Κάτι αρχίζει να κινείται στη γειτονική Ιταλία, όπου καταβάλλονται τεράστιες προσπάθειες για να βγάλει από πάνω της την ταμπέλα του μεγάλου ασθενούς της Ευρώπης.
Τα στοιχεία για το ΑΕΠ που αναμένονται εντός της εβδομάδας αναμένεται να δείξουν ανάπτυξη για δέκατο συνεχόμενο τρίμηνο, ενώ θετικά αναμένεται να είναι τα στοιχεία για την αγορά εργασίας και το εμπόριο.
Η κατάσταση στην Ιταλία δεν είναι ρόδινη βέβαια. Κάθε άλλο. Υπάρχουν κυβερνητικές εντάσεις (ας μην ξεχνάμε και τις επόμενες εκλογές), τις τραπεζικές διασώσεις πολλών δισ. , τη μεταναστευτική κρίση. Ωστόσο, σε αυτό το δύσκολο περιβάλλον, το επιχειρηματικό κλίμα έχει βελτιωθεί και η οικονομία κατάφερε να σημειώνει σταθερή ανάπτυξη μετά από πολλές αντιξοότητες.
Οι προκλήσεις βέβαια δεν σταματούν ποτέ: η ξηρασία που έχει πλήξει σοβαρά την αγροτική παραγωγή, η πιθανότητα μιας λιγότερο ευνοϊκής νομισματικής πολιτικής και οι επόμενες εκλογές που μπορεί να οδηγήσουν σε μια Βουλή χωρίς αυτοδυναμία (κάτι που είδαμε στις εκλογές – θρίλερ της Βρετανίας στις αρχές καλοκαιριού).
Οι προβλέψεις των οικονομολόγων κάνουν λόγο για αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,4% κατά το β’ τρίμηνο. Αν αυτό επαληθευτεί τότε ο στόχος για αύξηση 1% στο ετήσιο ΑΕΠ μπορεί να γίνει εφικτός για πρώτη φορά από το 2010.
Οι εκλογές αναμένονται στο α’ εξάμηνο του 2018 και θα συμπέσουν με το διάστημα όπου αναμένεται ο σταδιακός περιορισμός του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ, μειώνοντας έτσι και τον ρυθμό αγοράς ιταλικών ομολόγων. Τους φόβους φρόντισε να ξορκίσει ο Ιταλός ΥΠΟΙΚ, Π.Κ. Πάντοαν, ο οποίος διαβεβαίωσε ότι η ιταλική οικονομία είναι αρκετά δυνατή ώστε να αντέξει ένα περιβάλλον υψηλότερων επιτοκίων και αποδόσεων.
Σύμφωνα με τη UniCredit SpA μια αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,4% στο τρίμηνο μπορεί να βοηθήσει τη χώρα να μειώσει το χρέος της που τώρα βρίσκεται στο 130% του ΑΕΠ τουλάχιστον.
Οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ είναι αισιόδοξες για την ιταλική οικονομία: όπως προέβλεψε μπορεί να σημειώσει ανάπτυξη κατά 1,3% φέτος, 1% το 2018 και 0,9% το 2019.
Ο δείκτης για τις δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα είναι κοντά σε υψηλό δεκαετίας, ενώ η βιομηχανική παραγωγή επεκτάθηκε κατά 1,1% σε εποχικά προσαρμοσμένους όρους κατά το β’ τρίμηνο. Η ανεργία υποχώρησε στο 11,1% τον Ιούνιο – σε χαμηλό 5 ετών.
Παράλληλα, σημειώθηκε αύξηση των εξαγωγών κατά το β’ τρίμηνο, λόγω αύξησης των πωλήσεων αγαθών και υπηρεσιών σε κράτη της ΕΕ που αντιστάθμισε την πτώση στις άλλες αγορές εκτός ΕΕ.
Η καταναλωτική εμπιστοσύνη παραμένει «αγκάθι» σε μια γενικά βελτιωμένη εικόνα, καθώς η ψυχολογία των νοικοκυριών ακολουθεί πτωτική τάση από τον Νοέμβριο του 2015 – σε αντίθεση με τη βελτίωση του δείκτη εμπιστοσύνης στη μεταποίηση, που τον περασμένο μήνα βρέθηκε σε υψηλά δεκαετίας.
Αυτό, σύμφωνα με το ΔΝΤ, συμβαίνει γιατί ο μέσος Ιταλός συνεχίζει να κερδίζει λιγότερα από όσα κέρδιζε 20 χρόνια πριν. Το Ταμείο εκτιμά ότι οι μισθοί θα επανέλθουν στα επίπεδα του 2007 σε σχεδόν 10 χρόνια από σήμερα…
