Για τη διακοπή της προθεσμίας παραγραφής, μετά από την αντικατάσταση της παρ. 2 του άρθρου 75 του Κ.Δ.Δ., με το άρθρο 19 του ν. 3900/2010, απαιτείται, εκτός από την κατάθεση της αγωγής, και επίδοση αυτής στον εναγόμενο εντός της προθεσμίας παραγραφής.
Ως αβάσιμη απορρίφθηκε η έφεση κατά της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων, με την οποία είχε απορριφθεί η αγωγή των εναγόντων – ήδη εκκαλούντων – κατά του Δήμου Χανίων για αποζημίωση λόγω ζημιών που υπέστη η οικία τους από παράνομες ενέργειες του ως άνω Δήμου στα πλαίσια ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης. Κατά τους ισχυρισμούς τους, η κατεδάφιση έλαβε χώρα δίχως να ληφθούν μέτρα προστασίας του εναπομείναντος κτίσματος, με αποτέλεσμα η οικία τους να υποστεί ζημιές.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο, κατ’ αυτεπάγγελτη έρευνα, έκρινε την αγωγή απορριπτέα λόγω παραγραφής. Στην κρίση αυτή κατέληξε το δικαστήριο, αφού έλαβε υπόψη ότι για τη διακοπή της παραγραφής των ένδικων αξιώσεων δεν αρκούσε μόνον η κατάθεση του εισαγωγικού δικογράφου της αγωγής αλλά απαιτείτο, επιπλέον, η επίδοσή του στον εναγόμενο Δήμο με επιμέλεια των εναγόντων και ότι η προβλεπόμενη από το άρθρο 90 του ν. 2362/1995 πενταετής παραγραφή των αξιώσεων συμπληρώθηκε δίχως μέχρι τότε να προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου επίδοση της κρινόμενης αγωγής στον εναγόμενο, ενώ η επίδοση στον τελευταίο της κλήσης για τη συζήτηση της υπόθεσης με επιμέλεια της Γραμματείας του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου διενεργήθηκε σε χρόνο κατά τον οποίο η παραγραφή είχε συμπληρωθεί.
Το Εφετείο έκρινε ορθή την κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, λαμβάνοντας, μεταξύ άλλων, υπόψη ότι για τη διακοπή της προθεσμίας παραγραφής, μετά από την αντικατάσταση της παρ. 2 του άρθρου 75 του Κ.Δ.Δ., με το άρθρο 19 του ν. 3900/2010, απαιτείται, εκτός από την κατάθεση της αγωγής και επίδοση αυτής στον εναγόμενο εντός της προθεσμίας παραγραφής, καθώς και ότι εσφαλμένως στην προκείμενη περίπτωση έγινε μετάθεση του βάρους απόδειξης της διακοπής της προθεσμίας παραγραφής στον εφεσίβλητο Δήμο.
