Αίτηση ακυρώσεως κατά μη χορήγησης άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους και επιβολής μέτρου οικειοθελούς αναχώρησης – Μόνη παραδεκτώς προσβαλλόμενη πράξη η απορριπτική επί της αιτήσεως θεραπείας, λόγω ουσιαστικής επανεξέτασης της υπόθεσης – Μη νόμιμη και ακυρωτέα η προσβαλλόμενη πράξη, διότι το αρμόδιο όργανο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης δεν χορήγησε την άδεια διαμονής, λόγω συνδρομής λόγων δημοσίας τάξης και ασφάλειας στο πρόσωπο του αιτούντος αλλοδαπού, λαμβάνοντας υπόψη μόνο τις ποινικές υποθέσεις του και την ακόλουθη εγγραφή του στον Ε.Κ.ΑΝ.Α. και το S.I.S. – Δεν προκύπτει ότι η Διοίκηση συνεκτίμησε, ως όφειλε, με βάση το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ και την ερμηνεία που έχει δοθεί σε αυτό από το ΕΔΔΑ, την ανηλικότητα του αιτούντος κατά τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων της ληστείας και της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, το διάστημα των 22 ετών που διέδραμε έκτοτε και το ότι δεν προκύπτει κατά το διάστημα αυτό διάπραξη άλλων ποινικών αδικημάτων αυτής της βαρύτητας, όπως συνάγεται και από το ύψος των επιβληθεισών ποινών – Δέχεται την αίτηση ακύρωσης – Αναπέμπει στη Διοίκηση για νέα νομίμως αιτιολογημένη κρίση
Αριθμός απόφασης ΑΔ96/2024
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Τμήμα ΙΑ΄ Τριμελές
ΑΚΥΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 18 Ιανουαρίου 2024 με δικαστές τους: Μαργαρίτα Παπά, Πρόεδρο Πρωτοδικών Δ.Δ., Στέργιο Κοφίνη και Όλγα Πλαστήρα (Εισηγήτρια), Πρωτοδίκες Δ.Δ., και γραμματέα την Ουρανία Λέρα, δικαστική υπάλληλο,
γ ι α να δικάσει τη με αριθμό και ημερομηνία καταχώρισης ΑΚΥ361/16-10-2023 αίτηση ακύρωσης
του (ον.) S… (επ.) I… του I…, πολίτη Αλβανίας, κατοίκου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης (οδός … αρ. …), που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου Γεωργίας Παχούμη,
κ α τ ά του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, για τον οποίο παραστάθηκε η εξουσιοδοτημένη υπάλληλος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης Ελένη Γιαννουλάκη.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, κατά την οποία η υπόθεση συζητήθηκε αμέσως μετά την προεκφώνηση, αφού η εισηγήτρια της υπόθεσης αναφέρθηκε στην εισήγησή της, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του Δικαστηρίου και
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε σύμφωνα με τον Νόμο.
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης ακύρωσης έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (βλ. το με κωδικό πληρωμής 625074375954 0429 0081 ηλεκτρονικό παράβολο).
2. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση ζητείται η ακύρωση: α) της 2023/…/31-8-2023 απόφασης του Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης, που υπογράφεται κατ’ εντολή του από την Προϊσταμένη του Α’ Τμήματος Αδειών Διαμονής της Διεύθυνσης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Θεσσαλονίκης, με την οποία απορρίφθηκε η 130623/22-12-2022 αίτηση του ήδη αιτούντος για χορήγηση άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους και του επιβλήθηκε το μέτρο της επιστροφής με οικειοθελή αναχώρηση από τη χώρα χωρίς προθεσμία και β) της 2023/…/20-9-2023 απόφασης του ως άνω Γραμματέα, που υπογράφεται κατ’ εντολή του από τον Αναπληρωτή Γενικό Διευθυντή Εσωτερικής Λειτουργίας της ίδιας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με την οποία απορρίφθηκε, μετά από ουσιαστική επανεξέταση της υπόθεσης, αίτηση θεραπείας του εν λόγω διαδίκου κατά της α’ προσβαλλόμενης πράξης. Η εκδοθείσα επί της αίτησης θεραπείας πράξη είναι η μόνη παραδεκτώς προσβαλλόμενη, αφού σε αυτή ενσωματώθηκε η απορριπτική της αίτησης χορήγησης άδειας διαμονής πράξη, η οποία απώλεσε την εκτελεστότητά της (ΣτΕ 339/2019, 2923/2017, 2179/2016, 2434/2012 κ.ά.). Δεδομένου, δε, ότι η κρινόμενη αίτηση, καθ’ ο μέρος στρέφεται κατά της ανωτέρω β’ προσβαλλόμενης, ασκείται και κατά τα λοιπά παραδεκτώς, πρέπει να γίνει τυπικώς δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
3. Επειδή, ο ν. 4251/2014 «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης και άλλες διατάξεις» ορίζει στο άρθρο 6 με τίτλο «Γενικές προϋποθέσεις δικαιώματος διαμονής» ότι: «Το δικαίωμα διαμονής πολιτών τρίτων χωρών που εισέρχονται νόμιμα στην Ελλάδα, για έναν από τους λόγους του Κώδικα αυτού, τελεί υπό τις εξής προϋποθέσεις: α) … β) … γ) Να μην θεωρούνται απειλή για τη δημόσια τάξη, την εσωτερική ασφάλεια ή τις διεθνείς σχέσεις και να μην είναι καταχωρισμένοι ως ανεπιθύμητοι στις εθνικές βάσεις δεδομένων. Ως κριτήρια για τη συνδρομή των λόγων δημόσιας τάξης και ασφάλειας, συνεκτιμώνται από την αρμόδια για την έκδοση της άδειας διαμονής υπηρεσία: i) η έκδοση τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης για κακούργημα ή πλημμέλημα σε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους, ii) η εγγραφή στον κατάλογο ανεπιθύμητων, η οποία παύει αυτοδικαίως να ισχύει με τη χορήγηση ή ανανέωση άδειας διαμονής, iii) άλλοι λόγοι δημόσιας τάξης, οι οποίοι θα πρέπει να μνημονεύονται ειδικώς και αιτιολογημένα στη σχετική απόφαση, iv) ιδιαιτέρως εξαιρετικοί λόγοι, ειδικώς αιτιολογημένοι, που αφορούν σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας. … Εφόσον συντρέχουν λόγοι δημόσιας τάξης και ασφάλειας, η αρμόδια υπηρεσία μπορεί να αρνηθεί τη χορήγηση ή ανανέωση της άδειας διαμονής. …», στο άρθρο 19, μετά την τροποποίησή του από τα άρθρα 31 παρ. 4 του ν. 4540/2018 (Α’ 91) και 12 του ν. 4825/2021 (Α’ 157), ότι: «1. Ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μπορεί κατ` εξαίρεση να χορηγεί άδεια διαμονής διάρκειας τριών (3) ετών, σε πολίτες τρίτων χωρών που διαμένουν στην Ελλάδα. Η άδεια διαμονής χορηγείται άπαξ και μπορεί να ανανεώνεται για έναν από τους λοιπούς λόγους του παρόντος Κώδικα. Αίτημα χορήγησης άδειας διαμονής έχει δικαίωμα να καταθέσει ο πολίτης τρίτης χώρας, εφόσον αποδεικνύει με έγγραφα βέβαιης χρονολογίας το πραγματικό γεγονός της διαμονής του στη χώρα για επτά (7) τουλάχιστον συνεχή έτη, πριν την υποβολή αίτησης … 4. Προϋπόθεση για την υποβολή αιτήσεων του παρόντος άρθρου είναι: α) … β) … γ) Η μη συνδρομή στο πρόσωπο των αιτούντων λόγων που τους καθιστούν επικίνδυνους για την δημόσια τάξη και ασφάλεια. …» και στο άρθρο 24 ότι: «1. Η άδεια διαμονής δε χορηγείται …, εφόσον: α. Δεν πληρούνται ή δεν πληρούνται πλέον, οι προϋποθέσεις του Κώδικα αυτού. β. … 2. Εφόσον … απορρίπτεται αίτημα χορήγησης ή ανανέωσης άδειας διαμονής, οι αρμόδιες κατά περίπτωση υπηρεσίες εκδίδουν απόφαση επιστροφής σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 16 – 41 του ν. 3907/2011». Άλλωστε, ο ν. 3907/2011 (Α’ 7) ορίζει στο άρθρο 20 ότι: «Οι αρμόδιες αρχές κατά την εφαρμογή του παρόντος Κεφαλαίου λαμβάνουν δεόντως υπόψη: α) … β) την οικογενειακή ζωή, γ) …» και στην παράγραφο 1 του άρθρου 21, όπως αυτή ισχύει μετά την τροποποίησή της από το άρθρο 2 του ν. 4825/2021, ότι: «Σε περίπτωση … απόρριψης αιτήματος χορήγησης … τίτλου διαμονής … η αρμόδια αρχή εκδίδει απόφαση επιστροφής του υπηκόου τρίτης χώρας. Η απόφαση επιστροφής αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα … της απόφασης απόρριψης του αιτήματος διαμονής …».
4. Επειδή, κατά πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), η διάταξη του άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), που κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974 (Α΄256), δεν εγγυάται στους αλλοδαπούς ένα γενικό, ατομικό δικαίωμα εισόδου και παραμονής σε συγκεκριμένο κράτος (πρβλ. ΕΔΔΑ αποφάσεις της 10.3.2011, Kiyutin κατά Ρωσίας, αρ. 2700/2010, της 16.12.2014, Liou κατά Ρωσίας, αρ. 42086/2005, Radovanovic κατά Αυστρίας, αρ. 42703/1998, πρβλ. επίσης ΣτΕ 460/2013 Ολ., 2060/2008, 1242/2007), ούτε επιβάλλει στα συμβαλλόμενα μέρη τη γενική υποχρέωση να σέβονται την επιλογή των οικογενειών να εγκατασταθούν σε συγκεκριμένο κράτος ή να επιτρέπουν την οικογενειακή επανένωση των αλλοδαπών μελών της οικογένειάς τους στο έδαφός τους, καθώς έχουν το δικαίωμα, με την επιφύλαξη των απορρεουσών από τις Συνθήκες δεσμεύσεών τους, να ελέγχουν την είσοδο και τη διαμονή των αλλοδαπών στην επικράτειά τους (πρβλ. ΕΔΔΑ αποφάσεις της 28ης.5.1985, Abdulaziz, Cabales et Balkandali κατά Ηνωμένου Βασιλείου, σκ. 67, της 30.7.2013, Berisha κατά Ελβετίας, αρ. 948/12, σκ. 49, της 10.7.2014, Senigo Longue et autres κατά Γαλλίας, αρ. 19113/09, σκ. 60). Εξάλλου, η διοικητική απομάκρυνση πολίτη τρίτης χώρας, εγκατεστημένου στο έδαφος συμβαλλόμενου κράτους, για λόγους επικινδυνότητάς του για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια αποτελεί νόμιμη επέμβαση στην προσωπική ή οικογενειακή ζωή του, εφόσον προβλέπεται από τον εθνικό νόμο, επιδιώκεται με το μέτρο αυτό θεμιτός σκοπός δημοσίου συμφέροντος (τέτοιο δε σκοπό αποτελεί και η διαφύλαξη της δημόσιας τάξης) και είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας, είναι δηλαδή κατάλληλη και αναγκαία για την επίτευξη του επιδιωκομένου σκοπού. Κατά τη στάθμιση αυτή λαμβάνονται υπόψη κριτήρια όπως η φύση και σοβαρότητα του αδικήματος που διέπραξε ο πολίτης τρίτης χώρας, η διάρκεια της παραμονής του στη χώρα, το χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από τη τέλεση του αδικήματος και η συμπεριφορά του αλλοδαπού κατά το διάστημα αυτό, η οικογενειακή κατάσταση του αλλοδαπού (συμπεριλαμβανομένης της διάρκειας τυχόν γάμου και των τυχόν άλλων παραγόντων από τους οποίους προκύπτει πραγματική οικογενειακή ζωή), αν κατά το χρόνο σύναψης της οικογενειακής σχέσης ο/η σύζυγος γνώριζε ότι ο αλλοδαπός είχε διαπράξει αδίκημα, αν έχουν γεννηθεί παιδιά από το γάμο, η ηλικία και το βέλτιστο συμφέρον τους, η σοβαρότητα των δυσχερειών που είναι πιθανόν να αντιμετωπίσουν ο/η σύζυγος και τα τέκνα του αλλοδαπού στη χώρα στην οποία πρόκειται να απελαθεί ο εν λόγω, ενόψει και της εθνικότητάς τους και, τέλος, η σταθερότητα των κοινωνικών, πολιτιστικών και οικογενειακών δεσμών του αλλοδαπού με την Ελλάδα και τη χώρα προορισμού του (για τα εφαρμοζόμενα κριτήρια στάθμισης κατά τον έλεγχο της αναλογικότητας του μέτρου βλ. ΕΔΔΑ, Τμήμα Ευρείας Συνθέσεως, αποφάσεις της 3-10-2014, Jeunesse κατά Ολλανδίας, αρ.προσφυγής 12738/2010, σκ. 107 επ., της 18-10-2006, Üner κατά Ολλανδίας, αρ.προσφυγής 46410/1999, σκ. 57 έως 60, και της 29-6-2008, Maslov κατά Αυστρίας, αρ.προσφυγής 1638/2003, σκ. 68 επομ.).
5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Ο αιτών, γεννηθείς το …, πολίτης Αλβανίας, εγκαταστάθηκε, όσο ήταν ανήλικος ακόμη, με την πατρική του οικογένεια στην Ελλάδα. Μετά την ενηλικίωσή του έλαβε άδεια εργασίας από το Τμήμα Αδειών Εργασίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης με ισχύ από 22/3/2004 έως 22/3/2005 και στη συνέχεια του χορηγήθηκε αυτοτελής άδεια διαμονής με διάρκεια από 1/5/2004 έως 30/4/2005. Την τελευταία αυτή άδεια ανανέωσε διαδοχικά ως 23/3/2008 για εξαρτημένη εργασία, ενώ επόμενες αιτήσεις του για περαιτέρω ανανέωση της άδειας διαμονής του για εξαρτημένη εργασία και για χορήγηση άδειας για εξαιρετικούς λόγους απορρίφθηκαν από τη Διοίκηση. Με την ένδικη 130623/22-12-2022 αίτησή του ο εν λόγω διάδικος ζήτησε εκ νέου τη χορήγηση άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους. Κατά την επεξεργασία του αιτήματος αυτού, η διάδικη Αρχή ενημερώθηκε με το …/…/13-7-2023 έγγραφο του Γραφείου Διοικητικών Μέτρων της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.) ότι σε βάρος του αιτούντος είχαν εκδοθεί: α) η …/2003 απόφαση του Α’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 20 ημερών με τριετή αναστολή για παράβαση του άρθρου 225 παρ. 5 (ψευδής ανώμοτη κατάθεση) του προϊσχύσαντος Ποινικού Κώδικα (ΠΚ, π.δ. 283/1985, Α’ 106), β) η …/2008 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Ανηλίκων Θεσσαλονίκης, με την οποία καταδικάστηκε σε συνολική ποινή φυλάκισης 2 ετών και 3 μηνών με πενταετή αναστολή, αφού κρίθηκε ένοχος για ληστεία από κοινού και επικίνδυνη σωματική βλάβη από κοινού, καθώς στη Θεσσαλονίκη στις 3-9-2001 και περί ώρα 00.30’, ενεργώντας από κοινού με άλλα πρόσωπα, αφενός επιτέθηκε σε ανήλικο που καθόταν στο παγκάκι πάρκου στην περιοχή της Ηλιούπολης, χτυπώντας τον με γροθιές και κλωτσιές και ρίχνοντάς τον στο έδαφος, όταν δε το θύμα έχασε τις αισθήσεις του, αφαίρεσε από το παντελόνι αυτού ένα κινητό τηλέφωνο, και αφετέρου με τις ενέργειες αυτές προξένησε στο θύμα σωματικές κακώσεις, ειδικότερα θλαστική εκχύμωση χροιάς κυανερύθρου δεξιάς μετωπιαίας χώρας, εκδορά δεξιού αγκώνος και κρανιοεγκεφαλική κάκωση με μικρή απώλεια συνείδησης, με τρόπο που μπορούσαν να προκαλέσουν βαριά σωματική βλάβη, γ) η …/2012 απόφαση του Α΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 30 ημερών με τριετή αναστολή για απόπειρα κλοπής, που έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη στις 11/9/2012 και δ) η …/2015 απόφαση του Α΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 30 ημερών με τριετή αναστολή, αφού κρίθηκε ένοχος για προμήθεια – κατοχή ναρκωτικής ουσίας σε μικρή ποσότητα για ίδια αποκλειστική χρήση, τελεσθείσα στις 29/10/2015 στη Θεσσαλονίκη. Επιπλέον, ο εν λόγω διάδικος είχε αθωωθεί: α) με την …/2009 απόφαση του Α’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης από την κατηγορία της από κοινού προμήθειας και κατοχής ναρκωτικής ουσίας για αποκλειστική χρήση στις 24/3/2009 στη Θεσσαλονίκη και β) με την …/2011 απόφαση του Α΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης για παράβαση του ν. 3459/2006 (Α’ 103, Κώδικας Νόμων για τα Ναρκωτικά) στις 23/12/2009 στη Θεσσαλονίκη. Στο εν λόγω έγγραφο αναφερόταν περαιτέρω ότι για τον ως άνω διάδικο έχουν σχηματιστεί δικογραφίες, για την εξέλιξη των οποίων η εκδούσα αρχή δεν διέθετε στοιχεία, συγκεκριμένα: α) για παράβαση του ν. 3459/2006, μετά από σύλληψή του στις 27/7/2009 από το Τμήμα Άμεσης Επέμβασης της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Ναρκωτικών Θεσσαλονίκης, β) για παράβαση του ν. 3459/2006 μετά από σύλληψή του στις 22/2/2012 από το Τμήμα Ασφαλείας Μενεμένης και γ) για παράβαση του άρθρου 232Α ΠΚ (περί μη συμμόρφωσης σε προσωρινή διαταγή ή δικαστική απόφαση) στις 8/1/2016. Επιπρόσθετα, σε βάρος του ως άνω διαδίκου είχαν εκδοθεί: α) η …/4-β’/14-6-2008 απόφαση του αρμοδίου Αξιωματικού της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης της ΕΛ.ΑΣ. περί απέλασής του και εγγραφής του στον Ε.Κ.ΑΝ.Α. και το S.I.S. ως τις 14/6/2018, β) η …/7-γ’/15-9-2012 απόφαση του ως άνω Αξιωματικού περί επιστροφής του και εγγραφής του στον Ε.Κ.ΑΝ.Α. και το S.I.S. ως τις 15/9/2019 και γ) η …/8-δ’/2-11-2015 απόφαση του ως άνω Αξιωματικού περί επιστροφής του και εγγραφής του στον Ε.Κ.ΑΝ.Α. και το S.I.S. ως τις 2/11/2022. Από τους εν λόγω καταλόγους διεγράφη κατόπιν αιτήματός του προσωρινά, για το διάστημα από 30/4/2018 έως 10/5/2018, για σοβαρούς λόγους υγείας του γιού του με την …/9-ιστ’/23-4-2018 απόφαση του Διευθυντή της ως άνω Διεύθυνσης Αλλοδαπών, ενώ με την …/11-β’/5-12-2018 απόφαση του ίδιου οργάνου απορρίφθηκε αίτηση θεραπείας αυτού κατά των …/…/9-1-2017, …/…-…/23-4-2018 και …/…/30-5-2018 απορριπτικών αποφάσεων του ίδιου Διευθυντή επί αιτημάτων θεραπείας κατά των ως άνω εγγραφών. Η διάδικη Αρχή, λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω στοιχεία, κατέληξε ότι οι προαναφερθείσες ποινικές υποθέσεις καταδεικνύουν την παραβατική συμπεριφορά του αιτούντος, η επικινδυνότητα του οποίου επιβεβαιώνεται τόσο από τις επανειλημμένες εγγραφές του στον Ε.Κ.ΑΝ.Α. και το S.I.S. όσο και από το …/…/30-8-2023 έγγραφο της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης της ΕΛ.ΑΣ., με το οποίο η εκδούσα αυτό Αρχή εισηγήθηκε ότι στο πρόσωπο του αιτούντος συντρέχει κίνδυνος διαφυγής από τη χώρα. Κατ’ ακολουθία, η Διοίκηση με την 2023/…/31-8-2023 απόφασή της απέρριψε την ένδικη αίτηση, επιβάλλοντας περαιτέρω στον εν λόγω αλλοδαπό το μέτρο της επιστροφής με οικειοθελή αναχώρησή του από τη χώρα χωρίς προθεσμία. Κατά της απορριπτικής αυτής πράξης ο εν λόγω διάδικος υπέβαλε την 87857/8-9-2023 αίτηση θεραπείας, προσκομίζοντας, μεταξύ άλλων, αφενός το από 8/12/2022 πιστοποιητικό του Δήμου Θάσου περί της οικογενειακής κατάστασης της Α… Μ…, έχουσας ελληνική ιθαγένεια, από το οποίο πιστοποιητικό προέκυπτε ο τελεσθείς την 1/12/2016 στο … Αλβανίας γάμος αυτής με τον εν λόγω διάδικο και η γέννηση του έχοντος ελληνική ιθαγένεια τέκνου τους, Ι… Ο…, στις 8/2/2017, και αφετέρου το με ημερομηνία δημιουργίας 24-6-2020 αντίγραφο υποβληθείσας τροποποιητικής δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας, από το οποίο προέκυπτε η μίσθωση οικίας στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης (οδός … αρ. …) από τον πατέρα του αιτούντος, I… I…, για το διάστημα από 1-5-2020 έως 30-4-2023. Η διάδικη αρχή έλαβε υπόψη τα προσκομισθέντα στοιχεία, πλην όμως ενέμεινε στις απόψεις της περί συνδρομής λόγων δημόσιας τάξης στο πρόσωπο του αιτούντος και απέρριψε την ένδικη αίτηση θεραπείας με την προσβαλλόμενη πράξη. Ήδη με το κρινόμενο ένδικο βοήθημα ο αιτών επιδιώκει την ακύρωση της εν λόγω απόρριψης, ενώ η Διοίκηση με τη νομίμως κατατεθείσα έκθεση απόψεών της υπεραμύνεται της νομιμότητας της προσβαλλόμενης και επιδιώκει την απόρριψη της υπό κρίση αίτησης.
6. Επειδή, ο αιτών με την κρινόμενη αίτηση, όπως αυτή αναπτύσσεται με το νομίμως κατατεθέν υπόμνημά του, προβάλλει, μεταξύ άλλων, ότι η προσβαλλόμενη είναι πλημμελώς αιτιολογημένη. Ειδικότερα, υποστηρίζει ότι η Διοίκηση κατά την απορριπτική της κρίση στηρίχθηκε στις ποινικές υποθέσεις αυτού, χωρίς να συνεκτιμήσει στοιχεία της προσωπικότητάς του ούτε δεδομένα της προσωπικής του ζωής, ώστε να διαπιστώσει αν πράγματι η παρουσία του εντός της επικράτειας αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια της χώρας. Περαιτέρω, ισχυρίζεται αφενός ότι από τον χρόνο τέλεσης των εν λόγω αδικημάτων ήδη παρήλθε μακρός χρόνος, κατά τον οποίο δεν έχει διαπράξει άλλο αδίκημα, και αφετέρου ότι στην εν λόγω παραβατική συμπεριφορά οδηγήθηκε λόγω της τότε εξάρτησής του από ναρκωτικές ουσίες, την οποία πλέον έχει αντιμετωπίσει. Κατά συνέπεια, ο όποιος κίνδυνος για τη δημόσια τάξη ήταν δυνατόν να συναχθεί από εκείνες τις ενέργειές του θα πρέπει πια, κατά τους ισχυρισμούς του, να θεωρείται παρωχημένος. Επισημαίνει, δε, ότι ό ίδιος εισήλθε με την πατρική του οικογένεια στη χώρα το 1992 και φοίτησε σε ελληνικά σχολεία, ενώ σήμερα είναι παντρεμένος με την από μακρού χρόνου σύντροφό του και Ελληνίδα πολίτη Α… Μ…, με την οποία έχουν αποκτήσει ένα τέκνο, τον ημεδαπό Ι… Ο…, που αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Περαιτέρω αναφέρει ότι ο ίδιος εξαιτίας της ηλικίας από την οποία μετεγκαταστάθηκε στη χώρα χρησιμοποιεί την ελληνική σαν μητρική του γλώσσα και είναι πλήρως ενταγμένος στην ελληνική κοινωνία, ενώ αντίθετα αγνοεί την αλβανική και δεν διατηρεί, ούτε ο ίδιος ούτε η πατρική του οικογένεια, δεσμούς με τη χώρα καταγωγής του. Από τα δεδομένα αυτά, κατά τους ισχυρισμούς του, προκύπτει ότι ο ίδιος δεν αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια της χώρας. Προς απόδειξη των ισχυρισμών του προσκομίζει, μεταξύ άλλων, σε αντίγραφα: α) τον από 14/6/1996 τίτλο σπουδών του Δημοτικού Σχολείου Παλιννοστούντων Θεσσαλονίκης, από τον οποίο προκύπτει ότι κατά το σχολικό έτος 1995-1996 ο ίδιος φοίτησε στη Στ’ τάξη, β) τον από 7/3/1998 έλεγχο επίδοσης του 1ου Γυμνασίου Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης, που αναφέρεται στις σχολικές επιδόσεις αυτού στην Α’ τάξη του εν λόγω Γυμνασίου κατά το σχολικό έτος 1997-1998, γ) την … κάρτα παραμονής περιορισμένης χρονικής διάρκειας από τον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.) του πατέρα του, I… I…, με διάρκεια ισχύος από 19/1/2001 έως 18/1/2003, στην οποία ο ίδιος αναφέρεται ως προστατευόμενο μέλος, δ) βεβαίωση από τον Δήμο Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης, ότι ο ίδιος κατέθεσε την …/13-8-2002 αίτηση με τα νόμιμα δικαιολογητικά για την έκδοση αυτοτελούς άδειας παραμονής, ε) την …/22-3-2004 άδεια εξαρτημένης εργασίας, εκδοθείσα από το Τμήμα Αδειών Εργασίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης με διάρκεια ισχύος από 22/3/2004 έως 22/3/2005, στ) την …/…-4-2017 βεβαίωση της Β’ Μονάδας Θεσσαλονίκης του Προγράμματος Υποκατάστασης του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών (Ο.ΚΑ.ΝΑ.), από την οποία προκύπτει ότι ο ίδιος συμμετείχε στο πρόγραμμα Πρόληψης Υποτροπών από την 1/10/2012 έως και την 9/11/2015 και αποχώρησε αυτοβούλως, ενώ δεν του χορηγήθηκαν υποκατάστατα, καθώς ο έλεγχος κατά την εισαγωγή του στο πρόγραμμα έδειξε ότι ήταν καθαρός από ηρωίνη, ζ) την εκδοθείσα τον Απρίλιο του 2018 ιατρική βεβαίωση ιδιώτη ιατρού, κατά την οποία ο Ο… Ι… επρόκειτο να υποβληθεί σε προγραμματισμένη επέμβαση στις 2/4/2018 στο Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, η) το από 19/1/2004 πιστοποιητικό οικογένειας από το Ληξιαρχείο του … Αλβανίας σε σχέση με την πατρική του οικογένεια, θ) το εκδοθέν από την ΕΛ.ΑΣ. δελτίο ταυτότητας της Α… Μ… και ι) το πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης της Α… Μ…, καθώς και αντίγραφο υποβληθείσας τροποποιητικής δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης οικίας από τον I… I…, στοιχεία που προσκομίστηκαν με την αίτηση θεραπείας ενώπιον της Διοίκησης.
7. Επειδή, η προσβαλλόμενη απόφαση θεμελιώνεται αποκλειστικώς στη συνδρομή λόγων δημοσίας τάξης και ασφάλειας στο πρόσωπο του αιτούντος. Η διάδικη αρχή κατέληξε στην ανωτέρω κρίση της λαμβάνοντας υπόψη τις ποινικές υποθέσεις του εν λόγω αλλοδαπού και την ακόλουθη εγγραφή του στον Ε.Κ.ΑΝ.Α. και το S.I.S. Σύμφωνα, όμως, με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην τέταρτη σκέψη της παρούσας, η Διοίκηση όφειλε, στο πλαίσιο της σύννομης άσκησης της αρμοδιότητάς της, να αιτιολογήσει την κρίση της περί επικινδυνότητας του αιτούντος κατόπιν συνεκτίμησης της φύσης, της βαρύτητας και των συνθηκών τέλεσης των διαπραχθέντων αδικημάτων, της ηλικίας του αιτούντος κατά την τέλεσή αυτών, του χρόνου που διέδραμε έκτοτε, καθώς και κάθε άλλου πρόσφορου στοιχείου σε σχέση, ιδίως, με την προσωπικότητά του και την προσωπική κατάσταση αυτού. Εν προκειμένω, από το σώμα της προσβαλλόμενης απόφασης και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι συνεκτιμήθηκε από το εκδόν όργανο η ανηλικότητα του αιτούντος κατά τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων της ληστείας και της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, το διάστημα των 22 ετών που διέδραμε έκτοτε και το ότι δεν προκύπτει πως κατά το διάστημα αυτό ο αιτών διέπραξε άλλα ποινικά αδικήματα αυτής της βαρύτητας, όπως συνάγεται και από το ύψος των ποινών που του έχουν επιβληθεί. Παραλείψαντος, ωστόσο, του οργάνου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση να προβεί στις ανωτέρω ειδικότερες εκτιμήσεις, η προσβαλλόμενη απόφαση παρίσταται μη νόμιμη και ακυρωτέα. Θα πρέπει, δε, ως εκ τούτου, να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση για νέα αιτιολογημένη κρίση. Γενομένου δεκτού δε του ανωτέρω λόγου, παρέλκει η εξέταση των λοιπών λόγων ακύρωσης.
8. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, περαιτέρω, δε, η υπόθεση να αναπεμφθεί στη Διοίκηση προς νέα αιτιολογημένη κρίση ως προς την επικινδυνότητα του αιτούντος για τη δημόσια τάξη και προκειμένου να εξεταστεί επιπλέον εάν συντρέχουν στο πρόσωπο του εν λόγω αλλοδαπού οι λοιπές νόμιμες προϋποθέσεις για να του χορηγηθεί η άδεια διαμονής που αιτήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 19 του ν. 4251/2014. Τέλος, πρέπει να αποδοθεί το καταβληθέν παράβολο στον αιτούντα (άρθρο 36 παρ. 4 του π.δ. 18/1989) και, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, να απαλλαγεί ο καθ’ ου Υπουργός από τη δικαστική δαπάνη [άρθρο 275 παρ. 1 εδ. ε΄ Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 (Α΄ 97) και εφαρμόζεται εν προκειμένω σύμφωνα με το άρθρο 15 παρ. 5 εδ. α΄ του ν. 3068/2002 (Α’ 274), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 57 παρ. 1 του ν. 4689/2020 (Α’ 103), σε συνδυασμό με το άρθρο 4 παρ. 1 περ. στ΄ του ν. 702/1977 (Α’ 268), όπως η περίπτωση αυτή προστέθηκε με το άρθρο 50 του ν. 3659/2008 (Α΄ 77)].
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται την αίτηση ακύρωσης.
Ακυρώνει την 2023/…/20.9.2023 απόφαση του Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης.
Αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκηση για νέα νομίμως αιτιολογημένη κρίση, κατά τα αναφερόμενα στο σκεπτικό.
Διατάσσει την απόδοση του καταβληθέντος παραβόλου στον αιτούντα.
Απαλλάσσει τον καθ’ ου Υπουργό από τη δικαστική δαπάνη.
Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στη Θεσσαλονίκη στις 14.3.2024 και η απόφαση δημοσιεύθηκε στον ίδιο τόπο σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στις 29.3.2024.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
