Αριθμός 1622/2023
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Γ’ Πολιτικό Τμήμα
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Μαρία Μουλιανιτάκη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Μαρουλιώ Δαβίου, Μαρία Κουφούδη-Εισηγήτρια, Γεώργιο Καλαμαρίδη, Αθανάσιο Θεοφάνη, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, στις 16 Νοεμβρίου 2022, με την παρουσία και του Γραμματέα Παναγιώτη Μπούκη, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος: Ι. Σ. του Σ. και της Α., κατοίκου … …, ο οποίος δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
Της αναιρεσιβλήτου: Μ. χήρας Γ. Γ., το γένος Π. και Π. Μ., κατοίκου …, η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Σταύρου Δήμα, που ανακάλεσε την από 24-10-2022 δήλωση για παράσταση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ, και κατέθεσε προτάσεις.
Υπέρ: Της, εις Αθήνα επί της οδού …, αριθ. .., εδρευούσης Ανωνύμου Εταιρείας με την επωνυμία “…” και με ΑΦΜ: …, και τον διακριτικό τίτλο “… Α.Ε.”, νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 26-11-2008 αγωγή της ήδη αναιρεσιβλήτου, την από 8-3-2010 ανακοίνωση δίκης μετά προσεπίκλησης σε αναγκαστική παρέμβαση της ήδη υπέρ ης η αίτηση και την από 19-11-2010 αναγκαστική πρόσθετη παρέμβαση του ήδη αναιρεσείοντος, που κατατέθηκαν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Λειβαδιάς και συνεκδικάσθηκαν. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 104/2013, 8/2018 μη οριστικές, 21/2019 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 4/2021 του Τριμελούς Εφετείου Λαμίας (Μεταβατική έδρα Λιβαδειάς). Την αναίρεση της τελευταίας αποφάσεως ζητεί ο αναιρεσείων με την από 27-5-2021 αίτησή του.
Κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο πληρεξούσιος της αναιρεσιβλήτου ζήτησε την απόρριψη της αιτήσεως και την καταδίκη του αντίδικου μέρους στη δικαστική δαπάνη.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 576 παρ. 1-3 Κ.Πολ.Δ., προκύπτει ότι, αν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης κάποιος από τους διαδίκους δεν εμφανισθεί ή εμφανισθεί και δεν λάβει μέρος με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος, ο Άρειος Πάγος εξετάζει ποιος επισπεύδει τη συζήτηση. Αν την επισπεύδει ο διάδικος που απουσιάζει, η υπόθεση συζητείται σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι. Αν όμως την επισπεύδει ο αντίδικός του, ερευνάται αν ο διάδικος που δεν εμφανίστηκε ή αν και εμφανίστηκε δεν έλαβε μέρος στην συζήτηση με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα από τον επισπεύδονται τη συζήτηση. Στην περίπτωση που δεν κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα η συζήτηση κηρύσσεται απαράδεκτη και η υπόθεση επαναφέρεται με νέα κλήτευση. Στην αντίθετη περίπτωση, ο Άρειος Πάγος προχωρεί στη συζήτηση παρά την απουσία εκείνου που έχει κλητευθεί. (Α.Π 406/2023). Επίσης από τα άρθρα 20 παρ. I του Συντάγματος και 110 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ., με το πρώτο των οποίων ορίζεται ότι καθένας έχει δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια και μπορεί ν’ αναπτύξει σ’ αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα ή συμφέροντά του, όπως ο νόμος ορίζει, και με το δεύτερο των οποίων, σε αρμονία με το πρώτο, ορίζεται ότι οι διάδικοι έχουν δικαίωμα να παρίστανται σε όλες τις συζητήσεις της υπόθεσης, ακόμη και όταν γίνονται κεκλεισμένων των θυρών και πρέπει για το σκοπό αυτό να καλούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου, περαιτέρω δε και από το άρθρο 6 παρ. 1 της Ε.Σ.Δ.Α. που κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974 με το οποίο ορίζεται ότι “παν πρόσωπο έχει δικαίωμα όπως η υπόθεσή του δικασθεί δικαίως, δημοσία και εντός λογικής προθεσμίας υπό ανεξαρτήτου και αμερολήπτου δικαστηρίου….”, με σαφήνεια προκύπτει, ότι κάθε διάδικος δικαιούται να παρίσταται στις επισπευδόμενες από άλλο διάδικο δικαστικές πράξεις επί της υπόθεσής του και πρέπει να κλητεύεται προς τούτο υπό την προθεσμία και τις διατυπώσεις που τάσσει ο νόμος. Εξάλλου, όπως προκύπτει από τα άρθρα 80 και επ. Κ.Πολ.Δ., επί απλής πρόσθετης παρέμβασης ο υπέρ ου αυτή κύριος διάδικος (ενάγων ή εναγόμενος), αν δεν συντρέξουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 85 του ίδιου Κώδικα για να πάρει τη θέση του ο προσθέτως παρεμβαίνων, εξακολουθεί να είναι υποκείμενο της έννομης σχέσης της δίκης και μετά την άσκηση της εν λόγω παρέμβασης, επί ενδίκων δε μέσων, τα οποία ασκεί προς το συμφέρον του ο προσθέτως παρεμβαίνων κατά τα άρθρα 502 παρ.3, 516 παρ.1, 542 παρ.1, 556 παρ.1 Κ.Πολ.Δ., αυτός καταλαμβάνει αντίστοιχα τη θέση του ανακόπτοντος, εκκαλούντος, αιτούντος την αναψηλάφηση, αναιρεσείοντος και συνεπώς πρέπει, κατά τις προεκτιθέμενες διατάξεις των άρθρων 20 παρ. 1 του Συντάγματος, 6 παρ.1 της Ε.Σ.Δ.Α. και 110 παρ. 2-του Κ.Πολ.Δ., να καλείται για να συμμετάσχει στη συζήτηση αυτών, όταν αυτή επισπεύδεται από τον αντίδικο του ή τον υπέρ αυτού προσθέτως παρεμβάντα. Αντίθετη λύση, επιτρέπουσα τη συζήτηση του ασκηθέντος από τον προσθέτως παρεμβάντα ένδικου μέσου μεταξύ τούτου και του αντιδίκου του υπέρ ου η πρόσθετη παρέμβαση, χωρίς κλήτευση του μη παραστάντος υπέρ ου η παρέμβαση κυρίου διαδίκου, δεν συνάγεται από το άρθρο 82 εδάφιο τελευταίο του Κ.Πολ.Δ., κατά το οποίο αποφάσεις και δικόγραφα που επιδίδονται στους κυρίους διαδίκους πρέπει να επιδίδονται και σε εκείνον που άσκησε πρόσθετη παρέμβαση, αφού η διάταξη αυτή απλώς προνόησε και ρύθμισε θέματα που λόγω της θέσης του προσθέτως παρεμβάντος στη δίκη θα μπορούσαν να εκληφθούν ως μη καλυπτόμενα από τη γενική διάταξη του άρθρου 110 του ίδιου κώδικα (Α.Π 749/2021, ΑΠ 244/2020, 890/2015). Ούτε επίσης αντίθετη λύση ως άνω και με βάση τα προαναφερόμενα συνάγεται από τη διάταξη του άρθρου 81 παρ. 3 ΚΠολΔ, κατά το οποίο ο παρεμβαίνων καλείται στις επόμενες διαδικαστικές πράξεις από το διάδικο που επισπεύδει τη δίκη (Α.Π 749/2021, ΑΠ 244/2020).
Στην προκείμενη περίπτωση, η διαδικαστική πορεία της υποθέσεως, κατά το ενδιαφέρον την παρούσα αναιρετική διαδικασία μέρος, κατ` επιτρεπτή κατά το άρθρο 561 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ., εκτίμηση των διαδικαστικών εγγράφων, έχει ως εξής: Με την από 26-11-2008 αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, κατά της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία “…”, η ενάγουσα και ήδη αναιρεσίβλητη επικαλούμενη παράγωγο και πρωτότυπο τρόπο κτήσεως κυριότητας επί του περιγραφομένου ακινήτου ζητούσε να αναγνωρισθεί κυρία αυτού και να υποχρεωθεί η εναγομένη η οποία την απέβαλε από την νομή του να της το αποδώσει. Με την από 8-3-2010 ανακοίνωση δίκης, προσεπίκληση σε αναγκαστική παρέμβαση και παρεμπίπτουσα αγωγή η εναγομένη της ως άνω αγωγής, ιστορούσε ότι το 2003 αγόρασε το περιγραφόμενο αγροτεμάχιο στο οποίο εντάσσεται εξ ολοκλήρου το επίδικο από τον Ι. Σ. (αναιρεσείοντα), εντός του οποίου κατασκεύασε τριώροφη οικοδομή και το οποίο ο τελευταίος της υποσχέθηκε ελεύθερο από κάθε νομικό ελάττωμα (πλην ρυμοτομίας) και ανακοίνωσε στον ως άνω Ι. Σ. την ανοιγείσα δίκη, στην οποία τον καλούσε να παρέμβει προσθέτως προς υποστήριξη της και σώρευσε αγωγή αποζημίωσης εναντίον του, με την οποία ζητούσε, σε περίπτωση ήττας της στην κύρια αγωγή, ν’ αναγνωρισθεί ότι οφείλει να της καταβάλει προς ανόρθωση της περιουσιακής βλάβης το ποσό των 2.800.000 ευρώ. Ο ως άνω προσεπικαλούμενος – παρεμπιπτόντως εναγόμενος Ι. Σ. ήδη αναιρεσείων, άσκησε την από 19-11-2010 πρόσθετη παρέμβαση κατά της ενάγουσας ήδη αναιρεσίβλητης και υπέρ της εναγομένης με την οποία ζητούσε ν’απορριφθεί η κύρια αγωγή. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Λειβαδιάς συνεκδικάζοντας την αγωγή, προσεπίκληση σε αναγκαστική παρέμβαση με σωρευόμενη αναγνωριστική αγωγή αποζημίωσης και την πρόσθετη παρέμβαση εξέδωσε την 104/2013 και 8/2018 με την πρώτη εκ των οποίων διέταξε διενέργεια πραγματογνωμοσύνης και με την δεύτερη διενέργεια συμπληρωματικής πραγματογνωμοσύνης και με την εξέταση του Ι. Σ. και την επανεξέταση της ενάγουσας αντίστοιχα. Μετά δε και την διενέργεια της συμπληρωματικής πραγματογνωμοσύνης και την επαναφορά της υποθέσεως στο ως άνω Δικαστήριο, εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, η υπ’ αριθ. 21/2019 απόφαση του παραπάνω δικαστηρίου το οποίο απέρριψε ως αόριστη την παρεμπίπτουσα αγωγή, και δέχθηκε ως βάσιμη κατ’ ουσίαν την αγωγή αναγνωρίζοντας την ενάγουσα και ήδη αναιρεσίβλητη κυρία του επιδίκου και διατάσσοντας την εναγομένη να της αποδώσει το επίδικο και απέρριψε την πρόσθετη παρέμβαση. Η εναγομένη παρεμπιπτόντως ενάγουσα-υπερής η πρόσθετη παρέμβαση και ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος – προσθέτως παρεμβαίνων άσκησαν κατά της αποφάσεως του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου τις από 28-1-2019 και 3-11-2018 αντιστοίχως εφέσεις, οι οποίες με την 4/2021 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Λαμίας συνεκδικάσθηκαν κατά την τακτική διαδικασία αντιμωλία των διαδίκων και έγιναν τυπικά δεκτές και απορρίφθηκαν κατ’ ουσίαν. Στην προκείμενη περίπτωση, με την υπό κρίση από 27-5-2021 αίτηση αναίρεσης προσβάλλεται η ως άνω 4/2021 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Λαμίας. Όπως προκύπτει από τα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου, ο αναιρεσείων δεν εμφανίσθηκε κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, κατά την οποία εκφωνήθηκε η υπόθεση από τη σειρά της στο πινάκιο. Από τα υπάρχοντα στη δικογραφία έγγραφα, που νομίμως επικαλείται και προσκομίζει η παριστάμενη αναιρεσίβλητη, και ειδικότερα από την υπ’ αριθ. …/17-12-2021 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιώς Γ. Μ. προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης, με κλήση για συζήτηση αυτής για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης (2/11/2022), επιδόθηκε, νόμιμα και εμπρόθεσμα, με την επιμέλειά της (αναιρεσείβλητης) στον αναιρεσείοντα. Εφόσον όμως ο αναιρεσείων δεν εμφανίστηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο κατά την συζήτηση της αίτησης αναίρεσης κατά την ως άνω δικάσιμο, πρέπει το Δικαστήριο τούτο να προχωρήσει στη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης, παρά την απουσία αυτού. Η αναιρεσείβλητη όμως, δεν επικαλείται, ούτε προσκομίζει έκθεση επίδοσης της αίτησης αναίρεσης με κλήση προς συζήτηση αυτής για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, προς την κύρια διάδικο εναγομένη της κύριας αγωγής, ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “…” και τον διακριτικό τίτλο “… Α.Ε.”, υπέρ της οποίας παρενέβη προσθέτως ο ήδη αναιρεσείων και προς το συμφέρον της οποίας ασκείται η ένδικη αίτηση αναίρεσης, σύμφωνα με το περιεχόμενο και το διατακτικό της και της οποίας η κλήτευση είναι αναγκαία, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη, ενώ εξάλλου, από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι έγινε τέτοια κλήτευση από τον αναιρεσείοντα.
Συνεπώς, πρέπει, μετά από αυτεπάγγελτη έρευνα, να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΚΗΡΥΣΣΕΙ απαράδεκτη τη συζήτηση της από 27-5-2021 αίτησης του Ι. Σ. του Σ., για αναίρεση της 4/2021 τελεσίδικης απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Λαμίας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 19 Οκτωβρίου 2023.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, την 1η Νοεμβρίου 2023.
H ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Πηγή :
