ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Στο σύγχρονο αβέβαιο γεωπολιτικό περιβάλλον των παγκόσμιων ανακατατάξεων και των τεκτονικών ανατροπών, φαίνεται ότι η αναγκαιότητα για ηθική διακυβέρνηση των επιστημονικών και
τεχνολογικών (ή τεχνοεπιστημονικών) εξελίξεων αποκτά κομβικό και επείγοντα χαρακτήρα.
Ειδικότερα, Βιοηθική και Τεχνοηθική έρχονται πλέον από κοινού στο προσκήνιο για να αντιμετωπίσουν δυσεπίλυτα διλήμματα και πρωτόγνωρες και περίπλοκες προκλήσεις, οι οποίες
συνήθως αναφέρονται σε ένα νεοφανές πλέγμα κινδύνων που διαταράσσουν δυναμικά τη δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή και εμπιστοσύνη. Οι κίνδυνοι αυτοί συχνά αφορούν σε αναδυόμενες ασυμμετρίες και αναδυόμενα χάσματα, είτε πρόκειται για τη σχέση
μεταξύ της χρήσης πάσης φύσεως ψηφιακών εφαρμογών και της προστασίας της αυτονομίας και της ιδιωτικότητας, είτε πρόκειται για την πρόσβαση στα δεδομένα (ιδίως σε δεδομένα δημόσιων
αγαθών όπως η υγεία), σε νέες μορφές γνώσης και δεξιοτήτων, και σε νέες πηγές τεχνο-οικονομικής και τεχνο-πολιτικής ισχύος.
Τα παραπάνω μάς καλούν να δράσουμε προνοητικά ως σύνολο και όχι ως μονάδες και να επεξεργαστούμε διαλογικά ένα αναθεωρημένο ηθικό κοινωνικό συμβόλαιο υπό το φως των
διαπλεκόμενων παγκόσμιων διακινδυνεύσεων (κοινωνικών, τεχνολογικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών, κ.ά.) που συνιστούν την ούτως αποκαλούμενη «πολυκρίση».
Σε τέτοιου είδους συμφραζόμενα, η προσαρμοστικότητα και ανθεκτικότητα του συστήματος συνδέονται άμεσα με τη μελλοντοεστιασμένη ικανότητα οικοδόμησης ανοιχτής συλλογικής ευφυΐας και ώριμης εξέτασης των αξιακών προτύπων της κοινωνίας μας σε σχέση με την τεχνοεπιστημονική πρόοδο, στοιχεία που εμπίπτουν στη θεσμική αποστολή της ΕΕΒΤ.
Η παρούσα έκθεση συμπεριλαμβάνει τις πολύπλευρες δραστηριότητες της ΕΕΒΤ κατά το έτος 2024.
Το κείμενο είναι διαθέσιμο εδώ .
