Οι νέοι λαϊκιστές ηγέτες της Ιταλίας φαίνεται να εμμένουν στο πρόγραμμα που τους έφερε στην εξουσία: Στο σχέδιο προϋπολογισμού τους, καταγράφουν μια πορεία που θα μπορούσε τελικά να θέσει σε κίνδυνο ολόκληρο το ευρωπαϊκό σχέδιο.
Δεδομένου ότι σχημάτισε κυβέρνηση την περασμένη άνοιξη, ο συνασπισμός του αντισυστημικού Κινήματος των Πέντε Αστέρων και της δεξιάς Λέγκας έκανε τους πάντες να προσπαθούν να μαντέψουν τις πραγματικές κυβερνητικές προθέσεις. Οι ηγέτες των δυο κυβερνητικών κομμάτων έδωσαν πολυέξοδες υποσχέσεις στους Ιταλούς, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων φορολογικών περικοπών, της χαμηλότερης ηλικίας συνταξιοδότησης, ακόμη και του βασικού εισοδήματος. Υποσχέθηκαν επίσης να περάσουν έναν συνετό προϋπολογισμό που δεν θα έπληττε τους κανόνες της ΕΕ για τα δημόσια ελλείμματα και το δημόσιο χρέος. Περιττό να πούμε ότι αυτοί οι στόχοι δεν είναι συμβατοί.
Τώρα έρχεται η στιγμή της αλήθειας, καθώς ο συνασπισμός συντάσσει τον προϋπολογισμό του για το 2019. Κι αυτός δεν δείχνει καλός. Μετά από πολλή συζήτηση, η κυβέρνηση επιδιώκει έλλειμμα 2,4% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, σε σχέση με τον προβλεπόμενο στόχο 0,8% στο πλαίσιο της προηγούμενης διοίκησης. Αν και αυτό παραμένει εντός του ορίου 3% της ΕΕ, παραβιάζει την περαιτέρω απαίτηση ότι τα υπερχρεωμένα έθνη κάνουν πραγματική προσπάθεια να μειώσουν τα βάρη τους – πράγμα που στην περίπτωση της Ιταλίας θα απαιτούσε έλλειμμα σημαντικά μικρότερο από 2%.
Αν και η διαφορά μπορεί να είναι μικρότερη από όσο φαίνεται, ωστόσο θα μπορούσε να έχει μείζονες συνέπειες για την Ευρώπη. Το χρέος της Ιταλίας, το οποίο ανέρχεται σε περίπου 130% του ΑΕΠ, είναι ήδη το υψηλότερο στην Ευρώπη, μετά την Ελλάδα. Εάν οι επενδυτές χάνουν την πεποίθηση ότι η κυβέρνηση μπορεί να το ελέγξει, οι ηγέτες της Ευρώπης θα βρεθούν αντιμέτωποι με τρομερές επιλογές προσπαθώντας να διασώσουν την Ιταλία, επιβλέποντας μια άνευ προηγουμένου αναδιάρθρωση του χρέους ή επιτρέποντας την έξοδο από την ευρωζώνη στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία του ευρώ. Οποιαδήποτε από αυτές τις επιλογές θα έθετε σε κίνδυνο το κοινό νόμισμα που βρίσκεται στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών προσπαθειών να διατηρηθεί μια βιώσιμη ένωση.