Προσφυγή κατά απόφασης της ΤΔΕ της Α΄ Τοπικής Διεύθυνσης Πέλλας του eΕΦΚΑ, με την οποία απορρίφθηκε ένσταση της προσφεύγουσας κατά απόφασης του
Διευθυντή του Β΄ Τοπικού Υποκαταστήματος Μισθωτών Πέλλας, με την οποία είχε
απορριφθεί αίτησή της για τη χορήγηση σύνταξης λόγω γήρατος, με συνυπολογισμό
των ημερών εργασίας που είχε πραγματοποιήσει στον ΟΑΕΕ, κατά τις διατάξεις της
διαδοχικής ασφάλισης – Διατάξεις άρθρων 1 και 2 ν.δ. 4202/1961 (Α΄ 175), όπως οι
παράγραφοι 1-4 του τελευταίου τροποποιήθηκαν με το άρθρο 9 του ν. 1405/1983
(Α΄180) και αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 14 παρ. 1 του ν. 1902/1990 (Α΄138) και
τελικώς με το άρθρο 5 του ν. 3863/2010 (Α΄115). Ερμηνεία ότι τα πρόσωπα τα οποία
ασφαλίστηκαν διαδοχικά σε περισσότερους από έναν ασφαλιστικούς οργανισμούς
δικαιούνται, κατ΄ αρχήν, σύνταξη από τον τελευταίο οργανισμό στον οποίο ήταν
ασφαλισμένα κατά την τελευταία χρονική περίοδο της απασχόλησής τους, σύμφωνα
με τις διατάξεις της νομοθεσίας του οργανισμού αυτού, εφόσον πραγματοποίησαν 5
ολόκληρα έτη ή 1.500 ημέρες εργασίας στην ασφάλισή του, εκ των οποίων όμως 20
μήνες ή 500 ημέρες, αντίστοιχα, κατά την τελευταία πενταετία πριν από τη διακοπή
της απασχόλησης ή την υποβολή της αίτησης. Αν τα πρόσωπα αυτά δεν έχουν
πραγματοποιήσει τα πιο πάνω χρονικά διαστήματα στην ασφάλιση του τελευταίου
οργανισμού, δικαιούνται σύνταξη από τον οργανισμό στην ασφάλιση του οποίου
πραγματοποίησαν τις περισσότερες ημέρες εργασίας ή έτη ασφάλισης (άλλον εκτός
από τον τελευταίο), εφόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση
που προβλέπει η νομοθεσία του οργανισμού αυτού. Αν ο ασφαλισμένος δεν πληροί
τις προϋποθέσεις αυτές, αρμόδιοι για την απονομή σύνταξης καθίστανται οι
επόμενοι, κατά φθίνουσα σειρά αριθμού ημερών (ή ετών) ασφάλισης, ασφαλιστικοί
οργανισμοί (εκτός από τον τελευταίο). Αν ο ασφαλισμένος δεν συγκεντρώνει τις
προϋποθέσεις για την απονομή σύνταξης καμίας από τις νομοθεσίες που διέπουν
τους λοιπούς, πλην του τελευταίου, ασφαλιστικούς οργανισμούς, αρμόδιος
καθίσταται και πάλι ο τελευταίος ασφαλιστικός οργανισμός, εφόσον ο ασφαλισμένος
είχε πραγματοποιήσει στην ασφάλισή του, οποτεδήποτε, 1.000 ημέρες εργασίας ή 40
μήνες ασφάλισης, εκ των οποίων 300 ημέρες εργασίας ή 12 μήνες ασφάλισης την
τελευταία πενταετία (ΣτΕ 2077/2020, 1780/2013 κ.α.). Κρίση ότι, εν προκειμένω, δεν
προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, ούτε άλλωστε η προσφεύγουσα ισχυρίζεται
ότι είχε πραγματοποιήσει στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ 300 ημέρες εργασίας κατά
την τελευταία πενταετία πριν τη διακοπή της εργασίας της και την υποβολή της
αίτησης συνταξιοδότησής της και ως εκ τούτου αυτό δεν ήταν αρμόδιο, ως τελευταίος
ασφαλιστικός οργανισμός, για την κρίση του επίδικου συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
Επομένως, νομίμως απορρίφθηκε η αίτηση συνταξιοδότησης της προσφεύγουσας από το καθ΄ ού – Απορρίπτει την προσφυγή.
Πηγή :
