Δριμύτατη κριτική εξέλαβε πρωτόδικη απόφαση ποινικού δικαστηρίου από Εφετείο στη Γερμανία. Στην απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου αναφέρεται, ότι ο δικαστής που εξέδωσε την προσβαλλομένη επέδειξε πρωτοφανή προχειρότητα, αντιγράφοντας «στα τυφλά» τμήματα από έγγραφα που κατέθεσε ο συνήγορος του κατηγορουμένου στην προδικασία και από τα πρακτικά της δίκης, χωρίς να τα αξιολογεί. Κατέληξε έτσι σε συμπεράσματα που δεν δικαιολογούνται από, ούτε συσχετίζονται με το αποδεικτικό υλικό. Οι ελλείψεις της πρώτοδικης απόφασης και οι εξόφθαλμες παρατυπίες του δικαστή που την εξέδωσε, δεν δικαιολογούνται κατά το Εφετείο από τον όποιο φόρτο εργασίας του. Αντίθετα στοιχειοθετούν και ποινικά αδικήματα (258a, 339 StGB). Ο κατηγορούμενος απαλλάσσεται μάλιστα από τα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας αυτής, λόγω των «χονδροειδών» δικονομικών της ελαττωμάτων. Η πρωτόδικη κρίση χαρακτηρίζεται από το Εφετείο ως «ανόητη» (sinnfrei), «αναιδής» (eine Frechheit) και «εικονική» (Scheinurteil)…
Διαβάστε οι ίδιοι την απόφαση, εδώ.
Παρότι πιστεύουμε ότι οι δικαστές θα πρέπει να αξιολογούνται αυστηρά, δημόσιες τοποθετήσεις και μάλιστα σε δικαστικές αποφάσεις δημιουργούν εντυπώσεις, που κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στην απονομή της δικαιοσύνης, χωρίς αναγκαστικά να την εξυγιαίνουν.