Η διάταξη του άρθρου 66 παρ. 27.α εδ. β’ του ν. 4646/2019 αντίκειται στις, εξειδικεύουσες την αρχή της ασφάλειας δικαίου, διατάξεις του άρθρου 78 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, διότι με τη διάταξη αυτή παρατείνεται η προθεσμία παραγραφής φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου, αναγόμενων σε ημερολογιακά έτη προγενέστερα του προηγούμενου της δημοσίευσης του νόμου αυτού έτους. Συνεπώς, ως προς την παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου να καταλογίσει σε βάρος της προσφεύγουσας τον φόρο εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2017, εφαρμοστέα είναι η διάταξη του άρθρου 36 παρ. 1 του ισχύοντος κατά τον χρόνο εκείνο Κ.Φ.Δ. (ν. 4174/2013), με την οποία προβλεπόταν πενταετής παραγραφή (με κατ’ εξαίρεση παράταση αυτής για 1 έτος στις περιπτώσεις που απαριθμούνταν περιοριστικά στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου, όπως ίσχυε κατά το ένδικο έτος, περιπτώσεις που δεν συνέτρεχαν εν προκειμένω). Άλλωστε, η πρόβλεψη περί της ενιαύσιας παράτασης του χρόνου της παραγραφής, εφόσον περιέρχονταν σε γνώση της φορολογικής αρχής νέα στοιχεία εντός του πέμπτου έτους της παραγραφής, η οποία προστέθηκε το πρώτον στην εν λόγω διάταξη κατά την αντικατάστασή της με το άρθρο 32 παρ. 1 του ν. 4646/2019, δεν είναι εφαρμοστέα για τα ένδικο φορολογικό έτος, διότι ίσχυε από τη θέσπισή της, καθόσον δεν προσδόθηκε σε αυτήν αναδρομική ισχύς. Εξάλλου, ούτε η διάταξη του άρθρου 36 παρ. 3 του ανωτέρω Κ.Φ.Δ., όπως ίσχυε αρχικώς, με την οποία προβλεπόταν κατ’ εξαίρεση εικοσαετής παραγραφή για τις περιπτώσεις φοροδιαφυγής, δύναται εν προκειμένω να εφαρμοστεί, διότι το συγκεκριμένο ιδιαίτερα μεγάλο χρονικό διάστημα παραγραφής υπερβαίνει το εύλογο και δεν συνάδει, για τον λόγο αυτό, με τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας που διέπει τη διάρκεια της παραγραφής. Συνεπώς, η παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου να καταλογίσει σε βάρος της προσφεύγουσας τον φόρο εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2017 εκκίνησε στις 31.12.2018 και συμπληρώθηκε στις 31.12.2023, η δε καταλογιστική πράξη εκδόθηκε και κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα στις 29.12.2023, ήτοι εντός του χρόνου της παραγραφής, πλην όμως η κοινοποίηση διενεργήθηκε με θυροκόλληση, ήτοι σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 55 του Κ.Δ.Δ., με τον τρόπο που προβλέπεται στο άρθρο 5 παρ. 3 περ. δ’ του, ισχύοντος κατά τον χρόνο της κοινοποίησης, Κ.Φ.Δ. (ν. 4987/2022), χωρίς, ωστόσο να προκύπτει ότι επιχειρήθηκε προηγουμένως, αλλά δεν ευδοκίμησε η επίδοση με τους λοιπούς τρόπους που προβλέπονται στο άρθρο 5 παρ. 3 περ. α’, β’ και γ’ του Κ.Φ.Δ.. Βάσει τούτων, η κατ’ αυτόν τον τρόπο επίδοση της ως άνω καταλογιστικής πράξης στην προσφεύγουσα μη νομίμως διενεργήθηκε και, συνεπώς, δεν διέκοψε την παραγραφή πριν από τη λήξη της, με συνέπεια, κατά τη λήψη πλήρους γνώσης της καταλογιστικής αυτής πράξης από την προσφεύγουσα, να έχει ήδη συμπληρωθεί η νόμιμη πενταετής παραγραφή.
