Προεδρεύουσα-Εισηγήτρια: Αγγελική Καζάνη, Εφέτης Δ.Δ.
Συνεκδίκαση αντίθετων εφέσεων κατά οριστικής απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή αγωγή της εκκαλούσας-εφεσίβλητης ασφαλιστικής εταιρίας για ζημία που υπέστη ασφαλισμένη σ’ αυτήν εταιρία λόγω πρόκλησης καταστροφών κατά τη διάρκεια βίαιων επεισοδίων. Διατάξεις ΕισΝΑΚ, ΑΚ, ν.2800/2000, π.δ. 141/1991, π.δ. 14/2001, ν.2496/1997, ν.2717/1999 (ΚΔΔ), ν.400/1970. Η προστασία της περιουσίας των πολιτών από βίαια επεισόδια στο πλαίσιο οποιασδήποτε μορφής μαζικής κινητοποίησης κοινωνικών ομάδων αποτελεί υποχρέωση των αστυνομικών οργάνων, η εκπλήρωση της οποίας δεν εναπόκειται στη διακριτική ευχέρειά τους. Υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας αν τα αστυνομικά όργανα λαμβάνουν μέτρα για να προστατεύσουν την ιδιωτική περιουσία, τα οποία όμως δεν είναι τα αναγκαία και πρόσφορα για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού. Ο ασφαλιστής, που αποζημίωσε τον ασφαλισμένο, υποκαθίσταται στα έναντι του τρίτου, υπόχρεου προς αποζημίωση, δικαιώματα του ασφαλισμένου, χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερη δήλωση περί μεταβιβάσεως των δικαιωμάτων του ασφαλισμένου στον ασφαλιστή, αποδοχή τέτοιας δηλώσεως ή ανακοίνωση προς τον τρίτο. Η υποκατάσταση αυτή έχει το χαρακτήρα εκχωρήσεως εκ του νόμου και επέρχεται αυτοδικαίως από το χρόνο καταβολής της ασφαλιστικής αποζημιώσεως του λήπτη της ασφαλίσεως και στην έκταση του ασφαλίσματος που κατέβαλε. Οι προσκομιζόμενες από τους διαδίκους εξώδικες δηλώσεις, επιστολές ή βεβαιώσεις τρίτων προσώπων που έχουν ειδικές γνώσεις ή εμπειρία επί ορισμένου αντικειμένου δεν αποτελούν νόμιμα αποδεικτικά μέσα, αν έχουν συνταχθεί ενόψει ή επ’ ευκαιρία της διοικητικής δίκης με σκοπό να προσκομιστούν στο πλαίσιο αυτής. Η έκθεση εκτίμησης ζημιών-πραγματογνωμοσύνης του άρθρου 29 του ν.δ. 400/1970 αποτελεί νόμιμο αποδεικτικό στοιχείο, στο οποίο βεβαιώνονται μόνο οι ζημίες που πράγματι προκλήθηκαν, ενώ δεν αποτελεί έγγραφο της ασφαλιστικής επιχείρησης. Διάφοροι λόγοι εφέσεων. Για τον υπολογισμό της ζημίας λαμβάνεται υπόψη η διαφορά ανάμεσα στην αξία των βλαβέντων (κτιρίου και εξοπλισμού) πριν και μετά το ζημιογόνο γεγονός χωρίς να είναι αναγκαία η προηγούμενη επισκευή ή αντικατάστασή τους. Η επιδίκαση αποζημιώσεως δεν προϋποθέτει την προηγούμενη αποκατάσταση της προκληθείσας ζημίας και συνεπώς δεν είναι αναγκαία η προσκόμιση φορολογικών στοιχείων από τα οποία να προκύπτουν οι δαπάνες αποκατάστασης, ενώ η επί πιστώσει έκδοση των φορολογικών στοιχείων που προσκόμισε η εκκαλούσα εταιρία δεν αναιρεί την απαίτηση αποζημίωσης και δεν επιδρά στο βάσιμο της αξίωσής της. Κρίση του Δικαστηρίου ότι έσφαλε η εκκαλουμένη απόφαση που απέρριψε ως αναπόδεικτο το καταβληθέν στην ασφαλισμένη επιχείρηση ποσό προς αποκατάσταση της θετικής ζημίας, αξιώνοντας από την εκκαλούσα την προσκόμιση παραστατικών ή άλλων φορολογικών στοιχείων. Απορρίπτει την έφεση του Ελληνικού Δημοσίου- Δέχεται την έφεση της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας- Μεταρρυθμίζει την εκκαλουμένη.
