Προεδρεύουσα: Mαρία Βλάχου, Εφέτης Δ.Δ.
Εισηγήτρια: Αικατερίνη-Ελένη Βάντση, Εφέτης Δ.Δ.
Έφεση του Δημοσίου κατά απόφασης του ΔΠΑ κατά α) το μέρος που απέρριψε ένσταση περί συμψηφισμού εισοδημάτων που ο εφεσίβλητος αποκόμισε τα επίδικα έτη από μισθωτές υπηρεσίες και ελευθέρια επαγγέλματα προς το ποσό της ζημίας που φέρεται να υπέστη από την παράλειψη του εκκαλούντος να καταβάλει στον εφεσίβλητο τις αναδρομικές αποδοχές του, παρά το γεγονός ότι προσέδωσε στον διορισμό του τελευταίου αναδρομική ισχύ σε συμμόρφωση με ακυρωτική απόφαση του ΔΕ και β) το κεφάλαιο επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης. Υποχρέωση της Διοίκησης σε συμμόρφωση προς ακυρωτική απόφαση διοικητικού δικαστηρίου. Σε περίπτωση ιδίως ακύρωσης παράλειψης διορισμού, η Διοίκηση οφείλει να προχωρήσει σε αναδρομικό διορισμό και να καταβάλει αναδρομικές αποδοχές. Διατάξεις άρθρων 105 ΕισΝΑΚ, 299 και 932 Α.Κ. και ερμηνεία ότι ο παρανόμως παραληφθείς αναδρομικού διορισμού, παράλειψη, η οποία ακυρώθηκε δικαστικά, δύναται να ζητήσει αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη εκ του ότι κατά το χρονικό διάστημα από της ημερομηνίας του αναδρομικού διορισμού του μέχρι την ημερομηνία κατά την οποία ανέλαβε πράγματι υπηρεσία δεν εισέπραξε το σύνολο των αποδοχών που θα είχε εισπράξει, εάν είχε αναλάβει πράγματι υπηρεσία από της ημερομηνίας του αναδρομικού διορισμού. Στο σύνολο των αποδοχών περιλαμβάνονται και τα πάσης φύσεως επιδόματα, υπό μόνη την προϋπόθεση ότι καταβάλλονται παγίως και κατά τακτά χρονικά διαστήματα στους τελούντες σε ενεργό υπηρεσία. Αν προκύπτει και ωφέλεια, πραγματική ζημιά είναι εκείνη που υφίσταται μετά τον συμψηφισμό ζημίας και ωφέλειας, εφόσον μεταξύ ζημιογόνου γεγονότος και ωφέλειας υφίσταται πράγματι αιτιώδης σύνδεσμος και όχι όταν ζημιά και ωφέλεια στηρίζονται σε διαφορετική αιτία. Η άσκηση βιοποριστικής δραστηριότητας, άλλης έναντι της συγκεκριμένης δημόσιας υπηρεσίας, διακόπτει τον κατά νόμο αιτιώδη σύνδεσμο προς το ζημιογόνο γεγονός της παρανομίας της Διοίκησης. Αν όμως η αναληφθείσα δραστηριότητα παρουσιάζει εξαιρετικό βαθμό ομοιότητας προς τα χαρακτηριστικά της δημόσιας θέσης, ώστε να συνιστά κατ’ ουσίαν την ίδια με αυτήν εργασία, τότε δεν διασπάται ο αιτιώδης σύνδεσμος και χωρεί συμψηφισμός ζημίας και ωφέλειας. Προκήρυξη θέσεων μόνιμου προσωπικού του κλάδου Φύλαξης των Καταστημάτων Κράτησης της Χώρας. Δεκτή αίτησης ακύρωσης του εφεσίβλητου κατά της παράλειψης διορισμού του και αναπομπή της υπόθεσης στη Διοίκηση προς αναμόρφωση του πίνακα επιλεγέντων. Υποχρέωση της Διοίκησης, προς αποκατάσταση των πραγμάτων να τον διορίσει αναδρομικά και δη από τότε που διορίστηκαν οι λοιποί επιτυχόντες του αρχικού πίνακα. Κρίση ότι δεν παρίσταται δυνατός ο συμψηφισμός των εισοδημάτων από μισθωτές υπηρεσίες με τη ζημία από την παράνομη παράλειψη αναδρομικού διορισμού, δεδομένου ότι δεν πηγάζουν από την ίδια αιτία, αλλά οφείλονται σε αυτόνομη επαγγελματική δραστηριότητα που άσκησε ο εφεσίβλητος, προκειμένου να αντιμετωπίσει τη ζημία που υπέστη, ενώ τυχόν καταλογισμός του προκύψαντος οφέλους στην ένδικη περίπτωση θα αντέκειτο στην καλή πίστη. Τέλος, κρίση ότι ο εφεσίβλητος υπέστη ηθική βλάβη εξαιτίας των ενεργειών της Διοίκησης, το δε επιδικασθέν ποσό κρίνεται εύλογο και προσήκον. Ορθή η κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Απορρίπτει την έφεση.
