας επιδόθηκε στον ενήλικα πατέρα του, 3.η 5253/2021 απόφαση του Δ΄ Μονομελούς Τμήματος του Δικαστηρίου τούτου, 4.η …/2022 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας, η οποία, από τις οφειλές της εταιρείας «…» που συμπεριλήφθηκαν στον πίνακα χρεών, περιλαμβάνει μόνο αυτές που ανάγονται στα φορολογικά έτη 2020 και 2021 (υπ΄αύξοντες αριθμούς 44 έως και 61 του εν λόγω πίνακα), η …/2021 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας, η οποία, από τις ατομικές οφειλές του ανακόπτοντα που συμπεριλήφθηκαν στον πίνακα χρεών, περιλαμβάνει μόνο δύο οφειλές (υπ΄αύξοντα αριθμό του εν λόγω πίνακα 15 και 17) ύψους 65.471,94 ευρώ (συνεισπράττομενα ύψους 4.779,45 ευρώ) και 54.888,22 ευρώ (συνεισπράττομενα ύψους 601,02 ευρώ) από χρεωστικές δηλώσεις ΦΠΑ φορολογικών ετών 2020 και 2021 που καταχωρίστηκαν στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων της Φορολογικής Διοίκησης με τις …/27.7.2020 και …/27.4.2020 πράξεις καταχώρισης, η …/2019 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας, η οποία, από τις ατομικές οφειλές του ανακόπτοντος που συμπεριλήφθηκαν στον πίνακα χρεών, περιλαμβάνει μόνο τις υπ΄αύξοντα αριθμό του εν λόγω πίνακα 1 έως και 13 οφειλές ΦΠΑ από χρεωστικές δηλώσεις, η …/2018 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας, η οποία, από τις ατομικές οφειλές του ανακόπτοντος που συμπεριλήφθηκαν στον πίνακα χρεών περιλαμβάνει μόνο τις υπ΄αύξοντα αριθμό 2 έως 6 και 8 έως 11 του εν λόγω πίνακα οφειλές ΦΠΑ από χρεωστικές δηλώσεις και η …/2016 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας, η οποία, από τις ατομικές οφειλές του ανακόπτοντος που συμπεριλήφθηκαν στον πίνακα χρεών, περιλαμβάνει μόνο τις υπ΄αύξοντα αριθμό 1 έως 4 του εν λόγω πίνακα οφειλές ΦΠΑ από χρεωστικές δηλώσεις, όλες απευθυνόμενες στον ανακόπτοντα, 5.οι από 1.3.2024 πίνακες με τον τίτλο «φορολογούμενοι με χρέη» για τον ανακόπτοντα και για την εταιρεία «…», στον πρώτο από τους οποίους περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, όλες οι ατομικές οφειλές του ανακόπτοντος που συμπεριλήφθηκαν στον πίνακα χρεών πλην της με αύξοντα αριθμό του εν λόγω πίνακα 1 και επιγραμματικά όλα τα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης (κατασχέσεις, κατασχέσεις εις χείρας τρίτων) που λήφθηκαν σε βάρος του τελευταίου, οι εμπράγματες ασφάλειες που ενεγράφησαν για την διασφάλιση των οφειλών, οι αιτήσεις ποινικής δίωξης που υποβλήθηκαν και οι ρυθμίσεις οφειλών που καταρτίστηκαν για τα εν λόγω χρέη και στον δεύτερο από τους οποίους περιλαμβάνονται όλες οι οφειλές του νομικού προσώπου που περιλαμβάνονται και στον πίνακα χρεών και επιγραμματικά οι αντίστοιχες ενέργειες που έλαβαν χώρα για τα χρέη αυτά (κατασχέσεις, υποθήκες, ρυθμίσεις, αιτήσεις ποινικής δίωξης, αναγγελίες κλπ), 6. εννέα εκτυπώσεις οθόνης από το σύστημα TAXIS με τον τίτλο «αιτήσεις ρύθμισης» στις οποίες εμφανίζονται οι από 18.9.2019, 26.8.2020, 21.1.2021, 14.6.2021, 7.9.2021, 18.10.2021, 22.10.2021, 23.11.2021, 15.12.2021, 7.1.2022, 17.5.2022, 8.8.2022 και 5.10.2022 αιτήσεις για τη ρύθμιση οφειλών του ανακόπτοντος με συνημμένους τους αντίστοιχους πίνακες των υπό ρύθμιση χρεών, από τις οποίες προκύπτει ότι από τις ατομικές οφειλές του που συμπεριλήφθηκαν στον πίνακα χρεών υπήχθησαν σε ρυθμίσεις οι με αύξοντα αριθμό του εν λόγω πίνακα 1 έως και 26 οφειλές ΦΠΑ από χρεωστικές δηλώσεις, 7.το με αριθμό …/17.1.2024 πιστοποιητικό βαρών του Υποθηκοφύλακα Θεσσαλονίκης για το κατασχεθέν ακίνητο, στο οποίο περιλαμβάνονται δύο υποθήκες εγγραφείσες στις 24.12.2021 και 6.3.2023 προς εξασφάλιση απαιτήσεων του Ελληνικού Δημοσίου ύψους 1.573.334 ευρώ και 147.591,54 ευρώ και τρεις αναγκαστικές κατασχέσεις με επίσπευση του Ελληνικού Δημοσίου εγγραφείσες στις 30.10.2018, 31.3.2023 και 16.1.2024 (η επίδικη), 8.οι από 20.9.2018, 19.11.2021 και 17.11.2023 περιλήψεις εγγραφής υποθήκης του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Αμπελοκήπων, 9.η από 8.9.2021 αναγγελία απαιτήσεως του Ελληνικού Δημοσίου κατά του ανακόπτοντος ύψους 1.655.654,84 ευρώ και 10.οι …/4.7.2018, …/29.12.2020, …/31.3.2022, …/31.3.2022 και …/30.10.2023 αιτήσεις του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Αμπελοκήπων προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης για την άσκηση ποινικής δίωξης εις βάρος του ανακόπτοντος.
12.Επειδή, ο ανακόπτων, με το από 16.4.2024 νομίμως κατατεθέν μετά την πρώτη συζήτηση (11.4.2024) υπόμνημά του, αμφισβήτησε τη νομιμότητα της επίδοσης της …/2023 (αρ. πρωτ. …/17.11.2023) ατομικής ειδοποίησης καταβολής υπερημερίας, υποστηρίζοντας ότι η ειδοποίηση αυτή επιδόθηκε στον 91χρονο πατέρα του, χωρίς να βεβαιώνεται στην σχετικώς συνταχθείσα έκθεση ότι ο τελευταίος ήταν σύνοικός του, όπως απαιτείται σύμφωνα με το άρθρο 51 παρ. 1του ΚΔΔ. Επιπροσθέτως ισχυρίστηκε ότι ουδέποτε του κοινοποιήθηκαν οι ατομικές ειδοποιήσεις καταβολής υπερημερίας που επικαλείται η καθ΄ης Αρχή, υποστηρίζοντας ότι η τελευταία δεν είναι σε θέση να προσκομίσει οποιοδήποτε στοιχείο για την απόδειξη της παραλαβής των εν λόγω ατομικών ειδοποιήσεων από αυτόν, όπως έχει υποχρέωση.
13.Επειδή, καταρχάς, όπως έγινε δεκτό με τις οριστικές και μη δυνάμενες να ανακληθούν κρίσεις της 4010/29.8.2024 προδικαστικής απόφασης (βλ. σκέψη 9), όλες οι οφειλές που περιλαμβάνονται στον συνημμένο στην προσβαλλόμενη κατασχετήρια έκθεση πίνακα χρεών αφορούν φορολογικές οφειλές που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΚΦΔ (ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, φόρος εισοδήματος και ειδική εισφορά ν.3986/2011 και φόρος αμοιβών από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας) και γεννήθηκαν κατά τα έτη 2015 και εξής. Συνεπώς οι σχετικοί εκτελεστοί τίτλοι αποκτήθηκαν από την φορολογική αρχή μετά την 1.1.2014, όταν για πρώτη φορά η διαδικασία καταχώρισης των τίτλων στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων της Φορολογικής Διοίκησης αντικατέστησε την διαδικασία της εν στενή εννοία (ταμειακής) βεβαίωσης των φορολογικών οφειλών. Ως εκ τούτου οι πράξεις καταχώρισης των ατομικών οφειλών του ανακόπτοντος και των οφειλών της εταιρείας «…», που απαριθμούνται στον συνημμένο στην προσβαλλόμενη κατασχετήρια έκθεση πίνακα χρεών, στερούνται εκτελεστότητας και δεν μπορούσαν να προσβληθούν με το ένδικο βοήθημα της ανακοπής, προ της σύνταξης και κοινοποίησης ή περιέλευσης σε γνώση του τελευταίου συγκεκριμένης ατομικής ειδοποίησης, περιέχουσας τις εν λόγω οφειλές ήτοι της μόνης εκτελεστής διοικητικής πράξης (ΔΕΑ 1151/2023, ΔΕΠειρ 617/2023, 1605/2022), είτε επρόκειτο για τα ατομικά του χρέη είτε για τα χρέη του νομικού προσώπου, για τα οποία φέρεται να ευθύνεται ως εντεταλμένο στη διοίκηση του υποκαστήματός του πρόσωπο. Σε κάθε περίπτωση ειδικά για τα τελευταία αυτά χρέη η αποστολή ατομικής ειδοποίησης αποτελούσε προϋπόθεση και για την γέννηση της πρόσθετης ευθύνης του, καθώς και υπό το καθεστώς του ΚΦΔ τα αλληλεγγύως ευθυνόμενα πρόσωπα, όπως φέρεται ότι είναι ο ανακόπτων, δεν φέρουν ίδια φορολογική υποχρέωση για τα χρέη του νομικού προσώπου (ΣτΕ 7μ 498/2020, 2441/2020, 2816/2020). Επομένως, εφόσον, στην προκειμένη περίπτωση, μεταξύ της έκδοσης των πράξεων προσδιορισμού των οφειλόμενων από τον ανακόπτοντα και την ανωτέρω εταιρεία φόρων (ΦΠΑ, εισοδήματος, αμοιβών από άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, εισφοράς ν.3986/2011) και της καταλογιστικής του προστίμου ΦΠΑ πράξης, που αφορούν υποχρεώσεις γεννημένες κατά τα φορολογικά έτη 2015 έως και 2023 και της προσβαλλόμενης κατάσχεσης, δεν μεσολαβούσε εκτελεστή πράξη, προσβαλλόμενη με ανακοπή, με την οποία ο ανακόπτων θα μπορούσε να αμφισβητήσει την ευθύνη του ή να προβάλλει λόγους σχετικά με την απόσβεση της οφειλής αυτής, ήταν επιβεβλημένη η νόμιμη κοινοποίηση σε αυτόν ατομικής ειδοποίησης, προ της λήψης του μέτρου της κατάσχεσης, προκειμένου αυτός να λάβει γνώση ότι επίκειται η επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος του, να του δοθεί προθεσμία να ρυθμίσει το χρέος του αλλά κυρίως να μην απωλέσει στάδιο δικαστικής προστασίας. Εν προκειμένω, όμως, η επίδοση της …/2023 (αρ. πρωτ. …/17.11.2023) ατομικής ειδοποίησης καταβολής υπερημερίας, στην οποία περιλαμβάνονταν όλα τα χρέη για την είσπραξη των οποίων επισπεύσθηκε η επίδικη κατάσχεση, δεν διενεργήθηκε νομίμως, διότι, εφόσον ο ανακόπτων δεν ανευρέθη στην κατοικία του και η εν λόγω ειδοποίηση παρελήφθη από τον πατέρα του, θα έπρεπε, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην σκέψη 5 της παρούσας, στην …/17.1.2024 έκθεση της επίδοσής της, να βεβαιώνεται ότι ο τελευταίος ήταν σύνοικός του, βεβαίωση που δεν συμπεριλήφθηκε στην εν λόγω έκθεση επίδοσης. Με αυτά τα δεδομένα και εφόσον η επίδοση της ανωτέρω ατομικής ειδοποίησης είναι άκυρη, δεν μπορούσε να στηρίξει την επιβολή της προσβαλλόμενης αναγκαστικής κατάσχεσης της στο ιστορικό περιγραφόμενης ακίνητης περιουσίας του ανακόπτοντος. Επιπροσθέτως, όπως επίσης κρίθηκε με τις οριστικές διατάξεις της ως άνω 4010/29.8.2024 προδικαστικής απόφαση, δημοσιευθείσας προ της ανάρτησης στις 5.3.2025 στον ιστότοπο της Γενικής Επιτροπείας της Επικρατείας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων της 704/19.2.2025 απόφασης που μνημονεύεται στην σκέψη 9 της παρούσας, το δεύτερο προδικαστικό ερώτημα της οποίας αφορά ζήτημα που τέθηκε και στην παρούσα δίκη, από την ανωτέρω εξεταζόμενη άποψη, δεν ασκεί καταρχήν επιρροή, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην σκέψη 6 της παρούσας, το γεγονός ότι ο ανακόπτων τελούσε εν γνώσει ορισμένων από τα χρέη που συμπεριλήφθηκαν στον πίνακα χρεών, διότι τα χρέη αυτά είχαν υπαχθεί σε ρυθμίσεις, καθώς, ακόμη και εάν γνώριζε τις συγκεκριμένες πράξεις καταχώρισης των χρεών, εφόσον δεν του είχε κοινοποιηθεί ατομική ειδοποίηση, δεν είχε την δικονομική δυνατότητα να προσβάλει με ανακοπή και αίτηση αναστολής εκτέλεσης τις πράξεις της καταχώρισής τους, διότι αυτές, ως εσωτερικές διαδικασίες, στερούνταν εκτελεστότητας. Το αυτό έγινε δεκτό ότι ισχύει και για τις οφειλές των οποίων είχε λάβει γνώση από την προγενέστερη κατάσχεση που είχε επιβληθεί σε βάρος του, η οποία τελικώς ακυρώθηκε με την 5253/2021 απόφαση του Δ΄ Μονομελούς Τμήματος του Δικαστηρίου τούτου. Προεχόντως για τον ίδιο λόγο έγινε επίσης δεκτό ότι τυγχάνει απορριπτέος και ο ισχυρισμός της καθ΄ης Αρχής ότι ο ανακόπτων τελούσε σε γνώση των οφειλών του, διότι είχαν προηγηθεί εγγραφές υποθηκών, κατασχέσεις εις χείρας τρίτων, αναγγελία της απαίτησης του Ελληνικού Δημοσίου και αιτήσεις ποινικής του δίωξης για ορισμένα από τα επίδικα χρέη, καθώς τις σχετικές πράξεις καταχώρισης, για τις οποίες η καθ΄ης Αρχή προέβη στις ανωτέρω νόμιμες ενέργειες, ακόμη και εάν ο ανακόπτων τις γνώριζε, δεν μπορούσε, προ της αποστολής της μόνης εκτελεστής πράξης της ατομικής ειδοποίησης, να τις προσβάλει. Περαιτέρω, κρίθηκε ότι είναι άνευ σημασίας, από την ίδια άποψη, η γνώση του ανακόπτοντος για πράξεις που προηγούνται των πράξεων καταχώρισης των εκτελεστών τίτλων στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων της Φορολογικής Διοίκησης, όπως οι πράξεις προσδιορισμού φόρου ή επιβολής προστίμου (πρβλ ΣτΕ 1655/2022), συνεπώς απορριπτέος τυγχάνει και ο ισχυρισμός της καθ΄ης Αρχής, ότι ο ανακόπτων γνώριζε τις οφειλές του, διότι αυτές προέκυπταν κυρίως από χρεωστικές δηλώσεις ΦΠΑ που είχε υποβάλει ο ίδιος και το εκπροσωπούμενο από αυτόν υποκατάστημα της εταιρείας «…».
14.Επειδή, ωστόσο, η καθ΄ης Αρχή επικαλέσθηκε και προσκόμισε κατά την πρώτη συζήτηση τις …/2022, …/2021, …/2019, …/2018 και …/2016 ατομικές ειδοποιήσεις καταβολής υπερημερίας, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν, όπως προεκτέθηκε, οι περισσότερες από τις οφειλές που συμπεριλήφθηκαν και στον συνημμένο στην προσβαλλόμενη κατασχετήρια έκθεση πίνακα χρεών, υποστηρίζοντας ότι οι ανωτέρω ατομικές ειδοποιήσεις απεστάλησαν στον ανακόπτοντα με συστημένη επιστολή, με αποτέλεσμα μετά την παρέλευση 15 ημερών από την αποστολή τους να τεκμαίρεται ότι οι εν λόγω ατομικές ειδοποιήσεις κοινοποιήθηκαν νομίμως στον τελευταίο. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο με την 4010/29.8.2024 προδικαστική απόφαση διέταξε την συμπλήρωση των αποδείξεων. Ειδικότερα, με την ανωτέρω απόφαση υποχρεώθηκε η καθ΄ης Αρχή να προσκομίσει για τις ανωτέρω ατομικές ειδοποιήσεις, καταστάσεις παράδοσης αλληλογραφίας στο Γραφείο ΕΛΤΑ, από τις οποίες να προκύπτουν τα στοιχεία συστημένου (μορφής RE…GR), εκτυπώσεις από τον ιστότοπο των ΕΛΤΑ για την παρακολούθηση της διακίνησης των συστημένων επιστολών καθώς και βεβαίωση περί του εάν επετεύχθη, τελικώς, η επίδοσή των ανωτέρω ατομικών ειδοποιήσεων ή όχι.
15.Επειδή, σε εκτέλεση της απόφασης αυτής στο Δικαστήριο προσκομίσθηκαν: 1.για την …/10.5.2016 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας η …/11.5.2016 διπλότυπη κατάσταση επαναλαμβανόμενης παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών εσωτερικού με επίδοση σε τρεις εργάσιμες ημέρες που υπογράφεται από υπάλληλο των ΕΛΤΑ με συνημμένη κατάσταση των παραδοτέων από την ΔΟΥ εγγράφων προς αποστολή, 2.για την …/2.7.2018 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας η …/6.7.2018 διπλότυπη κατάσταση επαναλαμβανόμενης παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών εσωτερικού με επίδοση σε τρεις εργάσιμες ημέρες που υπογράφεται από υπάλληλο των ΕΛΤΑ με συνημμένη κατάσταση των παραδοτέων από την ΔΟΥ εγγράφων προς αποστολή, 3. για την …/9.5.2019 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας η …/20.5.2019 διπλότυπη κατάσταση επαναλαμβανόμενης παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών εσωτερικού με επίδοση σε τρεις εργάσιμες ημέρες που υπογράφεται από υπάλληλο των ΕΛΤΑ με συνημμένη κατάσταση των παραδοτέων από την ΔΟΥ εγγράφων προς αποστολή, 4. για την …/8.6.2021 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας η …/10.6.2021 διπλότυπη κατάσταση επαναλαμβανόμενης παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών εσωτερικού με επίδοση σε τρεις εργάσιμες ημέρες που υπογράφεται από υπάλληλο των ΕΛΤΑ με συνημμένη κατάσταση των παραδοτέων από την ΔΟΥ εγγράφων προς αποστολή και 5.για την …/24.5.2022 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας η …/26.5.2022 διπλότυπη κατάσταση επαναλαμβανόμενης παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών εσωτερικού με επίδοση σε τρεις εργάσιμες ημέρες που υπογράφεται από υπάλληλο των ΕΛΤΑ με συνημμένη κατάσταση των παραδοτέων από την ΔΟΥ εγγράφων προς αποστολή. Από τα έγγραφα αυτά αποδεικνύεται μόνο η παράδοση των εν λόγω ατομικών αυτών ειδοποιήσεων στα ΕΛΤΑ προς αποστολή με συστημένη επιστολή, όπως ισχυρίστηκε η Διοίκηση. Δοθέντος, όμως, ότι, εν προκειμένω, ο ανακόπτων αρνήθηκε ότι παρέλαβε τις ατομικές ειδοποιήσεις αυτές, δεν έχει, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην σκέψη 6, έδαφος εφαρμογής το τεκμήριο νόμιμης κοινοποίησης της παρ. 5 του άρθρου 5 του ΚΦΔ και η καθ΄ης Αρχή όφειλε να αποδείξει καταρχήν την κοινοποίηση, προσκομίζοντας κάποιο αποδεικτικό στοιχείο από το οποίο να προκύπτει ότι ο οφειλέτης παρέλαβε πράγματι τις …/2022, …/2021, …/2019, …/2018 και …/2016 ατομικές ειδοποιήσεις, ώστε να δύναται να αμυνθεί δικονομικώς ασκώντας κατά αυτών, ως μόνων εκτελεστών πράξεων, ανακοπή και αίτηση αναστολής εκτέλεσης, προκειμένου να μην απωλέσει στάδιο δικαστικής προστασίας. Παρόλα αυτά στο Δικαστήριο δεν προσκομίστηκε οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο για την πραγματική περιέλευση των ανωτέρω ατομικών ειδοποιήσεων στον ανακόπτοντα. Ωστόσο, από την αντιπαραβολή του περιεχομένου της …/9.5.2019 ατομικής ειδοποίησης καταβολής υπερημερίας και τα αποδεικτικά της παράδοσής της προς αποστολή στα ΕΛΤΑ στις 20.5.2016 με την από 18.9.2019 συναφθείσα ρύθμιση οφειλών μεταξύ της καθ΄ης Αρχής και του ανακόπτοντος και τον πίνακα των ρυθμισμένων με αυτήν οφειλών του τελευταίου, προκύπτει ότι με την ρύθμιση αυτή ο ανακόπτων προέβη σε τακτοποίηση, λίγο αργότερα από την αποστολή της ανωτέρω ατομικής ειδοποίησης, όλων των οφειλών που συμπεριλήφθηκαν σε αυτήν (πλην 2 οφειλών προστίμου ΚΒΣ). Επομένως, από τα ανωτέρω, αποδεικνύεται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, ότι η ανωτέρω ρύθμιση συνήφθη αφού ο ανακόπτων έλαβε πράγματι πλήρη γνώση όχι μόνο των μη εκτελεστών καταχωρίσεων των οφειλών του που περιλαμβάνονται στην από 18.9.2019 ρύθμιση, την …/9.5.2019 ατομική ειδοποίηση και τον συνημμένο στην προσβαλλόμενη κατάσχεση πίνακα χρεών (υπ΄αύξοντα αριθμό του εν λόγω πίνακα 1 έως και 13 οφειλές ΦΠΑ από χρεωστικές δηλώσεις) αλλά και της έκδοσης της συγκεκριμένης ατομικής ειδοποίησης σε βάρος του, με αποτέλεσμα να είχε, εν προκειμένω την δυνατότητα να την προσβάλει με ανακοπή και να ζητήσει την αναστολή της εκτέλεσής της. Ως εκ τούτου η ατομική αυτή ειδοποίηση στην οποία, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται οι ατομικές οφειλές του ανακόπτοντος με βάση χρεωστικές δηλώσεις ΦΠΑ που περιλαμβάνονται και στον πίνακα χρεών της προσβαλλόμενης κατάσχεσης με αύξοντες αριθμούς 1 έως και 13, παράσχει έρεισμα κατά το μέρος αυτό στην εν λόγω κατάσχεση. Ομοίως, αποδεικνύεται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, ότι ο ανακόπτων έλαβε γνώση της έκδοσης σε βάρος του και της …/8.6.2021 ατομικής ειδοποίησης καταβολής υπερημερίας, η οποία παραδόθηκε προς αποστολή στα ΕΛΤΑ στις 10.6.2021 και στην οποία περιλαμβάνονται 2 καταχωρίσεις οφειλών από χρεωστικές δηλώσεις ΦΠΑ, οι οποίες περιλήφθηκαν και στον συνημμένο στην προσβαλλόμενη κατασχετήρια έκθεση πίνακα χρεών με αύξοντες αριθμούς 15 και 17. Τούτο, διότι λίγες ημέρες αργότερα από την έκδοση της ανωτέρω ατομικής ειδοποίησης συνήφθη μεταξύ του τελευταίου και της καθ΄ης Αρχής η από 14.6.2021 ρύθμιση αποκλειστικά για τις ανωτέρω δύο οφειλές. Επομένως, και την ατομική αυτή ειδοποίηση είχε την δυνατότητα να την προσβάλει από την στιγμή που έλαβε πλήρη γνώση της έκδοσής της και του περιεχομένου της, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει δεκτό ότι απώλεσε στάδιο δικαστικής προστασίας, ούτε στην περίπτωση αυτή. Συνακόλουθα και η εν λόγω …/8.6.2021 ατομική ειδοποίηση καταβολής υπερημερίας δύναται να παράσχει έρεισμα στην προσβαλλόμενη κατάσχεση για τις οφειλές τις οποίες συμπεριλαμβάνει. Κατά τα λοιπά, οι άλλες αποφάσεις ρύθμισης που προσκόμισε η καθ΄ης Αρχή δεν συνδέονται χρονικά με την αποστολή συγκεκριμένης ατομικής ειδοποίησης καταβολής υπερημερίας από αυτές που επίσης προσκομίσθηκαν, ώστε να μπορεί να συναχθεί ότι οι λοιπές ατομικές ειδοποιήσεις καταβολής υπερημερίας (πλην των …/2019 και …/2021), ως μόνες εκτελεστές πράξεις προσβαλλόμενες με ανακοπή και αναστολή εκτέλεσης, περιήλθαν πράγματι σε γνώση του ανακόπτοντος. Εξάλλου, εφόσον με οριστική και μη δυνάμενη να ανακληθεί διάταξη της 4010/29.8.2024 απόφασης, κρίθηκε ότι δεν ασκεί επιρροή εάν, από τα λοιπά στοιχεία προκύπτει ή όχι, η με άλλο τρόπο γνώση του ανακόπτοντος για τις μη εκτελεστές καταχωρίσεις στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων των οφειλών που περιλαμβάνονται στις λοιπές ατομικές ειδοποιήσεις και τον πίνακα χρεών, δεν τίθεται ζήτημα αναστολής της δίκης αυτής λόγω της υποβολής του δεύτερου ερωτήματος που τέθηκε με την 704/19.2.2025 απόφαση του Δ΄ Τμήματος του Δικαστηρίου τούτου. Με αυτά ως δεδομένα η προσβαλλόμενη κατασχετήρια έκθεση πρέπει να περιοριστεί στην είσπραξη κύριας απαίτησης συνολικού ύψους 157.386,57 ευρώ, πλέον προσαυξήσεων ύψους, κατά τον πίνακα χρεών, 52.246,31 ευρώ, η οποία αφορά τις οφειλές με αύξοντες αριθμούς 1 έως και 13, 15 και 17 του συνημμένου στην έκθεση αυτή πίνακα χρεών, οφειλές για τις οποίες δηλαδή της επιβολής της κατάσχεσης είχε προηγηθεί η πλήρης γνώση του ανακόπτοντος για την έκδοση και το περιεχόμενο των …/9.5.2019 και …/8.6.2021 ατομικών ειδοποιήσεων, στις οποίες οι σχετικές καταχωρίσεις εσόδων είχαν συμπεριληφθεί. Ειδικότερα οι οφειλές αυτές αφορούν ΦΠΑ με βάση χρεωστικές δηλώσεις ετών 2015, 2016, 2017, 2018, 2020 και 2021 και έχουν καταχωριστεί στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων της φορολογικής διοίκησης με αριθμούς …/24.4.2015, …/24.7.2015, …/28.1.2016, …/27.4.2016, …/26.7.2016, …/27.10.2016, …/27.1.2017, …/26.7.2017, …/30.10.2017, …/30.1.2018, …/30.1.2018, …/30.7.2018, …/30.11.2018, …/29.7.2020 και …/27.4.2021, όπως παρατίθενται και στον πίνακα χρεών.
16.Επειδή, προβάλλεται περαιτέρω ότι η προσβαλλόμενη κατάσχεση πρέπει να ακυρωθεί ως αντίθετη προς την αρχή της αναλογικότητας, διότι το κατασχεθέν ακίνητο αποτελεί το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο του ανακόπτοντος και χρησιμοποιείται ως πρώτη κατοικία της πενταμελούς του οικογένειας και ως έδρα της επιχείρησής του. Προς απόδειξη του ισχυρισμού του ο ανακόπτων προσκομίζει, μεταξύ άλλων: 1.βεβαίωση δήλωσης της περιουσιακής του κατάστασης έτους 2023 και πράξη προσδιορισμού φόρου ν.4223/2013-Α΄297 (ΕΝΦΙΑ), 2.πράξη διοικητικού προσδιορισμού φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2022, με δηλωθέντα εισοδήματα του ιδίου ύψους 132.490,23 ευρώ και της συζύγου του ύψους 6.535,59 ευρώ, 3.πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης του Δημάρχου …, από το οποίο προκύπτει ότι είναι έγγαμος και έχει τρία ανήλικα τέκνα, 4.βεβαίωση δήλωσης της περιουσιακής κατάστασης της συζύγου του έτους 2023 και πράξη προσδιορισμού φόρου ν.4223/2013-Α΄297 (ΕΝΦΙΑ), στην οποία περιλαμβάνονται τέσσερα γήπεδα, εκ των οποίων τρία στον Νομό … και ένα στον Νομό … και 5.πράξεις διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικών ετών 2018 έως και 2021.
17.Επειδή, ο ανωτέρω λόγος προβάλλεται αβασίμως, διότι το κατασχεθέν ποσοστό εξ αδιαιρέτου οικοπέδου και οικοδομής, ακόμη και εάν αποτελεί το μόνο περιουσιακό στοιχείο του ανακόπτοντος, τούτο δεν αρκεί για να καταστήσει την κατάσχεση αντίθετη προς την αρχή της αναλογικότητας. Ειδικότερα, ο ανακόπτων δεν ισχυρίζεται ότι διαθέτει άλλα αξιόχρεα περιουσιακά στοιχεία από τα οποία θα μπορούσε να ικανοποιηθεί η επίμαχη ληξιπρόθεσμη απαίτηση του Δημοσίου, την είσπραξη της οποίας, άλλωστε, επιβάλλουν επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην σκέψη 8 της παρούσας. Επιπροσθέτως, η καθ΄ης Αρχή, προ της επιβολής της προσβαλλόμενης κατάσχεσης, παρείχε στον ανακόπτοντα επανειλημμένως την δυνατότητα να ρυθμίσει τις οφειλές του, ώστε να αποφύγει την λήψη σε βάρος του μέτρων αναγκαστικής είσπραξης, ωστόσο ο τελευταίος δεν τήρησε τις απορρέουσες από τις ρυθμίσεις αυτές υποχρεώσεις του, ενώ δεν αμφισβήτησε ούτε τον ισχυρισμό της αντιδίκου του ότι προηγήθηκε η επιβολή άλλων ηπιότερων μέτρων, όπως η κατάσχεση εις χείρας τραπεζικών ιδρυμάτων, ενέργειες που, όμως, απέβησαν άκαρπες. Περαιτέρω, ο ισχυρισμός ότι στην οικοδομή, ποσοστό της οποίας κατασχέθηκε αναγκαστικά, βρίσκεται η οικογενειακή κατοικία του ανακόπτοντος δεν καθιστά άνευ ετέρου την κατάσχεση αντίθετη προς την αρχή της αναλογικότητας, διότι από την αρχή αυτή δεν απορρέει υποχρέωση του Κράτους να προστατεύει την πρώτη κατοικία από την επιβολή μέτρων αναγκαστικής είσπραξης προς ικανοποίηση φορολογικών οφειλών, όταν δεν υφίσταται άλλο μέσο για την ικανοποίηση της απαίτησης του Δημοσίου. Σε κάθε περίπτωση, ο ανακόπτων, εφόσον ήθελε να προστατεύσει την κατοικία του, θα μπορούσε να προβεί σε σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας επί του επίμαχου ακινήτου, το οποίο αποτελείται από τρεις διακεκριμένους χώρους ήτοι υπόγειο αποθηκευτικό χώρο, ισόγειο κατάστημα και διαμέρισμα πρώτου ορόφου, ώστε να δύναται η κατάσχεση, ανάλογα πάντοτε με το ύψος του χρέους, να περιοριστεί σε ορισμένους από τους χώρους της οικοδομής, εφόσον αυτοί επαρκούσαν για την ικανοποίηση της απαίτησης του Δημοσίου, ενέργεια στην οποία δεν προέβη. Τέλος, τα δηλωθέντα εισοδήματα του ανακόπτοντος, ιδίως αυτά του φορολογικού έτους 2023, ανέρχονται σε τέτοιο ύψος που δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι σε περίπτωση εκποίησης του κατασχεθέντος ποσοστού ακινήτου, ο τελευταίος και η οικογένειά του θα περιέλθουν σε καθεστώς αστεγίας ή θα στερηθούν των μέσων βιοπορισμού τους. Αντιθέτως, από το ύψος των εισοδημάτων αυτών προκύπτει ότι ο ανακόπτων θα είχε την δυνατότητα να ρυθμίσει το χρέος για την ικανοποίηση του οποίου επισπεύδεται η κατάσχεση, ώστε να αποφύγει την αναγκαστική εκποίηση της περιουσίας του ή εν πάση περιπτώσει να μισθώσει άλλο χώρο για την στέγαση της οικογένειας και της επιχείρησής του, παρά τα όσα περί του αντιθέτου προβάλλει. Επομένως, η επιβολή του μέτρου της αναγκαστικής κατάσχεσης δεν υπερβαίνει, εν προκειμένω, τα άκρα όρια της διακριτικής ευχέρειας της Φορολογικής Διοίκησης, ούτε αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητας, όπως υποστηρίζεται, δοθείσης ιδίως της, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, δυστροπίας του ανακόπτοντος ως οφειλέτη.
18.Επειδή, ο ανακόπτων αμφισβητεί επίσης την ευθύνη του για τα χρέη του υποκαταστήματος της εταιρείας «…». Η εξέταση, όμως, του λόγου αυτού αποβαίνει αλυσιτελής, διότι σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην σκέψη 14, το χρέος για την είσπραξη του οποίου κρίθηκε ότι επιβλήθηκε νομίμως η προσβαλλόμενη κατάσχεση περιορίστηκε σε συγκεκριμένες ατομικές οφειλές του ανακόπτοντος.
19.Επειδή, κατ΄ακολουθία η ανακοπή αυτή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και να περιοριστεί το χρέος για το οποίο επιβλήθηκε η προσβαλλόμενη κατάσχεση στο ποσό των 209.632,88 ευρώ, ήτοι 157.386,57 ευρώ κύρια απαίτηση πλέον των προσαυξήσεων που αναλογούν στην απαίτηση αυτή, ύψους, κατά τον συνημμένο στην κατασχετήρια έκθεση πίνακα χρεών, 52.246,31 ευρώ, τροποποιούμενου αντιστοίχως και του εν λόγω πίνακα. Περαιτέρω, από το καταβληθέν παράβολο, ποσό 10 ευρώ πρέπει να αποδοθεί στον ανακόπτοντα και το υπόλοιπο, ύψους 90 ευρώ, να καταπέσει υπέρ του Δημοσίου, ενώ η δικαστική δαπάνη πρέπει να συμψηφισθεί μεταξύ των διαδίκων, λόγω της μερικής νίκης και ήττας τους (άρθρα 275 παρ. 1 εδ. γ΄και 277 παρ. 9 εδάφιο τελευταίο του ΚΔΔ).
Διά ταύτα
Δέχεται εν μέρει την ανακοπή.
Τροποποιεί την …/15.1.2024 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης του Δικαστικού Επιμελητή του Εφετείου Θεσσαλονίκης Θεόδωρου Καρατζιώτη, ώστε να ισχύει για χρέος, ύψους 209.632,88 ευρώ, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο αιτιολογικό [σκέψεις 15 και 19].
Απορρίπτει κατά τα λοιπά την ανακοπή.
Διατάσσει την απόδοση μέρους του καταβληθέντος παραβόλου ύψους 10 ευρώ στον ανακόπτοντα και την κατάπτωση του υπολοίπου ύψους 90 ευρώ υπέρ του Δημοσίου.
Συμψηφίζει την δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων.
Η απόφαση δημοσιεύθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 13.3.2025 σε δημόσια συνεδρίαση του Δικαστηρίου τούτου.
Η Δικαστής Η Γραμματέας
