Μέσα σε κλίμα έντονης αντιπαράθεσης και αλληλοκατηγοριών για ανήθικη συμπεριφορά και ψυχολογική πίεση προς τα ανήλικα τέκνα, η Δικαιοσύνη έκρινε ότι το συμφέρον των παιδιών εξυπηρετείται καλύτερα με τη μητέρα, απορρίπτοντας σοβαρές καταγγελίες που δεν τεκμηριώθηκαν από τα αποδεικτικά μέσα.
Αντικείμενο της παρούσας απόφασης αποτελεί η ανάθεση της γονικής μέριμνας και επιμέλειας δύο ανήλικων παιδιών, για τα οποία οι γονείς βρίσκονται σε σφοδρή δικαστική διαμάχη. Και οι δύο έχουν καταθέσει αγωγές, αλληλοκατηγορώντας ο ένας τον άλλον ως ακατάλληλο γονέα, επικαλούμενοι σοβαρές διαφωνίες, ηθικά ζητήματα και ψυχολογική επιβάρυνση των παιδιών.
Ο πατέρας υποστήριξε ότι η μητέρα αποτελεί κίνδυνο για την ασφάλεια και ψυχική υγεία των τέκνων, ενώ ανέφερε πως τα παιδιά εκφράζουν φόβο και απέχθεια προς εκείνη. Προχώρησε μάλιστα σε βαρύτατες καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση και ασελγείς πράξεις εις βάρος τους, που φέρονται μάλιστα να έχουν καταγραφεί σε βίντεο. Ωστόσο, μετά από εκτενή αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων, και κυρίως των ιατροδικαστικών πορισμάτων, δεν εντοπίστηκαν ευρήματα που να επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες.
Από την πλευρά της, η μητέρα ζήτησε την αποκλειστική επιμέλεια, τονίζοντας ότι έχει ήδη αποδείξει την ικανότητά της να φροντίζει τα παιδιά και ότι προσφέρει ένα σταθερό και υποστηρικτικό περιβάλλον για την ανατροφή τους.
Το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τις μαρτυρίες, τις εκθέσεις κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων, καθώς και τις παρεμβάσεις των νομικών εκπροσώπων, αποφάσισε να αναθέσει την επιμέλεια στη μητέρα, καθώς έκρινε ότι αυτή εξασφαλίζει καλύτερα το συμφέρον των παιδιών, καθώς παρέχει ένα πιο ήρεμο και προστατευτικό περιβάλλον, παρά τις εντάσεις που συνεχίζουν να υφίστανται στη σχέση των γονέων.
Παρότι αναγνωρίστηκε ότι και οι δύο γονείς αγαπούν τα παιδιά και έχουν συμβάλει στην ανατροφή τους, το δικαστήριο διαπίστωσε πως η μετάβαση των παιδιών στην αποκλειστική φροντίδα της μητέρας δεν θα προκαλέσει αναστάτωση, καθώς δεν απαιτείται αλλαγή σχολείου ή κοινωνικού περιβάλλοντος. Επιπλέον, αν και οι επιθυμίες των παιδιών φαίνεται να επηρεάζονται από πιέσεις που ασκούνται από τον πατέρα και τη γιαγιά τους, διατηρούν την ανάγκη για επανασύνδεση με τη μητέρα.
Καταλήγοντας, το δικαστήριο έκρινε ότι η κοινή επιμέλεια είναι ανέφικτη λόγω της έντονης αντιπαλότητας και της έλλειψης επικοινωνίας ανάμεσα στους γονείς. Ως εκ τούτου, προκειμένου να διασφαλιστεί η ψυχική υγεία και η ομαλή ανάπτυξη των παιδιών, η επιμέλεια ανατέθηκε αποκλειστικά στη μητέρα.
