ΣτΕ Γ΄ 1379/2025
Πρόεδρος: Δημήτριος Μακρής, Σύμβουλος της Επικρατείας
Εισηγητής: Τρισεύγενη Βαρουφάκη, Πάρεδρος
Σε περίπτωση σύναψης άλλης υπηρεσιακής σχέσης του διωκομένου με το εν γένει Δημόσιο, καθ’ο χρόνο εκκρεμεί η εις βάρος του αρξαμένη πειθαρχική διαδικασία, το εν λόγω υπηρεσιακό δεδομένο ουδεμία επιρροή ασκεί τόσο στην επιλογή της πειθαρχικής ποινής, όσο και στην εκτέλεσή της.
Με την απόφαση 1379/2025 απορρίφθηκε προσφυγή υπαλλήλου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κατά πειθαρχικής απόφασης, με την οποία τής είχε επιβληθεί η ποινή της οριστικής παύσης. Ειδικότερα, κατά τον χρόνο επιβολής της ανωτέρω πειθαρχικής ποινής, είχε ήδη διαπιστωθεί ότι η εν λόγω υπάλληλος είχε αυτοδικαίως παραιτηθεί από τη θέση της στο ανωτέρω Υπουργείο, δεδομένου ότι είχε εν τω μεταξύ διορισθεί ως δικαστική υπάλληλος στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης.
Περαιτέρω, έγινε δεκτό ότι σε περίπτωση σύναψης άλλης υπηρεσιακής σχέσης του διωκομένου με το εν γένει Δημόσιο, καθ’ο χρόνο εκκρεμεί η εις βάρος του αρξαμένη πειθαρχική διαδικασία, το εν λόγω υπηρεσιακό δεδομένο ουδεμία επιρροή ασκεί τόσο στην επιλογή της πειθαρχικής ποινής, όσο και στην εκτέλεσή της (πρβλ. ΣτΕ 1317/1997, 164/1937 Ολ.). Διαφορετική λύση θα οδηγούσε σε «πειθαρχική ασυλία» του διωκομένου, ο οποίος θα μπορούσε, παραιτούμενος από την υπηρεσία στην οποία διώχθηκε, όχι μόνον να αποφύγει την επιβολή της πειθαρχικής ποινής, αλλά ακόμη και να επιτύχει τη σύναψη άλλης υπηρεσιακής σχέσης με το εν γένει Δημόσιο, ματαιώνοντας την πρόβλεψη, στις οικείες νομοθετικές διατάξεις (βλ., μεταξύ άλλων, άρθρο 9 ΥΚ και άρθρο 9 του Κώδικα δικαστικών υπαλλήλων), του σχετικού κωλύματος και του ουσιαστικού σκοπού τους και προκαλώντας ακόμη βαρύτερη βλάβη στο κύρος της δημόσιας υπηρεσίας (πρβλ. ΣτΕ 2374/2022 επτ., σκ. 15).
Κατόπιν αυτού, με την ανωτέρω απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, αφού κρίθηκε ότι προσήκουσα ποινή είναι η οριστική παύση, έγινε δεκτό ότι σύμφωνα με το καθεστώς της πειθαρχικής ευθύνης των δημοσίων υπαλλήλων και τον σκοπό που εξυπηρετεί, σε συνδυασμό με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 113 παρ. 2 του Υπαλληλικού Κώδικα, κατ’ αντικειμενική εφαρμογή του νόμου, χωρίς δηλαδή ουσιαστική αξιολόγηση, δεν υφίσταται πεδίο εφαρμογής της ρύθμισης περί μετατροπής της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης σε ποινή προστίμου αποδοχών έως δώδεκα (12) μηνών, λόγω της αυτοδίκαιης παραίτησης της προσφεύγουσας από την επίδικη θέση στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Και τούτο διότι, κατά τον χρόνο επιβολής της επίδικης πειθαρχικής ποινής, η προσφεύγουσα κατείχε πάντως άλλη θέση στο εν γένει Δημόσιο (ως δικαστική υπάλληλος), ουδεμία δε επιρροή ασκεί εν προκειμένω, ως προς το προαναφερθέν ζήτημα, το γεγονός της λύσης της υπαλληλικής σχέσης στο πλαίσιο της οποίας υπέπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα και της σύναψης άλλης υπηρεσιακής σχέσης της προσφεύγουσας με το Δημόσιο, καθ’ο χρόνο εκκρεμούσε η εις βάρος της σχετική πειθαρχική διαδικασία.
