Προσφυγή κατά της σιωπηρής απόρριψης της αίτησης των προσφευγόντων προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου να άρει/ανακαλέσει τη μη συντελεσμένη ρυμοτομική απαλλοτρίωση που επιβλήθηκε σε ακίνητό τους για τη δημιουργία κοινόχρηστου χώρου, η οποία διαβιβάστηκε προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ως αρμόδιο όργανο για την έγκρισή της – Διατάξεις του ν. 2882/2001 (Α΄17), ν. 4759/2020 (Α΄45), ν. 2831/2000 (Α΄140), ν. 3852/2010 (Α΄87), ν. 4067/2012 (Α΄79). Εν προκειμένω, το ακίνητο των προσφευγόντων βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων από τη θάλασσα. Επομένως, η άρση της επιβληθείσης ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, με την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου στη συγκεκριμένη θέση, γίνεται μόνο με την έκδοση προεδρικού διατάγματος, κατόπιν πρότασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ως εκ τούτου, νομιμοποιείται παθητικώς μόνο το Ελληνικό Δημόσιο, ενώ η Περιφέρεια Πελοποννήσου και ο Δήμος Ναυπλιέων, οι οποίοι δεν έχουν αποφασιστική αρμοδιότητα, δεν νομιμοποιούνται παθητικά και πρέπει να αποβληθούν. Κρίση ότι η ειδική ρύθμιση του άρθρου 88 του ήδη ισχύοντος ν. 4759/2020 δεν τυγχάνει εφαρμογής σε περίπτωση, όπως η ένδικη, που αφορά ιδιοκτησία υπαγόμενη σε ειδικό καθεστώς που απαγορεύει τη μετατροπή της σε οικοδομήσιμο χώρο με βάση τις διατάξεις περί αιγιαλού και παραλίας. Συνεπώς, νομίμως υπεβλήθη από τους προσφεύγοντες στην Περιφέρεια Πελοποννήσου η αίτησή τους για την άρση της εν λόγω ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, η οποία διαβιβάστηκε προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ως αρμόδιο όργανο για την έγκρισή της. Από την κήρυξη της εν λόγω ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, αρχικά κατά το έτος 1973 και εν συνεχεία με τη διατήρησή της κατά το έτος 1983, έως την υποβολή τόσο της αρχικής αίτησης των προσφευγόντων για την άρση αυτής (2013), όσο και της μεταγενέστερης (2020), έχει παρέλθει χρονικό διάστημα άνω των σαράντα ετών, χωρίς η Διοίκηση να προβεί στη συντέλεση της απαλλοτρίωσης του ακινήτου με την καταβολή της σχετικής αποζημίωσης, ενώ δεν προκύπτουν ενέργειες των οργάνων της που να μαρτυρούν σοβαρή πρόθεση για την υλοποίηση του συγκεκριμένου σκοπού. Επίσης, εκ των στοιχείων του διοικητικού φακέλου δεν προκύπτει ότι υφίστανται ιδιαίτερες συνθήκες που να δικαιολογούν την διατήρηση της δέσμευσης του ακινήτου. Κρίση ότι το διαδραμόν χρονικό διάστημα κατά το οποίο διατηρείται το επίδικο ρυμοτομικό βάρος επί του ακινήτου υπερβαίνει το εύλογο όριο, εντός του οποίου είναι ανεκτή κατά το Σύνταγμα η δέσμευση της ένδικης ιδιοκτησίας – Δέχεται την προσφυγή. Αναπέμπει την υπόθεση στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας προκειμένου να προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες για την κίνηση της διαδικασίας έκδοσης προεδρικού διατάγματος για την τροποποίηση του οικείου ρυμοτομικού σχεδίου με σκοπό την άρση της απαλλοτρίωσης.
Από το Διμηνιαίο Δελτίο Νομολογίας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2025
